یادی از دوستداران کودک:
یحیی مافی (۱۳۰۲ - ۱۳۹۲)
یحیی مافی در سال ۱۳۰۲ در الموتِ قزوین و خانواده‌ای به دنیا آمد که او بزرگ‌ترین فرزندش بود.
از شش سالگی به مکتب‌خانه رفت اما فضای خشن آنجا سبب شد که والدینش او را برای تحصیل در دبستان به مدرسه‌ای در خرم‌آبادِ تنکابن بفرستند تا دور از خانواده و با عموی خود زندگی کند.
برای گذراندن دوره‌ی دوم دبیرستان به تهران رفت و همانجا مشغول کار در چاپخانه و روزنامه‌ی «داد» شد.
حضور در فضای روزنامه سبب شد تا او بتواند با افراد مؤثر زمانه‌ی خود ارتباط داشته باشد و از آنها بیاموزد.
یحیی مافی معلمی را در مدارس شبانه‌روزی تهران آغاز کرد و کمی بعد در سال ۱۳۲۹، با معصومه سهراب یک زندگی مشترک طولانی و پربار را آغاز کرد.
یحیی مافی همراه همسرش، معصومه سهراب، در سال ۱۳۳۲ کودکستان مهران و دو سال بعد مدرسه‌ی مهران را پایه‌گذاری کردند.
مجتمع آموزشی مهران در کنار برخی مدارس دیگر از پیشگامان آموزش و پروش مدرن در ایران بود و تأثیر بسیاری در تغییر نگرش به آموزش در این سرزمین داشت. ترویج کتاب‌خوانی در مدرسه، نقش جدی کتابخانه، گسترش آموزش‌های هنری و مشارکت کودکان در اداره‌ی مدرسه، از جمله ویژگی‌های این مدرسه بود.
آقای مافی برای آشنایی با تجربه‌های آموزشی نوین، سفرهای متعددی به کشورهای مختلف داشت.
کتاب «تجربه‌های مدرسه‌داری» شرحی است بر ۲۶ سال تجربه‌ی یحیی مافی و معصومه سهراب در مجتمع آموزشی مهران.
علاوه بر این، یحیی مافی از اعضای هیئت مؤسس شورای کتاب کودک در سال ۱۳۴۱ بود و تا پایان عمر خود، مسئولیت‌‌های مهمی را در شورا پیش برد. او از اعضای هیئت‌مدیره‌‌ی شورای کتاب کودک بود و در پیشبرد پروژه‌ی فرهنگنامه‌ی کودکان و نوجوانان نقش مؤثری داشت.
یحیی مافی همچنین از پایه‌گذاران انجمن پژوهش‌های آموزشی پویا در سال ۱۳۵۶ بود تا بتوانند در قالب این انجمن به بهبود وضیت آموزشی کمک کنند.
از دیگر اقدامات او می‌توان به راه‌اندازی انتشارات کتاب کودک و نوجوان همراه همسر خود در سال ۱۳۶۰ اشاره کرد.
یحیی مافی و خدماتش برای زندگی بهتر کودکان ایرانی، او را به یادی ماندگار برای ما تبدیل کرده است.
یحیی مافی (۱۳۰۲ - ۱۳۹۲)
یحیی مافی در سال ۱۳۰۲ در الموتِ قزوین و خانواده‌ای به دنیا آمد که او بزرگ‌ترین فرزندش بود.
از شش سالگی به مکتب‌خانه رفت اما فضای خشن آنجا سبب شد که والدینش او را برای تحصیل در دبستان به مدرسه‌ای در خرم‌آبادِ تنکابن بفرستند تا دور از خانواده و با عموی خود زندگی کند.
برای گذراندن دوره‌ی دوم دبیرستان به تهران رفت و همانجا مشغول کار در چاپخانه و روزنامه‌ی «داد» شد.
حضور در فضای روزنامه سبب شد تا او بتواند با افراد مؤثر زمانه‌ی خود ارتباط داشته باشد و از آنها بیاموزد.
یحیی مافی معلمی را در مدارس شبانه‌روزی تهران آغاز کرد و کمی بعد در سال ۱۳۲۹، با معصومه سهراب یک زندگی مشترک طولانی و پربار را آغاز کرد.
یحیی مافی همراه همسرش، معصومه سهراب، در سال ۱۳۳۲ کودکستان مهران و دو سال بعد مدرسه‌ی مهران را پایه‌گذاری کردند.
مجتمع آموزشی مهران در کنار برخی مدارس دیگر از پیشگامان آموزش و پروش مدرن در ایران بود و تأثیر بسیاری در تغییر نگرش به آموزش در این سرزمین داشت. ترویج کتاب‌خوانی در مدرسه، نقش جدی کتابخانه، گسترش آموزش‌های هنری و مشارکت کودکان در اداره‌ی مدرسه، از جمله ویژگی‌های این مدرسه بود.
آقای مافی برای آشنایی با تجربه‌های آموزشی نوین، سفرهای متعددی به کشورهای مختلف داشت.
کتاب «تجربه‌های مدرسه‌داری» شرحی است بر ۲۶ سال تجربه‌ی یحیی مافی و معصومه سهراب در مجتمع آموزشی مهران.
علاوه بر این، یحیی مافی از اعضای هیئت مؤسس شورای کتاب کودک در سال ۱۳۴۱ بود و تا پایان عمر خود، مسئولیت‌‌های مهمی را در شورا پیش برد. او از اعضای هیئت‌مدیره‌‌ی شورای کتاب کودک بود و در پیشبرد پروژه‌ی فرهنگنامه‌ی کودکان و نوجوانان نقش مؤثری داشت.
یحیی مافی همچنین از پایه‌گذاران انجمن پژوهش‌های آموزشی پویا در سال ۱۳۵۶ بود تا بتوانند در قالب این انجمن به بهبود وضیت آموزشی کمک کنند.
از دیگر اقدامات او می‌توان به راه‌اندازی انتشارات کتاب کودک و نوجوان همراه همسر خود در سال ۱۳۶۰ اشاره کرد.
یحیی مافی و خدماتش برای زندگی بهتر کودکان ایرانی، او را به یادی ماندگار برای ما تبدیل کرده است.