🔴نیشابور بیست سال بعد، احتمالا چندان بی شباهت با وضعیت نیشابور امروز و بیست سال پیش نخواهد بود
✍احسان سلیمانی خیام نامه
🔹برای نوشتن پیرامون نیشابورِ بیست سال بعد، (به بهانه بیست سالگی خیام نامه) شاید بهتر باشد گریزی به یادداشت هفته گذشته در خصوص روایت خیام نامه از نیشابور بیست سال پیش داشته باشيم تا راحت تر دریابیم که تصور آنچه می‌گوییم، چندان هم دور از ذهن و تصور نیست.
🔹نگاهی بر تیترهای بیست سال پیش خیام نامه موضوعاتی چون کمبود تخت های بیمارستانی، چهره نامناسب ورودی های شهر، مشکلات حوزه صنعت و تولید، افلاک نمای خیام، ورزشگاه انقلاب، وضعیت نامناسب راه های شهرستان، هشدارهای کم آبی و خشک‌سالی، گردشگری، کتابخانه مرکزی، شهربازی، فرودگاه، حاشیه نشینی، فضای سبز شهری، رسیدگی و مرمت آرامگاه مشاهيری چون خیام و عطار و کمال و ...و روند کم رونق روزهای ملی خیام و عطار و موارد دیگری از این دست را نشان می دهد که در تمام این سال‌ها پیوسته دغدغه هایی بوده که در گزارش ها و مطالب خیام نامه و ذهن شهروندان و دوست داران نیشابور مطرح بوده، هست و متاسفانه به نظر می رسد، اگر با همین فرمان پیش برويم، خواهد بود.
🔹لذا از آنجا که به روال آنچه در این سال ها بر شهرمان گذشته، به نظر می رسد در سال های پیش رو نیز با همان چالش ها، موانع و اشکالاتی مواجه باشیم که تا کنون بوده ایم، دور از ذهن نیست بیست سال بعد همچنان بخشی از این مشکلات، تیتر رسانه ها باشد.
آن روزها هم احتمالا شاهد خبر وعده فلان تاریخ از سوی مسئولین برای تکمیل پروژه های بر زمین مانده شهر خواهیم بود.
🔹از خبرهای هولناک بیست سال بعد، تیترهای مربوط به جنگ آبی بسیار محتمل است که ای کاش نباشد.
🔹از دیگر پروژه های شهرستان که احتمالا همچنان‌می تواند نقل محافل آن روزها باشد، همچنان رویای برخورداری از فرودگاه و کمبود بودجه برای تکمیل کتابخانه می باشد.
همچنان هر از گاهی سرمایه گذاری برای احداث شهربازی و پروژه های گردشگری و اقتصادی از شهر می رود.
🔹بیست سال بعد، بعید نیست هنوز هم نگران کمبود تختهای بیمارستانی باشیم و باز هم از نامناسب بودن ورودی های شهر و وضعیت راه های مواصلاتی سخن گفته شود و همچنان از کيفيت برگزاری روزهای ملی خیام و عطار و شرایط آرامگاه ایشان شاهد گلایه های فراوان باشیم.
🔹البته که آرزو می کنیم اینها هیچ یک محقق نشود، اما این یادداشت در خیام نامه ثبت می شود تا سال ۱۴۲۴ در خصوص آن قضاوت کنیم.
مایوسانه امید داریم شاهد اصلاح رویه ها، تفکرها و شیوه ها باشیم تا نیشابور بیست سال پیش جای بهتر و شرایط شایسته تری برای زیستن باشد.
🔹در عین حال، بی تردید خبرهای خوب و امید بخش نیز کم نخواهد بود و به عنوان نمونه عبدالرضا وکيلی خیر نیشابوری که سالهای دور وعده ساخت صد مدرسه را داده بود و امروز وعده اش محقق شده و امیدواریم بیست سال بعد شاهد گسترش این نیک اندیشی ها در شهرمان باشیم.
