ناقوس را چه کسی نواخت؟
در خیابان شاهپور
چه کسی سراسر خیابان بود
وعابران از او می گذشتند؟

چه کسی بهشت زهرا بود؟
وقتی فرو نمی ریخت
و عابران از او می گذشتند
چه کسی در لاله زار
با چشم های عزاداردش
اجساد سینماها را تشییع می کرد
و عابران از او می گذشتند

چه کسی در سه راه آذری
بال هایش را زیر بغل گرفت
و عابران از او گذشتند

آه پدر پدر پدر
دست مرا
و دست خط های عابر پیاده را
گرفتی
و با احتیاط
از خطوط پیشانیت گذر دادی

تو در خیابان شاهپور
ناقوس های بسیاری داری
و مهره های پشتت
در بهشت زهرا
وزن بسیاری از برادرانت را
تحمّل کرده اند

تو در خیابان لاله زار
هزاران چشم گریان داری
که به سینما می روند
عاشق می شوند
زن می گیرند

تو در ازدحام سه راه آذری
دست های بسیاری داری
که ناگهان
از درد
سینه ی پیراهنت را فشار می دهند

اما در بیمارستان قلب تهران
یک قلب داری
فقط یک قلب
که بار ها نواخته است
و روی سطوح ناملایم
بارها ایستاده است

ساعتی شنی گریبانت را می گیرد
و تو را به درون خود می کشد
تو سیگارت را ترک کرده ای
و ما
تو را

واژگون می شود ساعت شنی
تهران در شن فرو می رود
قلب بیمارستان از تپیدن باز می ایستد
و عابرانی که پدرانشان را از یاد برده اند
بی اعتنا از تو می گذرند

#حسین_صفا