🔸️در سوگ رفیق نیکخواه و دوست داشتنی، اسماعیل حاجی‌پور؛
برای همه می‌میرم
🔸️در تعارفات روزمره بسیار شنیده‌ایم که کس یا کسانی خطاب به عزیزانشان می‌گویند: “برایت می‌میرم” البته معمولا این سخن در حد تعارف باقی می‌ماند و جز در ساحت الفاظ تحقق نمی‌یابد. اما در این وانفسایِ محبت و انسانیت به ندرت به انسان‌هائی بر می‌خوریم که به واقع مصداق این سخن‌اند. چرا که برای همه زندگی کرده‌اند.
🔸️به عقیده من کسی می‌تواند گوینده چنین سخن سنگینی باشد که برای همه زندگی کرده باشد و #اسماعیل_حاجی‌پور حقیقتا چنین جواهر کمیابی بود.
🔸️حاجی پور و مایاکوفسکی :
🔸️اول بار که با ولادیمیر مایاکوفسکی آشنا شدم وقتی بود که به گورستان نوودویچی رفتم و بدنبال مقبره میخائیل بولگاکُف نویسنده کتاب مشهور “مرشد و مارگاریتا” می‌گشتم، در میانه راه سنگ قبری ایستاده و سرخ رنگ که یادآور اِلِمان‌های کمونیستی بود جلب نظر کرد که در آن هنگام نوشته روسی روی آن را نمی‌توانستم بخوانم ولی هنگامی که تصویرش را به استادم، پروفسور آساطوریان، نشان دادم و او برایم خواند، با نام شاعری بلندآوازه در دوره اوج حاکمیت کمونیسم آشنا شدم، شاعری عاشق پیشه که به دو چیز در این جهان بیش از همه عشق می‌ورزید: ” زن و شعر ”
🔸️شاعری که در اوجِ شهرت و در اوان جوانی خودکشی کرد… مایاکوفسکی چون نمی‌توانست درد و رنج مردم و همچنین شکست‌های عاطفی پی در پی را تحمل کند، پیش از خودکشی در یادداشتی چنین نوشت : “برای همه می‌میرم”.
🔸️اگر بدنبال ارزش داوری در باره اقدام امثال مایاکوفسکی، صادق هدایت و یا در همین ایام اخیر مرحوم ابراهیم نبوی نباشیم، باید گفت من زندگی کردن برای مردم و تلاش برای زدودن درد و رنج از آنان را بیشتر می‌پسندم تا پاک کردن صورت مسأله یا صورت مسائل!
🔸️جذابیت “حاجی‌پور” در آن بود که با مردم می‌زیست، با آنان درد می‌کشید و برای آنان می‌مُرد. او با پشت چهره مردمانی که در کوچه و بازار قدم می‌زدند آشنا بود و می‌دانست که زیر پوست شهر چه می‌گذرد، به قول مولانا:
خلق در بازار یکسان می‌روند
نیم، اندر ذوق و نیمی دردمند
#سروش_اکبرزاده
⏪ ادامه‌ی مطلب را از طریق لینک زیر در سایت مرور مطالعه کنید.
https://mroor.org/le8
⏪ آدرس مرور در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید:
📌@moroororg
برای همه می‌میرم
🔸️در تعارفات روزمره بسیار شنیده‌ایم که کس یا کسانی خطاب به عزیزانشان می‌گویند: “برایت می‌میرم” البته معمولا این سخن در حد تعارف باقی می‌ماند و جز در ساحت الفاظ تحقق نمی‌یابد. اما در این وانفسایِ محبت و انسانیت به ندرت به انسان‌هائی بر می‌خوریم که به واقع مصداق این سخن‌اند. چرا که برای همه زندگی کرده‌اند.
🔸️به عقیده من کسی می‌تواند گوینده چنین سخن سنگینی باشد که برای همه زندگی کرده باشد و #اسماعیل_حاجی‌پور حقیقتا چنین جواهر کمیابی بود.
🔸️حاجی پور و مایاکوفسکی :
🔸️اول بار که با ولادیمیر مایاکوفسکی آشنا شدم وقتی بود که به گورستان نوودویچی رفتم و بدنبال مقبره میخائیل بولگاکُف نویسنده کتاب مشهور “مرشد و مارگاریتا” می‌گشتم، در میانه راه سنگ قبری ایستاده و سرخ رنگ که یادآور اِلِمان‌های کمونیستی بود جلب نظر کرد که در آن هنگام نوشته روسی روی آن را نمی‌توانستم بخوانم ولی هنگامی که تصویرش را به استادم، پروفسور آساطوریان، نشان دادم و او برایم خواند، با نام شاعری بلندآوازه در دوره اوج حاکمیت کمونیسم آشنا شدم، شاعری عاشق پیشه که به دو چیز در این جهان بیش از همه عشق می‌ورزید: ” زن و شعر ”
🔸️شاعری که در اوجِ شهرت و در اوان جوانی خودکشی کرد… مایاکوفسکی چون نمی‌توانست درد و رنج مردم و همچنین شکست‌های عاطفی پی در پی را تحمل کند، پیش از خودکشی در یادداشتی چنین نوشت : “برای همه می‌میرم”.
🔸️اگر بدنبال ارزش داوری در باره اقدام امثال مایاکوفسکی، صادق هدایت و یا در همین ایام اخیر مرحوم ابراهیم نبوی نباشیم، باید گفت من زندگی کردن برای مردم و تلاش برای زدودن درد و رنج از آنان را بیشتر می‌پسندم تا پاک کردن صورت مسأله یا صورت مسائل!
🔸️جذابیت “حاجی‌پور” در آن بود که با مردم می‌زیست، با آنان درد می‌کشید و برای آنان می‌مُرد. او با پشت چهره مردمانی که در کوچه و بازار قدم می‌زدند آشنا بود و می‌دانست که زیر پوست شهر چه می‌گذرد، به قول مولانا:
خلق در بازار یکسان می‌روند
نیم، اندر ذوق و نیمی دردمند
#سروش_اکبرزاده
⏪ ادامه‌ی مطلب را از طریق لینک زیر در سایت مرور مطالعه کنید.
https://mroor.org/le8
⏪ آدرس مرور در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید:
📌@moroororg