الا حمایت تو رمز استقامت من
چنان که سینه‌ی تو ساحل سلامت من

دوباره دیدنت ای جان، معاد موعود است
قیام قامت قدیسی‌ات قیامت من

دل از تو برنکنم جان من، جهانی نیز
اگر هر آینه خیزد پی ملامت من

فنای درد تو زین پیش‌تر چرا نشدم؟
همین بس است ازل تا ابد ندامت من

هوای فتح توام بود و تار و مار شدم
غزل غزل، همه‌ی دفترم غرامت من

نه راه رفتنم از تو، نه راه برگشتن
همیشگی‌ست در این منزلت اقامت من

چنین که نعره به نام تو می‌زنم در شهر
به دار می‌کشد آخر مرا شهامت من

ز خیل بوالهوسانم تمیز آسان است
شکوه عشق تو در چشم من علامت من

من و تو گم شده در یکدگر، مبارک باد
حلول عشق تمام تو در تمامت من


#حسین_منزوی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem