آکادمی ارتباطات

نسلی که همیشه به دنبال محتوای معتبر و الهام بخش است

نسل جوان زد که همیشه به دنبال مطالب معتبر است، سخت راضی می شود. در این مورد، به یاد داشته باشید که همیشه نوآوری داشته باشید تا بتوانبد مطالب بدیع و جذاب به آنها ارائه دهید.

چرا برنامه زنده را در زمان واقعی آن پخش نمی کنید تا آنها را تحت تأثیر قرار دهید؟ همچنین، از ارسال وبلاگ های صادقانه که ممکن است توجه آنها را جلب کند، دریغ نکنید.

ما همچنین به علاقه شدید آنها به محتوای جذاب و سرگرم کننده اشاره کردیم. هنوز مطمئن شوید که محتوای آموزنده ارائه می دهید زیرا این نسل بیش از همه برای کسب اطلاعات و یادگیری در اینترنت گشت و گذار می کند.

بنابراین محتوای آموزشی آنها را الهام می بخشد. همچنین، برای ارضای کنجکاوی آنها، آموزش ایجاد کنید. لازم به ذکر است که بخش زیادی از زومرها از شبکه های اجتماعی برای کشف برندها استفاده می کنند. از این موقعیت برای شناخته شدن خود استفاده کنید.

زومرها تعامل را دوست دارند

برای نسل زد، رسانه های اجتماعی بستری برای بیان و فعالیت هستند. اگر این جوانان آنجا هستند به این دلیل است که به دنبال بیان خلاقیت و اعتقادات خود هستند، نظرات و احساسات خود را به اشتراک می گذارند.

آنها همچنین از آن برای شرکت در بحث ها، چالش ها یا مسابقات استفاده می کنند. بنابراین محتوای رسانه ای شما باید به آنها اجازه دهد تا خود را پیدا کنند و اشتیاق خود را به دنیای دیجیتال کاملاً تجربه کنند.

بدانید که چگونه توجه آنها را با محتوایی مطابق با دیدگاه های آنها مانند فمینیسم، بوم شناسی، برابری و غیره جلب کنید. شما قادر خواهید بود با افراد شناخته شده مانند اینفلوئنسرها برای ایجاد یک جامعه تعاملی کار کنید.

به طور خلاصه، برای اینکه بتوانید یک استراتژی ارتباطی مرتبط را برای نسل زد پیاده سازی کنید، باید بدانید که این نسل زمان بیشتری را در شبکه های اجتماعی می گذراند که قادر به ارائه محتوای جذاب، معتبر و تعاملی مانند یوتیوب و تیک تاک هستند.

بنابراین استراتژی رسانه های اجتماعی خود را با این الگوهای مصرف تطبیق دهید تا به اهداف خود برسید.

https://www.sharing.agency/comment-la-generation-z-utilise-les-reseaux-sociaux-pour-faire-de
s-recherches-en-ligne/

✍🏼مهدی حیدری
@NewJournalism

دانشمندان زندگی ۱۰۰۰ کودک را به مدت ۴۰ سال دنبال کردند:
مهم‌ترین عامل موفقیت مالی چیست؟

🔶آیا می‌دانید دانشمندان ۱۰۰۰ کودک را به مدت ۴۰ سال دنبال کردند تا بفهمند چه چیزی موفقیت مالی را پیش‌بینی می‌کند؟ جواب غافلگیرکننده است: نه ضریب هوشی، نه ثروت خانواده! جواب در هوش هیجانی (EQ) است.

🔹تحقیقات دانیدین (Dunedin) نشان داده که توانایی مدیریت احساسات و واکنش‌ها، قوی‌ترین عامل موفقیت است. حتی مهم‌تر از IQ و ثروت خانواده. اما این مهارت چیست و چطور می‌توان آن را تقویت کرد؟ ادامه را بخوانید!

🔸هوش هیجانی یعنی توانایی شناخت و مدیریت احساسات خود و دیگران. این مهارت، پایه‌ای برای روابط بهتر، تصمیم‌گیری منطقی و غلبه بر چالش‌هاست. در واقع، کلید موفقیت در زندگی همین است!

🔹اما چرا هوش هیجانی تا این حد مهم است؟ چون به شما کمک می‌کند در شرایط سخت آرامش خود را حفظ کنید، بهتر ارتباط برقرار کنید و تصمیمات بهتری بگیرید. چیزی که در دنیای واقعی از نمرات و مدرک دانشگاهی مهم‌تر است!

🔸خب، حالا شاید بپرسید: «اگر فرزندم هوش هیجانی کمی دارد، باید نگران باشم؟» خوشبختانه نه! هوش هیجانی مثل یک عضله است. با تمرین و آموزش می‌توان آن را تقویت کرد.

🔹برای شروع، باید به کودکان یاد دهیم احساساتشان را بشناسند. مثلاً وقتی ناراحت‌اند، از آن‌ها بپرسید: «چه احساسی داری؟ چرا این‌طور فکر می‌کنی؟» این کار اولین قدم برای پرورش EQ است.

🔸وقتی کودکان احساسات خود را شناختند، نوبت به مدیریت آن‌ها می‌رسد. تکنیک‌هایی مثل تنفس عمیق یا شمارش معکوس می‌توانند در کنترل خشم و استرس کمک کنند. آرامش هنر است که باید آموخت!

نوشته: وبلاگ یک پزشک
باقی این مطلب را در رشتوییت با لینک زیر بخوانید:
https://x.com/alireza1356/status/1869980058372211183

یا اگر توییتر ندارید در وب سایت زیر:
https://www.1pezeshk.com/archives/2024/12/the-no-1-predictor-of-financial-success.html

🔔 @commac

🎯 تحلیل‌های «نسلی» چیزی شبیه طالع‌بینی‌اند

🔴 هر جا حرفی دربارۀ جوانان و مسائل مربوط به آن‌ها پیش بیاید، خیلی زود پای تحلیل‌هایی وسط می‌آید که اساس استدلالشان «اختلاف نسل‌ها» است. هم بزرگترهایی که خودشان را متعلق به «نسل»های گذشته می‌دانند، هم جوان‌ترهایی که عضو نسل جدیدند، برای توضیحات تفاوت‌هایشان با همدیگر سراغ این مفهوم می‌روند. اما واقعاً نسل چیست؟ آیا می‌شود مجموعۀ پروپیمانی از ویژگی‌ها را به دستۀ بزرگی از آدم‌ها چسباند، صرفاً به خاطر اینکه سال تولدشان به هم نزدیک بوده است؟

🔴 مفهوم نسل، تا قرن نوزدهم، در ساختار خویشاوندی تعریف می‌شد: والدین و خواهران و برادرانشان «نسل قدیم» را تشکیل می‌دادند و فرزندان آن‌ها «نسل جدید» را. در طول قرن نوزدهم این مفهوم به کلِ ساختار اجتماعی تعمیم داده شد و در این عقیدۀ تازه آدم‌هایی که در یک بازۀ سی‌ساله به دنیا می‌آمدند متعلق به یک نسل دانسته می‌شدند.

🔴 این تعریف مشکلات بسیاری داشت. معلوم نبود چه سالی باید نقطۀ شروع یک نسل قرار بگیرد و مشخص نبود چرا کسی که در سالِ آخر یک دورۀ سی‌ساله به دنیا می‌آید، باید خصوصیات نسل قبلی را داشته باشد و کسی که یک سال پس از او به دنیا می‌آید، متعلق به نسل بعدی باشد. با همۀ این مشکلات، نسل مفهومی را در اختیار متفکران گذاشت که از طریق آن می‌توانستند دربارۀ یکی از معمایی‌ترین پدیده‌های اجتماعی صحبت کنند: تغییرات فرهنگی. چرا فرهنگ دائماً در حال تغییر است؟ شاید دلیلش این باشد که نسلی می‌رود و نسل دیگری جایش را می‌گیرد.

🔴 تا پیش از سال ۱۹۴۵، بیشتر افرادی که به نظریه‌پردازی پیرامون نسل‌های مختلف مشغول بودند از سبک‌های ادبی و هنری و گرایش‌‌های غالب فکری در هر نسل صحبت می‌کردند، مثلاً تغییر از رمانتیسیسم به واقع‌گرایی، یا از لیبرالیسم به محافظه‌گرایی. گاهی هم یک واقعه مبنای ساختن یک نسل می‌شود، مثل جنگ ویتنام، یازده سپتامبر یا کووید.

🔴 امروزه، به دلایلی ناشناخته، معمولاً نسل‌ها را بازه‌های پانزده ساله در نظر می‌گیرند و طوری دربارۀ آن‌ها حرف می‌زنند که انگار هر نسل دی‌ان‌اِی متفاوتی با دیگر نسل‌ها دارد. ما سرخوشانه از تفاوت‌های بنیادین دهه شصتی‌ها با دهۀ هفتادی‌ها حرف می‌زنیم و به این مسئله توجه نمی‌کنیم که تفاوت میان دهۀ شصتی و دهۀ هفتادی، تقریباً، همان‌قدر بامعناست که تفاوت بین متولدین برج اسد و سُنبله معنا‌دار است. بابی دافی، نویسندۀ کتاب افسانۀ نسل‌ها، می‌گوید نسل‌ها بی‌فایده نیستند، اما باید آن‌ها را در کنار دو عامل دیگر دید: رویدادهای تاریخی و اثرات چرخۀ زندگی.

🔴 یافتۀ کلی دافی این است که گروه‌های سنی مختلف، خیلی بیشتر از آن چیزی که در بحث از نسل‌ها گفته می‌شود، به هم شبیه‌اند. از طرف دیگر، خیلی از اختلاف نظرها، بیش از اینکه به سن ربط داشته باشند، به شرایط اقتصادی، گرایش سیاسی، طبقه، نژاد یا جنسیت ربط دارند. تفاوت‌هایی که جوانان در دل آن‌ها رشد می‌کنند.

🔴 لویی مناند، مورخ اجتماعی چیره‌دست، می‌گوید مفهوم نسل، بیش از هرجا، برای توضیح فرهنگ جوانان استفاده می‌شود، اما «فرهنگ جوانان» را چه کسی خلق می‌کند؟ مسن‌ترها. عاملیت جوانان در این حد است که می‌توانند بین گوش‌دادن یا ندادن به یک موسیقی خاص، پوشیدن یا نپوشیدن لباسی خاص، یا شرکت‌کردن یا نکردن در تظاهرات یکی را انتخاب کنند. و گزینه‌هایی که پیش روی آن‌ها وجود دارد، هیچ‌وقت ساختۀ خود آن‌ها نیست. این اتفاق همانقدر که دربارۀ انقلاب جنسی در دهۀ شصت صادق است، دربارۀ «فرهنگ اینترنتی» نسل ایکس هم صادق است.

🔴 مناند می‌گوید ناکامی در شناخت نحوۀ شکل‌گیریِ تاروپودِ جامعه سبب شده است که به تحلیل‌های نسلی متوسل شویم.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «ديگر حرف‌زدن دربارۀ «اختلاف نسل‌ها» بس است» که در بیست‌‌ودومین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ لویی مناند است و نسیم حسینی آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخۀ کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/x95009
↪️ @commac

🎯 چطور بعضی از انسان‌ها دست به خشونت‌هایی بی‌نهایت سنگدلانه می‌زنند؟

🔴 تصور عمومی این است که کسانی که دست به خشونت‌های دهشتناک می‌زنند، قلبی سیاه و ذاتی پست دارند. آن‌ها سادیست‌های دیوانه‌ای هستند که از رنج‌کشیدن قربانیانشان لذت می‌برند؛ هیولاهای ظالمی که بویی از انسانیت نبرده‌اند. روی باومایستر، روان‌شناس مشهور، نام این باور عمومی را «افسانۀ شر مطلق» گذاشته است و به این دلیل آن را افسانه می‌نامد که واقعیت ندارد: سادیسم چنان پدیدۀ نادری است که واقعاً روان‌شناسی حرف چندانی دربارۀ آن نمی‌زند و اکثر آدم‌هایی که دست به فجیع‌ترین جنایات می‌زنند، روان‌های کاملاً سالمی دارند، در واقع آن‌ها آدم‌هایی معمولی‌اند.

🔴 اگر این جنایتکاران خشن آدم‌هایی مثل بقیه‌اند، پس چطور می‌شود رفتارهایشان را درک کرد؟ انگیزۀ آن‌ها چیست؟ در پاسخ به این سوال دو رویکرد رایج و مهم وجود دارد که نقطۀ اشتراکشان این است که هیچ‌کدام جواب نمی‌دهند. رویکرد اول را می‌شود «مهارزدایی» نامید و دومی را «انتخاب عقلانی».

🔴 رویکرد مهارزدایی می‌گوید همۀ آدم‌های عادی ممکن است تمایلاتی خشونت‌بار داشته باشند، ولی در شرایط معمولی این تمایلات را مهار می‌کنند. اما وقتی عواطف اخلاقیِ افراد به نحوی مسدود می‌شود، آنان خودشان را تسلیم سمت تاریکِ وجودشان می‌کنند. در واقع، خشونت‌های فجیع حاصلِ دیوانگی‌های لحظه‌ای است. پسری را تصور کنید که در حالت عادی رابطۀ خوبی با دوستش دارد، اما دعوایی بین آن‌ها رخ می‌دهد، دوستش بی‌هوا ناسزایی رکیک می‌دهد، او ناگهان از خود بیخود می‌شود و با چاقو به دوستش حمله‌ور می‌شود و او را زخمی می‌کند.

🔴 مطالعات نشان می‌دهد که رویکرد مهارزدایی شاید توضیح‌دهندۀ خوبی برای این موضوع باشد که خشونت‌ها «چطور» اتفاق می‌افتد، اما این سوال را بی‌پاسخ می‌گذارد که خشونت «چرا» در وهلۀ اول اتفاق می‌افتد. آیا واقعاً الگوهای پایدار خشونت در جوامع انسانی فقط حاصل محرک‌های لحظه‌ای است؟

🔴 رویکرد انتخاب عقلانی نیز توضیح ساده‌ای دارد: خشونت به کار بسته می‌شود چون به وسیلۀ آن به اهدافمان می‌رسیم. برای مثال، اگر کسی بخواهد پادشاه شود، احتمالاً کشتن رقبا ایدۀ خوبی است، حتی اگر شامل برادرانش هم بشود. الگوی انتخاب عقلانی می‌گوید وقتی خشونت منافع زیاد یا هزینۀ کمی داشته باشد، احتمالش افزایش می‌یابد. اما مطالعات فراوانی نشان می‌دهند که وقتی انسان‌ها تصمیم به اعمال خشونت می‌گیرند، به سود و زیان فکر نمی‌کنند. در واقع، مردم غالباً زمانی به خشونت متوسل می‌شوند که وسیله‌های غیرخشن از قضا مفیدترند.

🔴 تاگه رای، استاد دانشگاه ام‌آی‌تی به همراه جمع بزرگی از انسان‌شناسان و روان‌شناسان تلاش کرد تا نظریۀ تازه‌ای برای خشونت تدوین کند. تیم آن‌ها با سال‌ها مطالعه بر روی انبوهی از اعمال خشونت‌آمیز، از شکنجه و نسل‌کشی گرفته، تا قتل ناموسی، مثله‌کردن، تجاوز یا خشونت‌های خانگی. نتیجه‌ای که آن‌ها به دست آوردند، ترسناک و افسرده‌کننده بود.

🔴 تاگه رای می‌گوید در زیرِ همۀ انواع رنگارنگ خشونت، یک الگوی وحدت‌بخش وجود دارد: محرکِ آن‌ها «اخلاقی» است و هدفِ آن‌ها «تنظیم روابط اجتماعی». اخلاقی است به این معنی افراد مرتکب خشونت می‌شوند، چون احساس می‌کنند «باید» چنین کنند. آن‌ها می‌دانند دارند آسیب می‌زنند و رنج می‌آفرینند، اما فکر می‌کنند «چاره‌ای نیست». به عبارت دیگر در همۀ اقدامات خشونت‌آمیز، حتی جنون‌بارترین‌هایشان، از نظر مرتکبین، تماشاچیان -و در برخی موارد، خود قربانیان- اقدامی عادلانه در جریان است.

🔴 اما مرتکبین دنبال چه می‌گردند؟ طبق نتایج این تحقیق عظیم، «هدفِ خشونت حفظِ نظم اخلاقی است.» مرتکبین از خشونت استفاده می‌کنند تا روابطی که ارزشمند می‌دانند را خلق کنند، انتقال بدهند، حفظ کنند، تقویت کنند، تغییر بدهند، محترم نگه دارند، اصلاح کنند، یا پایان بدهند و برایش سوگواری کنند.

🔴 این روابط ممکن است رابطۀ والدین و فرزندشان باشد، یا رابطۀ زن و مرد، رابطۀ خانواده و جامعه، انسان‌ها و خدا، یا رابطۀ میان ملت‌ها و گروه‌ها. اگر آدم‌ها وقتی دست به خشونت می‌زنند، در عمق وجودشان معتقدند دارند کار درستی انجام می‌دهند، آنگاه شیوۀ مبارزه با خشونت نیز عمیقاً تغییر خواهد کرد. مجازات، زندان یا کارگاه‌های مشاورۀ روانی، شاید تأثیر داشته باشند، اما این تأثیر اندک و موقت است، راه‌حل در تغییر نحوۀ اندیشیدن مردم دربارۀ روابط‌شان نهفته است. اگر مردم روابط انسانی سالم و صلح‌آمیزی بسازند، خشونت خودبه‌خود بلاموضوع می‌شود.

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/k22294
↪️ @commac