⭕️ رفتار نابهنجار و مخربِ اولیا که سبب تهدید و تخریب رشد و تکامل روانی کودک می‌شود، می‌تواند دو علت داشته باشد: نخست اینکه ممکن است از شخصیت فرد و رفتار غیرعادی اولیا سرچشمه گرفته باشد، و دوم اینکه امکان دارد به علت تضاد بین معیارهای فرهنگی و اجتماعی‌ای که از جانب اولیا اعمال می‌شود با خصوصیات و توانایی‌های کودک، ایجاد شود.

به عبارت دیگر، بیماری‌های روانی زمانی به وجود می‌آیند که کودک، در شرایط تعارض‌آمیز یا شرایطی که باید پاسخ‌های مناسب آن موقعیت را مشاهده کرده باشد، پاسخ‌های کافی را نیاموخته باشد یا آنکه پاسخ‌های آموخته‌شده او، برای حل تعارض موجود مناسب نباشند. برای مثال، اگر والدین کودکی که فحش می‌دهد، گاه او را تنبیه کنند و گاه به او لبخند بزنند، کودک نمی‌تواند بیاموزد که در برخورد با چنین موقعیتی، رفتار مناسب و صحیح کدام است. در نتیجه، در تعارضی حل ناشده گرفتار می‌ماند.

به این ترتیب، از نظر دالرد و میلر، بیماری‌های کنشی و به‌ویژه نوروزها را اولیا یاد می‌دهند و کودک آن‌ها را یاد می‌گیرد. رفتارهای تخریبی اولیا در مراحل حساس رشد کودک، مانند مرحله تغذیه که سال اول زندگی است، یا مرحله آموزش آداب توالت، یا آموزش جنسی و بلوغ و مانند آن‌ها، مشهودتر و تاثیرات آنها چشمگیرتر است.

در این دوره‌ها، بسیاری از کودکان می‌آموزند که در زمینه نیازهای اساسی خود، احساس شرم، خجلت، گناه، یا ترس و اضطراب بکنند؛ چنانکه هرگاه لازم باشد یکی از این خواسته‌ها ارضا شود، آن حالت‌های آموخته شده تشدید می‌شوند و ممکن است این کشمکش، به اساسی برای به وجود آمدن بیماری روانی تبدیل شود ...!!

سعید شاملو
از کتاب مکتب‌ها و نظریه‌ها در روانشناسی شخصیت

#بيشتر_بدانيم_بهتر_زندگى_كنيم.👇

@matlabravanshenasi