به پیشنهاد روان شناس، برای به دست آوردن ذهنیت بهتر در مورد اهمالکاری و روشهای مقابله با آن، کتاب "از شنبه" نوشته محمدپیام بهرامپور رو میخونم.
نکات این کتاب رو مینویسم، شاید برای شما هم جالب باشه.
مورد اول، اهمالکاری به دلیل راحت طلبی است.
مثلا فرض کنید خانم از شوهرش میخواهد که زباله ها را بیرون بگذارد، اما شوهر از آنجایی که از کودکی هرگز این کار را نکرده، علاقهای به انجام این کار ندارد. پس مکانیسم اهمالکاری فرار از زحمت در او فعال میشود...
مثلا خودش را درگیر انجام کار دیگری نشان میدهد یا جواب نمیدهد تا همسرش خسته شود و خودش زبالهها را بیرون ببرد.
با اینکه شخص موفق شده زحمتی متحمل نشود اما این اهمالکاری در نهایت برایش عواقبی خواهد داشت.
نویسنده کتاب توصیه کرده که با افراد قربانی صحبت کنید که دیگر جور کار ما را نکشند!
همچنین بخواهید احساس خود را از اینکه کاری را به جای شما انجام میدهند، بیان کنند..به احتمال زیاد شنیدن نارضایتی آنها موجب میشود دیدگاه ما نسبت به اهمالکاری تغییر کند.
گروه دومی که اهمالکاری میکنند، افراد دارای وابستگی اجتنابی هستند.
اهمالکاری این افراد عموما به دلیل لجبازی است.
کافیست کسی با لحن دستوری و آمرانه به آنها بگوید فلان کار را بکن! حتی اگر در حال انجام آن باشند، متوقف میشوند!
انگار صدایی از درون میگوید: "این کار را نکن تا حالش جا بیاد"
توصیه کتاب در این موارد این است که به جای تمرکز روی لحن گوینده، روی اهمیت کار و اهمیت نتایج آن تمرکز کنیم.
راهکار دیگر این است که از اطرافیانتان بخواهید خواش خود را به حالت دستوری نگویند. بگویید لطفا با این لحن درخواست کنید تا من هم حس بهتری داشته باشم.
https://t.me/joinchat/Q4_LswW3BBVUs_md