حمیدرضا جلائی‌پور (جامعه‌شناس)

رابطه ایران و آمریکا

(زمان اصلاح رابطه است)

نویسنده: پرویز اجلالی (جامعه شناس)

به نظر بنده حقیر غیرسیاسی جامعه شناس، آشتی با دولت آمریکا برای حکومت ایران دشوار نیست. نگاه به تاریخ معاصر نشان می‌دهد که نخبه‌های امریکایی ها ازقرن نوزدهم به این طرف همیشه به ایران علاقه مند بوده‌اند.

هم اکنون دلایل بسیار روشنی وجود دارد که برای دولت‌های امریکا چه دموکرات وچه جمهوری‌خواه حمله نظامی به ایران اصلا نفعی ندارد. غیر از دلایلی که امریکایی ها دررابطه باخودشان دارند در رابطه با ایران دلابل زیر وجود دارد:

۱- درمیان ملل خاورمیانه و آسیای غربی هیچ ملتی را نمی‌شناسیم که ابن قدر به امریکا علاقمند باشد. مردم درست یا غلط درحال حاضر عشق غرب وبویژه عشق امریکا هستند چه نسل قدیم ونسل جدید.

۲- مهاجران ایرانی مقیم امریکا پس از یهودی‌های امریکایی تحصیل کرده‌ترین موفق ترین، قانونمندترین، آنگلیسی‌دان ترین و حتی بخشی ازثروتمندترین مهاجران به آمریکا هستند. هیچ دانشگاه امریکایی نمی‌توانید بیابید که یکی دو عضو هیئت علمی ایرانی نداشته باشد. هیچ پژوهشکده یا حتا شرکت بزرگ و موفق آمریکایی نیست که عضو ایرانی تبار نداشته باشد.

۳- درمیان کسانی که در اروپا وامریکا به فعالیت های تروریستی دست یازیده‌اند و اغلب خاستگاه خاورمیانه‌ای داشته‌اند حتا یک ایرانی دیده نمی شود.

۴-با وجود کوشش‌هایی که در ایران برای بازگشت به گذشته و سنت انجام گرفته ایرانیان بویژه جوان‌ترها سخصیت‌های بسیار مدرن در مقایسه با سایر کشورهای خاورمیانه دارند.

۵- جایگاه ژئو‌پولیتیک بی نظیر و وحدت وانسجام ملی ناشی از قدیمی بودن مفهوم ملت درایران و نیروی انسانی تحصیل‌کرده زن و مرد و وجود منابع اقتصادی کافی ایران را به یک متحد بی نظیر برای اداره کردن منطفه مناسب با منافع امریکا وغرب تبدیل کرده است.

۶-درمناقشات اخیر درفلسطین مردم ایران از روی لجبازی با حکومت چندان حمایتی از فلسطینیان نشان ندادند واین از نظر امریکایی‌ها و اسراییلی‌ها ظرفیت خوبی برای همکاری این دوکشور درآینده است.

٧- حال اگر امریکا به ایران حمله کند و تلفات انسانی و زیربنایی به بار آید همه این امکانات و برخی امکانات دیگر که به آن اشاره نشد برای امریکایی ها از بین خواهدرفت ومردم ضد امریکایی خواهند شد وحکومت درایران هم چاره ای جز ادامه ایفای نقش ضد امریکایی نخواهد داشت.

٨-این طور نیست که دموکرات‌ها طرفدار آشتی با حکومت‌های ایران و جمهوری‌خواهان مخالف حکومت‌های ایران باشند .هردو علاقه‌مند به روابط خوب با حکومتی که ضد امریکایی نباشد هستند. اما فرقشان دراین این است که جمهوری‌خواهان حاضرند از یک ایران دیکتاتوری هم حمایت کامل کنند( به یاد اورید رابطه نیکسون وشاه) اما دموکرات ها به مساله حقوق بشر هم تاحدودی توجه می کنند(رابطه شاه وکارتر یا کندی).

۹- برخلاف آنچه مشهور است جمهوری‌خواهان کمتر از اسراییل حمایت می کنند تا دموکرات ها (برای اولین بار بوش سیاست دوکشوری را رسما پذیرفت ). خلاصه زمان اصلاح رابطه است.

@parvizejlali