یک بام و دو هوای عقیدتی!
رسانه های رسمی داخلی و در راس آنها صدا و سیما طی هفته گذشته از حضور «رهبر مسلمانان آمریکا» در ایران خبر دادند! منظورشان هم لوییس فراخان رهبر جنبش نژادپرستانه و کم و بیش جدایی طلبانه «امت اسلام» NOI بود که چند روزی در ایران مشغول سخنرانی و مصاحبه و ملاقات با بعضی اشخاص بوده است.
عنوان به شدت مجعول «رهبر مسلمانان آمریکا» قطعا مخالفان بسیاری در میان مسلمانان آمریکا، از هر نژادی که باشند، دارد. زیرا فراخان را فقط همان حدود پنجاه هزار نفر عضو سازمانش به رهبری قبول دارند و بس، و البته خودش هم مطلقا ادعایی که رسانه های ما دارند ندارد.
پرسش این است که با این حال چرا ذوی التریبون اصرار دارند که او را رهبر مسلمانان آمریکا معرفی کنند؟ آیا جنبش «امت اسلام» را نمی شناسند، یا تصور درستی از مسلمانان آمریکا ندارند؟ شاید هم هردو را به خوبی می شناسند اما مصلحت ایجاب می کند که عجالتا راهشان را به سمت کوچه علی چپ کج کنند. می گویم کوچه علی چپ چون در مملکتی که موضوع مهدویت از مسایل حساس به شمار می رود، جا زدن رهبر «امت اسلام» به عنوان رهبر مسلمانان آمریکا معانی ضمنی سوال برانگیزی خواهد داشت چون طبق اصول عقاید جنبش مزبور، والاس فرض محمد، پایه گذار جنبش، همان مهدی موعود است و الیجا محمد هم فرستاده خداوند بعد از ختم رسل است. من به شخصه با رواداری اعتقادی مخالفتی ندارم و اتفاقا بسیار هم با آن موافقم اما اگر قرار بر رواداری و بردباری در برابر عقاید مخالف باشد، عقل و اخلاق حکم می کند که اولا این رواداری در خانه رواتر باشد و شامل حال همه بشود و نه فقط «دگرباوران» آن ور آب، و ثانیا فقط رواداری باشد و دیگر به غلو و گزافه گویی و دروغ پردازی آلوده نشود.
واقعیت این است که لوییس فراخان فقط رهبر گروهی از مسلمانان صرفا سیاهپوست و اغلب نژادپرست آمریکاست ، همان گروهی که مالکوم ایکس در اواخر عمر ازشان روی برگرداند. این گروه قائل به ظهور حضرت مهدی در اوایل قرن بیستم در آمریکاست، همان عقیده ای که اتفاقا در ایران اصلا تحمل نمی شود. این میزبانی و این حجم از مبالغه درباره لوییس فراخان مصداق همان یک بام و دو هوایی است که اینجا هیچ نفعی هم در پی ندارد چون طبق معمول و طی یک اشتباه راهبردی، وزن سیاسی و تبلیغاتی فراخان را بسیار بیش از آنچه واقعا هست تخمین زده اند.
یاد دعوت فرزندان چه گوارا به ایران در زمان احمدی نژاد افتادم. وقتی در مراسم بزرگداشت ،سخنران از آرمان توحیدی!! چه گوارا گفت، فرزند چه گوارا هم بی تعارف آب پاکی را روی دست حضرات ریخت و صادقانه خداناباور بودن پدرش را یادآوری کرد.
اما انصافا مورد فراخان برای حکومتی که مدعی زمینه سازی ظهور است خیلی خیلی بدتر است!
فاطمه حسینی ۹۷/۸/۲۱
@far_hosseini
http://s8.picofile.com/file/8342527242/IMG_20181112_181422.jpg
رسانه های رسمی داخلی و در راس آنها صدا و سیما طی هفته گذشته از حضور «رهبر مسلمانان آمریکا» در ایران خبر دادند! منظورشان هم لوییس فراخان رهبر جنبش نژادپرستانه و کم و بیش جدایی طلبانه «امت اسلام» NOI بود که چند روزی در ایران مشغول سخنرانی و مصاحبه و ملاقات با بعضی اشخاص بوده است.
عنوان به شدت مجعول «رهبر مسلمانان آمریکا» قطعا مخالفان بسیاری در میان مسلمانان آمریکا، از هر نژادی که باشند، دارد. زیرا فراخان را فقط همان حدود پنجاه هزار نفر عضو سازمانش به رهبری قبول دارند و بس، و البته خودش هم مطلقا ادعایی که رسانه های ما دارند ندارد.
پرسش این است که با این حال چرا ذوی التریبون اصرار دارند که او را رهبر مسلمانان آمریکا معرفی کنند؟ آیا جنبش «امت اسلام» را نمی شناسند، یا تصور درستی از مسلمانان آمریکا ندارند؟ شاید هم هردو را به خوبی می شناسند اما مصلحت ایجاب می کند که عجالتا راهشان را به سمت کوچه علی چپ کج کنند. می گویم کوچه علی چپ چون در مملکتی که موضوع مهدویت از مسایل حساس به شمار می رود، جا زدن رهبر «امت اسلام» به عنوان رهبر مسلمانان آمریکا معانی ضمنی سوال برانگیزی خواهد داشت چون طبق اصول عقاید جنبش مزبور، والاس فرض محمد، پایه گذار جنبش، همان مهدی موعود است و الیجا محمد هم فرستاده خداوند بعد از ختم رسل است. من به شخصه با رواداری اعتقادی مخالفتی ندارم و اتفاقا بسیار هم با آن موافقم اما اگر قرار بر رواداری و بردباری در برابر عقاید مخالف باشد، عقل و اخلاق حکم می کند که اولا این رواداری در خانه رواتر باشد و شامل حال همه بشود و نه فقط «دگرباوران» آن ور آب، و ثانیا فقط رواداری باشد و دیگر به غلو و گزافه گویی و دروغ پردازی آلوده نشود.
واقعیت این است که لوییس فراخان فقط رهبر گروهی از مسلمانان صرفا سیاهپوست و اغلب نژادپرست آمریکاست ، همان گروهی که مالکوم ایکس در اواخر عمر ازشان روی برگرداند. این گروه قائل به ظهور حضرت مهدی در اوایل قرن بیستم در آمریکاست، همان عقیده ای که اتفاقا در ایران اصلا تحمل نمی شود. این میزبانی و این حجم از مبالغه درباره لوییس فراخان مصداق همان یک بام و دو هوایی است که اینجا هیچ نفعی هم در پی ندارد چون طبق معمول و طی یک اشتباه راهبردی، وزن سیاسی و تبلیغاتی فراخان را بسیار بیش از آنچه واقعا هست تخمین زده اند.
یاد دعوت فرزندان چه گوارا به ایران در زمان احمدی نژاد افتادم. وقتی در مراسم بزرگداشت ،سخنران از آرمان توحیدی!! چه گوارا گفت، فرزند چه گوارا هم بی تعارف آب پاکی را روی دست حضرات ریخت و صادقانه خداناباور بودن پدرش را یادآوری کرد.
اما انصافا مورد فراخان برای حکومتی که مدعی زمینه سازی ظهور است خیلی خیلی بدتر است!
فاطمه حسینی ۹۷/۸/۲۱
@far_hosseini
http://s8.picofile.com/file/8342527242/IMG_20181112_181422.jpg