✨﷽✨
✅«معنای مغفرت و استغفار»
فرموده اند زیاد استغفار کنیم؛ خودمان هم گاهی میگوییم: «خدایا ما را ببخش! رحم کن!» ولی وقتی استغفار میکنیم دقیقا چه میخواهیم؟! تلقّی اشتباهی که استغفارمان را تباه و فاسد میکند این است که در بستری از خدا نشناسی و سوء ظن به خداوند بخواهیم:
خداوند با ما آشتی کند! قهر نکند! انتقام نگیرد! کینه نکند! مکر نکند! گویا العیاذ باللّه با یک شخص عقده ای و کینه جو طرفیم! بلکه بالاتر گاهی انسان حالت اعتراض هم پیدا میکند و از آن طرف می افتد و میگوید حالا اصلا یعنی چه برای کمی گناه من را میخواهی بیاندازی به جهنّم؟! اصلا من چنین خدای کینه جویی را قبول ندارم! گاهی هم از این طرف می افتد که بابا خدا آمرزنده است! راحت باش! میبخشد! اینها همه ریشه در ضعف خداشناسی دارد.
1⃣غفّار بودن خدا یعنی خدا مهربان است! با شما پدرکشتگی ندارد! اگر از راه غلطتتان برگشتید او بدون هیچ مانعی بلکه با آغوشی بازِ باز از شما پذیرایی میکند. مشکل از او نیست از شماست!
2⃣غفّار بودن خدا یعنی مبارزه با ضعفها و بدی ها را هم در دل توجّهی توحیدی انجام دهید و از ضعفها شتاب دهنده های تقرّب بسازید.
3⃣غفّار بودن خدا یعنی اگر واقعا اراده ی پاکی کنید خدا توان آن را دارد که بن بستها را برایتان باز کند و به شما توفیق برون رفت از مشکلات بدهد.
حال که چنین است خودتان بگویید! خدا استغفار چه کسانی را میپذیرد؟! آنانی که با امید و ایمان بازگردند و عمل صالح کنند و هدایت بیابند؛ بدون اینها مغفرت معنا ندارد:
«وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى»
✍
@samte_khodda