در ستایش نخواسته‌شدن
🍃🎈🍃🎈🍃
دوستِ عزیزی داشت برایم تعریف می‌کرد که مدت‌ها پیش به مردِ موردعلاقه‌اش پیشنهادِ ازدواج می‌دهد و خب؛ جوابِ مرد، یک "نه" محکم و قاطع است.
برایم گفت تا یک‌هفته حالش خوب نبوده، اما درنهایت به این نتیجه می‌رسد که وقتی کسی قدم در این راه می‌گذارد و به خودش اجازه می‌دهد که چنان ریسکی کند، باید پذیرای هر جوابی هم باشد.
برایش گفتم: نمی‌خوام به این موضوع بپردازم که چنین‌کارهایی در این بافت فرهنگی و اجتماعی، چقدر پرتشویش و همراه با ریسک است، اما راستش را بخواهی، کارِ بزرگی انجام داده‌ای. کیفیتِ زندگی ما آدم‌ها را لحظه‌های خواسته‌شدن و بعد از آن نمی‌سازد. کیفیت زندگی ما درست بعد از لحظه‌هایی رقم می‌خورد که پذیرفته نمی‌شویم، خواهانی نداریم و نه می‌شنویم. همان لحظه‌ها که با نخواسته‌شدن چشم توی چشم می‌شویم، دقیقاً در همان لحظه می‌توانیم به درونِ‌مان پناه ببریم و در تلاش برای پذیرفته‌شدن از سویِ خودمان باشیم.
امین بزرگیان زمانی در صفحه توییترش نوشته بود: انواع مختلفی از بلوغ داریم. بلوغ‌های جسمی، فکری و... اما به نظرم بنیادی‌ترین بلوغ بعد از تجربه خواسته‌نشدن، رخ می‌دهد. نخواسته‌شدن، وجودی‌ترین نوعِ شکست است. فروپاشی. بعد از آن، فردِ تنها سعی می‌کند کاری کند که حداقل خودش، خودش را عمیقاً بخواهد.
برایش این را هم گفتم که آدمِ عزیزی، مدت‌ها پیش برایم نوشته بود "آدمِ بانگِ بلند باش در خواستن و نخواستن"
تو آدمِ بانگِ بلند بودی، نخواسته‌شدن را پذیرفتی و دست‌آخر زنی شدی که حالا هستی: مشتاق، عاشق و قدرتمند!
#فاطمه_بهروزفخر
🍃🎈🍃🎈🍃🎈🍃🎈🍃
💖🅾💖
https://t.me/+TZFANY2l5exqBxGd
🍃🎈🍃🎈🍃
دوستِ عزیزی داشت برایم تعریف می‌کرد که مدت‌ها پیش به مردِ موردعلاقه‌اش پیشنهادِ ازدواج می‌دهد و خب؛ جوابِ مرد، یک "نه" محکم و قاطع است.
برایم گفت تا یک‌هفته حالش خوب نبوده، اما درنهایت به این نتیجه می‌رسد که وقتی کسی قدم در این راه می‌گذارد و به خودش اجازه می‌دهد که چنان ریسکی کند، باید پذیرای هر جوابی هم باشد.
برایش گفتم: نمی‌خوام به این موضوع بپردازم که چنین‌کارهایی در این بافت فرهنگی و اجتماعی، چقدر پرتشویش و همراه با ریسک است، اما راستش را بخواهی، کارِ بزرگی انجام داده‌ای. کیفیتِ زندگی ما آدم‌ها را لحظه‌های خواسته‌شدن و بعد از آن نمی‌سازد. کیفیت زندگی ما درست بعد از لحظه‌هایی رقم می‌خورد که پذیرفته نمی‌شویم، خواهانی نداریم و نه می‌شنویم. همان لحظه‌ها که با نخواسته‌شدن چشم توی چشم می‌شویم، دقیقاً در همان لحظه می‌توانیم به درونِ‌مان پناه ببریم و در تلاش برای پذیرفته‌شدن از سویِ خودمان باشیم.
امین بزرگیان زمانی در صفحه توییترش نوشته بود: انواع مختلفی از بلوغ داریم. بلوغ‌های جسمی، فکری و... اما به نظرم بنیادی‌ترین بلوغ بعد از تجربه خواسته‌نشدن، رخ می‌دهد. نخواسته‌شدن، وجودی‌ترین نوعِ شکست است. فروپاشی. بعد از آن، فردِ تنها سعی می‌کند کاری کند که حداقل خودش، خودش را عمیقاً بخواهد.
برایش این را هم گفتم که آدمِ عزیزی، مدت‌ها پیش برایم نوشته بود "آدمِ بانگِ بلند باش در خواستن و نخواستن"
تو آدمِ بانگِ بلند بودی، نخواسته‌شدن را پذیرفتی و دست‌آخر زنی شدی که حالا هستی: مشتاق، عاشق و قدرتمند!
#فاطمه_بهروزفخر
🍃🎈🍃🎈🍃🎈🍃🎈🍃
💖🅾💖
https://t.me/+TZFANY2l5exqBxGd