یک دقیقه مطالعه
دست پسر شش ساله ام رو گرفتم و گفتم پسر عزیزم امروز بجای مامان، من تا مدرسه همراهت میشم، از خوشحالی دستم رو فشار داد.
در راه مدرسه پسرم به مردی که درحال #شستن ماشینش بود اشاره کرد و گفت: بابا اون مرد خیلی خوبیه
گفتم: از کجا میدونی؟
گفت: چون آدم #پاکیزه ای هست، آدمهای پاکیزه ماشینشون رو میشورن
گفتم: پسرم مگه هر کس ماشینشو بشوره پاکیزه هست و هر کس پاکیزه باشه حتما آدم خوبیه؟
گفت: بله دقیقا، چون #حدیث داریم که #خداوند آدمهای پاکیزه را دوست دارد
و اصل حدیث (الله یحب الناس النظیفین) است.
گفت و با لبخند در حال راه رفتن سرش رو رو به بالا گرفت و نگاهی با انتظار تشویق به چهره ام انداخت ناخودآگاه و از ترحم نمی توانستم نگویم آفرین پسرم،
اما
چیزی نگفتم، به فکر رفتم
نمی دانستم عکس العمل درستم باید تشویق باشد یا چیز دیگر
گفتم: پسرم باز حدیث بلدی؟
گفت: بله و دو حدیث دیگر به زبان عربی با ترجمه بیان کرد
گفتم: اینها رو از کجا یاد گرفتی؟
گفت: #خانم_معلم یاد داده
نگران شدم
و تصمیم گرفتم به معلمش اعتراض کنم. چرا که در این سن حساس فرزندم ملاک تشخیص #خوب و #بد، هرچه و به هر روشی تعیین و تربیت شود، به احتمال قوی تا آخر عمر این ملاک اصلی تشخیص در ناخودآگاه وی باقی بماند، و راه هایی مثل دلایل علمی، روانشناسی، تحقیقی و اخلاقی همراه با استقلال فکری نقش خود را از دست بدهند و این یعنی عدم رشد، #وابستگی به احکام و احادیث دین و زبان خاص که قبل از رشد و بلوغ فکری در ذهن فرزندم شکل میگیرد و چه بسا که بعدا تغییر دادن آن واقعا خیلی سخت است.
خب معمولا در #ایران، زمانی که یک کودک شش ساله برای والدین یا بزرگترها بتواند چند حدیث عربی همراه ترجمه و تفسیر بیان کند، بدون فکر کردن و ژرف بینی به ابعاد مختلف اتفاقی که در ذهن کودک رخ میدهد، به شدت وی را مورد تشویق قرار میدهند، غافل از این که تشویقشان فقط بابت #حافظه_کودک است، نه برای #زحمت_فکر_کردن و #چگونه_فکر_کردن او، این تشویق یعنی، پسرم تو از فکرت کار نکش، لازم نیست #خودت بدانی، خودت بتوانی، خودت تصمیم بگیری، خودت تحقیق کنی، اصلا لازم نیست خودت باشی، فقط کافیست احادیث را حفظ کرده و بدانی و بر اساس آن #رفتار و #قضاوت نمایی تا همه تو را دوست بدارند و عاقلت بدانند.
اینجاست که ما #تیر_خلاص را بر ذهن #کودکمان میزنیم تا #سیستم به هدفش برسد.
@ketabkhaneyemajazii
