فراکتال (Fractal) به اشکال هندسی گفته میشود که ویژگی اصلی آنها خودمتشابهی است؛ به این معنا که اجزای کوچکتر آن، ساختاری مشابه کل شکل دارند. این اشکال در طبیعت و ریاضیات به طور گستردهای دیده میشوند و اغلب بینهایت پیچیده هستند، حتی اگر قوانین تشکیلدهنده آنها ساده باشند.
ویژگیهای اصلی فراکتال:
1. خودمتشابهی (Self-similarity):
بخشهای کوچکتر فراکتال شبیه کل شکل هستند.
این شباهت میتواند دقیق یا تقریبی باشد.
2. پیچیدگی بینهایت:
هرچه بیشتر به یک فراکتال زوم کنید، جزئیات بیشتری ظاهر میشود. این ویژگی باعث میشود که فراکتالها در مقیاسهای مختلف همچنان پیچیدگی خود را حفظ کنند.
3. غیرمنظم اما قابل پیشبینی:
شکل فراکتالها در نگاه اول ممکن است بینظم به نظر برسد، اما قوانین ریاضی سادهای برای تولید آنها وجود دارد.
کاربردهای فراکتال:
• طبیعت:
فراکتالها در طبیعت به وفور یافت میشوند، مانند:
• شاخههای درختان
• ساختار رگهای خونی
• شکل ابرها
• خط ساحلی
• ریاضیات و گرافیک کامپیوتری:
برای شبیهسازی مناظر طبیعی، تولید تصاویر هنری و همچنین در نظریه آشوب.
• علوم:
در فیزیک، زیستشناسی، اقتصاد و سایر علوم برای مدلسازی پدیدههای پیچیده.
مثال معروف:
یکی از معروفترین فراکتالها مجموعه مندلبرو (Mandelbrot Set) است، که به کمک معادلات سادهای از اعداد مختلط تولید میشود و در آن میتوان به بینهایت جزئیات دست یافت.
فراکتالها نمایانگر زیبایی و نظم در بینظمی به شمار میروند.
🪐
@njoom2070