کوروش بزرگ در سفرنامه پیترو دلاواله (۱۰۲۵ ه.ق)
#کوروش
#ایرانشناسی
#سفرنامه
من تصور می‌کنم دیاله همان رودخانه گیندس باشد که بگفته هرودوت یکی از اسب های مقدس کوروش موقع لشکر کشی او به بابل در آن غرق شده....(ص ۴)
در مشرق زمین رسم است که در ابتدای مسافرت فقط مسافت کوتاهی را طی کرده و بعد در محل نزدیکی اطراق می کنند تا به این ترتیب برای همه امکان گرد آمدن در یک محل فراهم گردد....این قاعده به نظر من کاملاً صحیح است و به طوری که گزنفون می نویسد کوروش بزرگ نیز که فرمانده و رهبر محتاطی بوده به همین نحو عمل می کرده است. (ص ۲۹)
می گویند آنان (زرتشتیان)برای حفظ آتش کماکان به همان طریقی که مغ ها در زمان کوروش و داریوش عمل می کردند رفتار می کنند.(ص ۷۹)
کفش ایرانی ها نیز با ترکها اختلاف دارد یعنی نوک آن تیز و پاشنه آن نسبتا بلند است بطوری که قد مردان بلندتر به نظر می رسد و مطابق توصیف گزنفون کفش کوروش بزرگ و همراهان او نیز به همین شکل بوده است.(ص ۱۴۶)
در گذشته نیز بطوری که گزنفون تعریف می کند پانتا همسر پادشاه شوش وقتی به اسارت سربازان کوروش در آمد چادری به او دادند که در آن به اتفاق یاران خود به زمین نشست و حزقیال نبی نیز در همین زمینه مطالبی گفته است.(ص ۲۱۱)
گرچه شاه (شاه عباس بزرگ)خیلی خودمانی با همه صحبت می کرد، ولی از رفتار او وقار و جلال می بارید و این رفتار کاملا طبیعی نیز بود و چیز تصنعی در آن وجود نداشت گفتگوی دوستانه و شوخی و مزاح پادشاهان در ایران قدیم نیز امری عادی و جاری بوده است چنانکه به قول گزنفون مورخ شهیر، کوروش بزرگ و سایر پادشاهان نیز به همین نحو رفتار می کردند.(ص ۲۳۷)
بن مایه: دلاواله، پیترو _ سفرنامه پیترو دلاواله (قسمت مربوط به ایران) _ ترجمه و شرح و حواشی: شعاع الدین شفا _بنگاه ترجمه و نشر کتاب _ سال ۱۳۴۸
صفحه اینستاگرامی ایرانشناسی 👇🏻👇🏻
🆔 https://instagram.com/iranshenasiofficial
کانال کوروش بزرگ👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 https://telegram.me/joinchat/CSKFTTulf6yXcDQ0J56Bjw
#کوروش
#ایرانشناسی
#سفرنامه
من تصور می‌کنم دیاله همان رودخانه گیندس باشد که بگفته هرودوت یکی از اسب های مقدس کوروش موقع لشکر کشی او به بابل در آن غرق شده....(ص ۴)
در مشرق زمین رسم است که در ابتدای مسافرت فقط مسافت کوتاهی را طی کرده و بعد در محل نزدیکی اطراق می کنند تا به این ترتیب برای همه امکان گرد آمدن در یک محل فراهم گردد....این قاعده به نظر من کاملاً صحیح است و به طوری که گزنفون می نویسد کوروش بزرگ نیز که فرمانده و رهبر محتاطی بوده به همین نحو عمل می کرده است. (ص ۲۹)
می گویند آنان (زرتشتیان)برای حفظ آتش کماکان به همان طریقی که مغ ها در زمان کوروش و داریوش عمل می کردند رفتار می کنند.(ص ۷۹)
کفش ایرانی ها نیز با ترکها اختلاف دارد یعنی نوک آن تیز و پاشنه آن نسبتا بلند است بطوری که قد مردان بلندتر به نظر می رسد و مطابق توصیف گزنفون کفش کوروش بزرگ و همراهان او نیز به همین شکل بوده است.(ص ۱۴۶)
در گذشته نیز بطوری که گزنفون تعریف می کند پانتا همسر پادشاه شوش وقتی به اسارت سربازان کوروش در آمد چادری به او دادند که در آن به اتفاق یاران خود به زمین نشست و حزقیال نبی نیز در همین زمینه مطالبی گفته است.(ص ۲۱۱)
گرچه شاه (شاه عباس بزرگ)خیلی خودمانی با همه صحبت می کرد، ولی از رفتار او وقار و جلال می بارید و این رفتار کاملا طبیعی نیز بود و چیز تصنعی در آن وجود نداشت گفتگوی دوستانه و شوخی و مزاح پادشاهان در ایران قدیم نیز امری عادی و جاری بوده است چنانکه به قول گزنفون مورخ شهیر، کوروش بزرگ و سایر پادشاهان نیز به همین نحو رفتار می کردند.(ص ۲۳۷)
بن مایه: دلاواله، پیترو _ سفرنامه پیترو دلاواله (قسمت مربوط به ایران) _ ترجمه و شرح و حواشی: شعاع الدین شفا _بنگاه ترجمه و نشر کتاب _ سال ۱۳۴۸
صفحه اینستاگرامی ایرانشناسی 👇🏻👇🏻
🆔 https://instagram.com/iranshenasiofficial
کانال کوروش بزرگ👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 https://telegram.me/joinchat/CSKFTTulf6yXcDQ0J56Bjw