نن هغه واورینه غرنۍ شپه بیارا یاده شوه،
چي پر زخمي ط ا لب د مرګ خولې را ماتي وي ،
په سلګکو کي یې راته وه ویل ،دا شپه،
او دا ارمانونه به مي هیڅ له یاده نه باسې،
ویل زما پرې شوې پښه بیا سهار پېدا کړه،
او راسره یې ښخه کړه ،مور مي د پښې مه خبره وه،
خو هغه پښه تر ننه هم نه شوه پېدا
انقلابه څه دي را باندي ونه لېدل؟
چي پر زخمي ط ا لب د مرګ خولې را ماتي وي ،
په سلګکو کي یې راته وه ویل ،دا شپه،
او دا ارمانونه به مي هیڅ له یاده نه باسې،
ویل زما پرې شوې پښه بیا سهار پېدا کړه،
او راسره یې ښخه کړه ،مور مي د پښې مه خبره وه،
خو هغه پښه تر ننه هم نه شوه پېدا
انقلابه څه دي را باندي ونه لېدل؟