.
می‌خواهم این چشم‌های متمایل به زیتون و عسل را تقدیمت کنم، شاید بخواهی دقایقی خودت را با چشم‌های من ببینی. گاهی تلخ و گاهی شیرین! مایوست نمی‌کنم اما دوست داشتن گاهی آزار دهنده‌ می‌شود؛ خودت را اضافه می‌بینی، مثل لعاب برنجی که دو قاشق بیشترش مزه‌ی غذای زیر دندان را تغییر می‌دهد. هر چیزی زیادیش جالب نیست. خواستنی نیست و دَم‌دستی می‌شود. زیاد که باشی اطمینان دارند به حضور مادامَت و لابه‌لای کثرت بودن‌ها گُمت می‌کنند.

#میم_رحیمی