تلگرام: khayyamnameh
اینستاگرام: khayyamnameh
سایت: khayyamnameh.ir
✍احسان سلیمانی خیام نامه
🔹برای نوشتن پیرامون نیشابورِ بیست سال بعد، (به بهانه بیست سالگی خیام نامه) شاید بهتر باشد گریزی به یادداشت هفته گذشته در خصوص روایت خیام نامه از نیشابور بیست سال پیش داشته باشيم تا راحت تر دریابیم که تصور آنچه می‌گوییم، چندان هم دور از ذهن و تصور نیست.
🔹نگاهی بر تیترهای بیست سال پیش خیام نامه موضوعاتی چون کمبود تخت های بیمارستانی، چهره نامناسب ورودی های شهر، مشکلات حوزه صنعت و تولید، افلاک نمای خیام، ورزشگاه انقلاب، وضعیت نامناسب راه های شهرستان، هشدارهای کم آبی و خشک‌سالی، گردشگری، کتابخانه مرکزی، شهربازی، فرودگاه، حاشیه نشینی، فضای سبز شهری، رسیدگی و مرمت آرامگاه مشاهيری چون خیام و عطار و کمال و ...و روند کم رونق روزهای ملی خیام و عطار و موارد دیگری از این دست را نشان می دهد که در تمام این سال‌ها پیوسته دغدغه هایی بوده که در گزارش ها و مطالب خیام نامه و ذهن شهروندان و دوست داران نیشابور مطرح بوده، هست و متاسفانه به نظر می رسد، اگر با همین فرمان پیش برويم، خواهد بود.
🔹لذا از آنجا که به روال آنچه در این سال ها بر شهرمان گذشته، به نظر می رسد در سال های پیش رو نیز با همان چالش ها، موانع و اشکالاتی مواجه باشیم که تا کنون بوده ایم، دور از ذهن نیست بیست سال بعد همچنان بخشی از این مشکلات، تیتر رسانه ها باشد.
آن روزها هم احتمالا شاهد خبر وعده فلان تاریخ از سوی مسئولین برای تکمیل پروژه های بر زمین مانده شهر خواهیم بود.
🔹از خبرهای هولناک بیست سال بعد، تیترهای مربوط به جنگ آبی بسیار محتمل است که ای کاش نباشد.
🔹از دیگر پروژه های شهرستان که احتمالا همچنان‌می تواند نقل محافل آن روزها باشد، همچنان رویای برخورداری از فرودگاه و کمبود بودجه برای تکمیل کتابخانه می باشد.
همچنان هر از گاهی سرمایه گذاری برای احداث شهربازی و پروژه های گردشگری و اقتصادی از شهر می رود.
🔹بیست سال بعد، بعید نیست هنوز هم نگران کمبود تختهای بیمارستانی باشیم و باز هم از نامناسب بودن ورودی های شهر و وضعیت راه های مواصلاتی سخن گفته شود و همچنان از کيفيت برگزاری روزهای ملی خیام و عطار و شرایط آرامگاه ایشان شاهد گلایه های فراوان باشیم.
🔹البته که آرزو می کنیم اینها هیچ یک محقق نشود، اما این یادداشت در خیام نامه ثبت می شود تا سال ۱۴۲۴ در خصوص آن قضاوت کنیم.
مایوسانه امید داریم شاهد اصلاح رویه ها، تفکرها و شیوه ها باشیم تا نیشابور بیست سال پیش جای بهتر و شرایط شایسته تری برای زیستن باشد.
🔹در عین حال، بی تردید خبرهای خوب و امید بخش نیز کم نخواهد بود و به عنوان نمونه عبدالرضا وکيلی خیر نیشابوری که سالهای دور وعده ساخت صد مدرسه را داده بود و امروز وعده اش محقق شده و امیدواریم بیست سال بعد شاهد گسترش این نیک اندیشی ها در شهرمان باشیم.
تلگرام: khayyamnameh
اینستاگرام: khayyamnameh
سایت: khayyamnameh.ir