در ۷ اسفند ۱۴۰۳، رسانه‌ها گزارش دادند که سه زندانی سیاسی شکنجه‌شده دوران پهلوی از پرویز ثابتی، معروف به «سردژخیم ساواک» و مقام ارشد امنیتی رژیم شاه که اکنون در فلوریدای آمریکا اقامت دارد، شکایت کرده‌اند.

ایندیپندنت انگلستان نوشت، بسیاری منابع می‌گویند رژیم شاه و آخوندها دو روی یک سکه‌اند و ساواک، که هرگز منحل نشد، توسط رژیم کنونی به کار گرفته شد. متقابلا وابستگان و بقایای ساواک گفتند این موضوعی است مربوط به گذشته است و پرداختن به آن ضرورتی ندارد، اما مجامع حقوق بشری تأکید دارند که حسابرسی جنایات برای جلوگیری از تکرار آن ضروری است. رها بحرینی، مسئول میز ایران در عفو بین‌الملل، اظهار داشت این موضوع از نظر تاریخی مسلم است و تصمیم‌گیری حقوقی آن بر عهده دادگاه است.

به این ترتیب، پرویز ثابتی سردژخیم بدنام ساواک که حتی قبل از سقوط کامل دیکتاتوری سلطنتی هم تحت تعقیب قرار گرفته بود و پس از سال‌ها اختفا در آمریکا،‌ در قیام ۱۴۰۱ برای پاسیو کردن و به انحراف کشاندن قیام و تفرقه اندازی توسط شاه‌پرست‌ها به صحنه آورده شده بود، بار دیگر در معرض تعقیب قانونی قرار گرفت.

واقعیت این است یک جریان ارتجاعی- استعماری در خارج از کشور تلاش دارد پای شاه نبوده! را به میان بکشد تا در بین مردم تفرقه انداخته و قیام را پاسیو کند، حالا با واکنش حقوقی ایرانیان آزاده خارج از کشور روبرو شده است.

کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران در سال ۱۳۷۵ افشا کرد که وزارت اطلاعات رژیم، از طریق شبکه ساواکی‌ها و به‌کارگیری افرادی چون ثابتی، این طرح را پیش می برد. ثابتی، مشاور ویژه رضا پهلوی، با حمایت مشروطه‌خواهان، مهرداد خوانساری را برای تبلیغ مذاکره با رژیم به رسانه‌ها فرستاد. نشریه نیمروز در ۲۱ دی ۱۳۷۵ گزارش داد که خوانساری دیدار خود با مقامی از وزارت اطلاعات در آلمان را تأیید کرد. این طرح با افشاگری‌ها ناکام ماند، اما رژیم در دهه ۹۰ با اوج‌گیری قیام‌ها، روند احیای جرثومه سلطنتی را از سر گرفت.

دستگاه اطلاعاتی رژیم با به‌کارگیری مأمورانی چون عرفان قانعی‌فرد و علی حمید، نقش محوری در این طرح دارد و تلاش می‌کند با احیای چهره‌هایی چون ثابتی، سلطنت مدفون را نبش قبر کند.
عرفان قانعی‌فرد، که از سوی منابع وابسته به رژیم به‌عنوان پژوهشگر تاریخ معرفی می‌شود، در واقع مأموری است که تحت این پوشش فعالیت می‌کند. او از سوی مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، نهادی وابسته به بنیاد مستضعفان، مأموریت‌هایی را اجرا کرده است. یکی از این مأموریت‌ها، اعزام به آمریکا برای مصاحبه با پرویز ثابتی و نگارش کتاب «در دامگه حادثه» بود که حاصل گفت‌وگوهای طولانی‌مدت با این چهره بدنام ساواک است. پرویز انصاری از ساواکی‌های در خدمت شیخ می‌گوید: «عرفان قانعی فرد، فراهم آورنده کتاب «در دامگه حادثه»، بعد از بازگشتش از آمریکا به ایران، در نشست نقد کتاب «در دامگه حادثه» ، که در محل موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، در تهران برگزار شد حاضر، و سخنرانان و حاضران به نقد سخنان پرویز ثابتی و نقد روش قانعی فرد پرداختند.»
قانعی‌فرد یک خبرنگار حکومتی است که بدلیل ماموریت‌های محوله از لس‌آنجلس و از دارودسته ساواکی‌های خارجه‌نشین و کنار دست ثابتی و بچه شاه سر درآورده است.

مأمور دیگر علی حمید است، مستندساز رژیم، که مستندهای تبلیغاتی چون «روایت انقلاب» و «روایت فتح» را با توصیه علی خامنه‌ای تهیه کرده نیز به خارج از کشور اعزام شد و در تلویزیون «منوتو»، وابسته به ساواکی‌ها، مستندی درباره پرویز ثابتی ساخت. حسن اعتمادی، در این باره می‌گوید، «خیلی عجیبه که تا دیروز همه اینا در ایران یا با سپاه پاسداران همکاری می‌کردند یا با اصلاح‌طلبان امروز هم پادشاهی خوا‌ه شدن و در اطراف آقای رضا پهلوی قرار گرفتن»

سایت حکومتی وطن امروز هدف از این همه تلاش و هزینه کردن رژیم برای اعزام ماموران به اطراف بچه شاه این چنین توضیح میدهد:‌

«فعالیت‌های سلطنت‌طلبان به‌رغم بی‌تأثیری، می‌تواند به نوعی فرصت برای جمهوری اسلامی باشد. این جریان که از پیش باخته است، خود را به عنوان رقیب جمهوری اسلامی معرفی می‌کند. یک رقیب ضعیف، همیشه برای حکومت‌ها یک نعمت به شمار می‌رود… پهلوی‌خواهان با اختلاف‌افکنی میان اپوزیسیون، خدمتی به جمهوری اسلامی کردند که هیچ گروه دیگری قادر به انجام آن نبود. وجود یک جریان ضعیف و بی‌ریشه مانند سلطنت‌طلبی، می‌تواند به بقای جمهوری اسلامی کمک کند. این خدمتی است که خاندان سلطنتی به مردم ایران می‌کند.»