Ajna

شما باید به این تشخیص برسید که تنها هدف و مقصود باید یافتن خداوند باشد ، تنها مقصودی که برایش در اینجا هستید. هستی شما تنها برای اوست و اوست که شما باید دریابید.

   -پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

آنجا که حرکت و کنش متوقف می‌شود ، روح متعالی آغاز می‌کند. وقتی که بدن و ذهن کاملا سکون و قرار می‌یابند ، مرید شروع به ادراک تجلی‌های الهی می‌کند.

- پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

بر این کره خاکی آنطور هستید که در خواب. دنیای ما خوابی اندر خوابی دیگر است؛ شما باید به این تشخیص برسید که تنها هدف و مقصود باید یافتن خداوند باشد، تنها مقصودی که برایش در اینجا هستید. هستی شما تنها برای اوست و اوست که شما باید دریابید.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

به خاطر داشته باشید که بزرگترین آزمون یک سالک معنوی قدرت کنترلی است که او در محیط خانواده‌ بر خودش اعمال می‌کند ، بخصوص اگر که در آن محیط ناهماهنگی وجود داشته باشد. اگر آرامش درونی شخص بتواند در خانه‌ی خودش ثبات و قدرت نشان دهد، و اگر او بر رفتار خصومت‌آمیز دیگران با ابراز مهری زیبا ، تزلزل‌ناپذیر و دایمی چیره شود، آنگاه او شاهزاده صلح و آرامش خواهد بود.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

فراموش نکنید که زندگی زمینی فقط کاروانسرایی است که روح برای مدتی در آن اقامت می‌گزیند. آن را خیلی جدی نگیرید، چرا که دیر یا زود باید آن را ترک کنیم و به قلمروهای ناشناخته سفر کنیم. اما کماکان باید به حقیقت پایبند باشیم و به رنج و مصیبت پایان دهیم. حقیقت تنها از راه عشق به خداوند حاصل می‌شود.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

تنهایی و خلوت گزیدن بهای والا شدن است. در درون خود تنها باشید . زندگی بی‌هدف دیگران را دنبال نکنید. بیشتر به مطالعه کتاب‌های خوب بپردازید و مراقبه کنید. چیزهای بسیار خوب الهام بخش برای دانستن هست، با این وجود انسان وقتش را ابلهانه هدر می‌دهد. اگر تمرکز نکنید و بر طبق آموزه‌های خردمندانه‌ی بزرگان رفتار نکنید هیچگاه به شادمانی واقعی نمی‌رسید. اندیشه‌های آنها در نوشتارهای مقدس و کتاب‌های سرشار از حقیقت برای یاری به شما یادداشت شده‌اند. پس وقت خود را با جستجوهای پی در پی به دنبال هیجان تلف نکنید. هر از گاه اشکالی ندارد که به سینما بروید و کمی معاشرت کنید، اما اکثراً با خود خلوت گزینید. شادمانی متکی به مراقبه کردن و شناخت شخصیت‌های والا می‌باشد که از راه مطالعه‌ی اندیشه‌هایشان در کتاب‌ها، و معاشرت با کسانی که والامنش و مهربانند به دست می‌آید. از تنهایی و خلوت با خود لذت ببرید، اما هنگامی که خواستید با دیگران بیامیزید، با عشق و دوستی با آنها باشید، تا آن اشخاص شما را فراموش نکنند، و همیشه به یاد داشته باشند که شخصیتی را ملاقات کرده‌اند که برایشان الهام‌انگیز بوده و ذهنشان را معطوف به خداوند کرده است.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

هنگامی که آزمون‌های من بسیار دشوار هستند ، من اول در درون ، سعی به درک خود می‌کنم. شرایط خارجی را مقصر نمی‌شمارم و سعی نمی‌کنم کس دیگری را اصلاح کنم. اول به درون می‌روم. سعی می‌کنم دژ درونی روح خود را پاکیزه گردانم و موانع را از سر راه تجلیِ روح همه-قادر و همه-دانای خود بردارم. این راه موفقیت‌ در زندگی است.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

همچون خداوند که نگاهش بجای تمرکز بر کمبود های ما ، بر روح ما ، خویشتن راستین ما است، ما نیز می توانیم در افراد خانواده ، دوستان و دیگرانی که در ارتباط هستیم بر خوبی هایشان تمرکز کنیم و اینچنین است که هشیاری خود را وسعت داده و روح احترام و تقدس را در همه ارتباطات خود پرورش می دهیم.

-چیداناندا

@ajnachakraa

بیهوده سخن راندن باعث می‌شود که انسان عشق و ارادت خود به خداوند را از دست بدهد. باعث بی‌قراری ذهنی می‌شود و این حالت ذهن را از خداوند دور می‌کند.

حرف زدن با مردم نیاز به صدا و تارهای صوتی دارد. گفتگو با خداوند سکوت می‌طلبد. کسانی که زیاد حرف می زنند با خداوند نیستند. آنها در فکر خود زمان بسیار کمتری برای او دارند.

کسانی که در باطن با خدا گفتگو می‌کنند، در ظاهر ساکت ترند. محیط اطرافشان هر چه باشد، معمولاً ساکت‌تر هستند. مرید حرف‌های زیادی برای گفتن به خداوند دارد، اما با دیگران حرف زیادی برای گفتن ندارد. وقتی آن کسانی که حرف‌های زیادی برای گفتن با خداوند دارند، لب به سخن می‌گشایند، سخنانشان از خداوند و سرشار از حکمت و ادراک است.

وقتی که درک خداوند برایتان شروع می‌شود، دیگر برای چیزهای بیهوده وقت ندارید. می‌خواهید تنها باشید، تنها با خداوند، و نمی‌خواهید یک لحظه گرانبهای بودن با او را بیهوده از دست بدهید. چنین مریدی حتی وقتی که به کاری مشغول است هرگز از درک عشق به خداوند غافل نیست.

بیهوده پرحرفی کردن باعث می‌شود که انسان ارادت به خداوند را از دست بدهد. بی قراری ذهنی بوجود آورده و ذهن را از خداوند دور می‌کند. سعی کنید بی وقفه ذهن خود را معطوف به خداوند کنید. همیشه با او باشید. یاد حضور او را تمرین کنید. وقت خود را تلف نکنید.

- شری پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

کلام انسان روح خداوند در اوست. کلام گفتاری انسان اصواتی تشکیل یافته از ارتعاشات افکار او هستند ؛ افکار ارتعاشاتی هستند که یا از حس منیت و یا از روح ارسال می‌شوند. هر کلامی که از دهان شنیده شود بایست سرشار از ارتعاشات معنویت روح انسان باشد. اگر کلام انسان پر از نیروی معنوی نباشد، خالی از حیات می‌گردد. پرحرفی ، غلو کردن ، دروغ پردازی ، اینها کلام را بسان فشنگهای کاغذی که از تفنگ اسباب ‌بازی بیرون می‌جهد بی‌فایده و ناکارا می‌سازند. احتمال آن که سخنان و نیایشهای اشخاص پُرحرف و یا نادرست موجب تغییرات مفیدی در روند امور شوند بسیار کم است. کلام انسان نه تنها بایست ادا کننده حقیقت باشد ، بلکه باید بیان ادراک و تحقق قطعی او باشد. کلام بدون نیروی معنوی روح همچون غلاف بدون ذرت می‌ماند.

پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

قدیس بزرگی گفته است: "پروردگارا ، برایم تفاوتی نمی‌کند که کجا باشم ، اما مرا به عذابِ فراموشی نسبت به خودت دچار مکن". هیچ مجازاتی بدتر از این نیست. مسیح گفت:ناقص به این دنیا آمدن بهتر است تا غفلت از حضور خداوند. از تماس با خداوند همه‌ی رنج‌ها و عذاب‌ها ناپدید می‌گردند.

پاراماهانسا یوگاناندا / جستجوی جاودانه انسان

@Ajnachakraa

با ملاحظه‌ بودن با دیگران را هم در گفتار و هم در کردار خود تمرین کنید؛ و وقتی وسوسه می‌شوید که با تندی با کسی برخورد کنید، این میل ناگهانی را در خود کنترل کنید و به جایش با آرامش صحبت کنید. هیچگاه نگذارید که کسی سخن تند از شما بشنود. اگر از شما سئوالی شد، از بیان حقیقت نترسید؛ اما هیچگاه افکار خود را بر دیگران تحمیل نکنید. به یاد داشته باشید که نامیدن شخص کور، کور و یا شخص بیمار، بیمار، اگرچه ممکنست بیان واقعیت باشد، اما بهترست که با چنین صراحتی بیان نشود. هنگامی که در گفتار خود مهربانی و ملاحظه به کار می‌برید، به دیگران کمک می‌کنید که روحیه‌ی قویتری پیدا کنند و احساس بهتری کنند.

پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa