🍃🍃
فقر و سرطان: بحرانی که درمان را به رویا تبدیل کرده است
در ایران سرطان نه‌تنها یک بیماری جسمی،بلکه یک بحران اقتصادی واجتماعی‌ست که زندگی هزاران خانواده را تحت تأثیر قرارداده است.بدون حمایت‌های دولتی وبهبودسیستم‌های بیمه‌ای، بسیاری از بیماران سرطانی همچنان در تنگنای مالی ودرمانی باقی می‌مانند.
مطالعات وزارت بهداشت حاکی از آن است که در سال ۲۰۱۶ حدود ۱۲۵هزار مورد سرطان داشتیم، اکنون ۲۵۰هزار بیمار مبتلا به سرطان در کشور وجود دارد و هر سال ۵۵هزار نفر به‌دلیل ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. ۹۵درصد مبتلایان را زنان تشکیل می‌دهند. ۵۰ درصد سرطان‌ها قابل پیشگیری هستند.
از ۱۲۲ هزار مرگ زودرس زیر ۷۰سال در کشور نیز ۳۴ هزار نفر به‌دلیل ابتلا به سرطان می‌میرند.
در جامعه‌ای که سرطان به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین دلایل مرگ‌ومیر شناخته می‌شود، فقر به‌عنوان یک بیماری جانبی، زندگی بیماران و خانواده‌هایشان را تحت تأثیر قرار داده است. بر اساس آمارهای رسمی، ۶۸ درصد از بیماران سرطانی با هزینه‌های کمرشکن درمان مواجه می‌شوند، به‌طوری که بیش از یک‌سوم درآمد خود را صرف درمان می‌کنند. این در حالی است که بیش از ۵۰ درصد هزینه‌های درمانی در ایران از جیب مردم پرداخت می‌شود و بسیاری از خانواده‌ها به‌دلیل ناتوانی مالی، از ادامه درمان منصرف می‌شوند.
هزینه‌های سرسام‌آور درمان
داروهای جدید سرطان، مانند ایمونوتراپی و تارگت‌تراپی، که هر بار بین ۱۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان هزینه دارند، تحت پوشش بیمه قرار نگرفته‌اند. این داروها برای قشر کارگر و کارمند تقریباً غیرقابل دسترس هستند. حتی داروهای معمولی نیز با افزایش قیمت‌های نجومی مواجه شده‌اند، به‌طوری که برخی از آنها تا ۳۵۰ درصد گران‌تر شده‌اند. این شرایط باعث شده بسیاری از بیماران، به‌ویژه در مناطق محروم، از همان ابتدا از درمان صرف‌نظر کنند.
تحریم‌ها و مشکلات گمرکی نیز دسترسی به داروهای ضروری را دشوار کرده‌اند. برخی داروها ماه‌ها در گمرک می‌مانند و حتی ممکن است تاریخ مصرف آنها بگذرد. علاوه بر این، دستگاه‌های پزشکی پیشرفته، مانند دستگاه‌های رادیوتراپی، به دلیل مشکلات اداری و مالی، در گمرک بلاتکلیف مانده‌اند. این مشکلات باعث شده بیماران برای دریافت درمان مناسب، با چالش‌های زیادی روبه‌رو شوند.
موسسات خیریه تا حدی توانسته‌اند به بیماران کمک کنند، اما با افزایش تعداد مبتلایان به سرطان، منابع مالی آنها نیز محدود شده است. بسیاری از خیریه‌ها اعلام کرده‌اند که در سال‌های اخیر، تعداد مراجعه‌کنندگان به آنها تا ۵۰ درصد افزایش یافته است. با این حال، توانایی آنها برای پوشش کامل هزینه‌های درمانی کاهش یافته و بسیاری از خانواده‌ها مجبور به فروش دارایی‌های خود، مانند خانه و ماشین، برای تامین هزینه‌های درمان هستند.
بیمه‌ها و ناکارآمدی آنها
بیمه‌های درمانی نیز نتوانسته‌اند به‌طور موثر از بیماران سرطانی حمایت کنند. بسیاری از داروها و روش‌های درمانی جدید تحت پوشش بیمه قرار ندارند و بیماران مجبور به پرداخت هزینه‌های گزاف از جیب خود هستند.
حتی در مواردی که بیمه بخشی از هزینه‌ها را پوشش می‌دهد، سقف بیمه به‌سرعت پرمی‌شود و بیماران مجبوربه توقف درمان یا مراجعه به خیریه‌ها می‌شوند.
علاوه بر مشکلات مالی، بیماران سرطانی و خانواده‌های آنها باچالش‌های روانی واجتماعی نیز مواجهند.استرس ناشی ازهزینه‌های درمانی،ترس از آینده ونگرانی درباره تأمین مالی، می‌تواند بشدت برسلامت روان بیماران تأثیر بگذاردودچار افسردگی واضطراب شوند که این موضوع رونددرمان را بااختلال مواجه می‌کند.
اکنون نیازبه اقدامات فوری و اساسی‌ست.افزایش پوشش بیمه‌ای، کاهش هزینه‌های درمانی، وبهبود دسترسی به داروها وتجهیزات پزشکی راه‌حلهای پیشنهادی هستند.علاوه‌بر این، افزایش آگاهی عمومی درباره سرطان واهمیت تشخیص زودهنگام به کاهش هزینه‌ها و بهبودنتایج درمان کمک می‌کند. برنامه‌های آموزشی اگر توسط دولت و سازمان‌های غیردولتی اجرا شوند،می‌توانند به افراد کمک کنند تا علائم سرطان را زودتر تشخیص دهند و به‌موقع به پزشک مراجعه کنند.این اقدامات نه‌تنها می‌توانند جان بسیاری از افراد را نجات دهند، بلکه هزینه‌های درمانی را نیز بطور قابل توجهی کاهش می‌دهند.
درشرایط کنونی که فساد و ناکارآمدی وتبعیض امکان مدیریت بحرانها را ازدولت گرفته و درسایر ارکان نظام هم اراده‌ای برای بهبود وضعیت مردم وجود ندارد، سرطان و فقر دو بحرانی هستند که بطور جدی زندگی هزاران خانواده ایرانی به‌ویژه درمناطق محروم را تحت تأثیر قرارداده‌اند.افزایش پوشش بیمه‌ای، بهبود دسترسی به داروها وتجهیزات پزشکی، افزایش آگاهی عمومی و حمایت‌های بین‌المللی از جمله راه‌حل‌هایی هستندکه می‌توانند به بهبود وضعیت بیماران سرطانی کمک کنند. بدون این اقدامات، این بحران به یک فاجعه انسانی تبدیل خواهد شد.
اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn
فقر و سرطان: بحرانی که درمان را به رویا تبدیل کرده است
در ایران سرطان نه‌تنها یک بیماری جسمی،بلکه یک بحران اقتصادی واجتماعی‌ست که زندگی هزاران خانواده را تحت تأثیر قرارداده است.بدون حمایت‌های دولتی وبهبودسیستم‌های بیمه‌ای، بسیاری از بیماران سرطانی همچنان در تنگنای مالی ودرمانی باقی می‌مانند.
مطالعات وزارت بهداشت حاکی از آن است که در سال ۲۰۱۶ حدود ۱۲۵هزار مورد سرطان داشتیم، اکنون ۲۵۰هزار بیمار مبتلا به سرطان در کشور وجود دارد و هر سال ۵۵هزار نفر به‌دلیل ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. ۹۵درصد مبتلایان را زنان تشکیل می‌دهند. ۵۰ درصد سرطان‌ها قابل پیشگیری هستند.
از ۱۲۲ هزار مرگ زودرس زیر ۷۰سال در کشور نیز ۳۴ هزار نفر به‌دلیل ابتلا به سرطان می‌میرند.
در جامعه‌ای که سرطان به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین دلایل مرگ‌ومیر شناخته می‌شود، فقر به‌عنوان یک بیماری جانبی، زندگی بیماران و خانواده‌هایشان را تحت تأثیر قرار داده است. بر اساس آمارهای رسمی، ۶۸ درصد از بیماران سرطانی با هزینه‌های کمرشکن درمان مواجه می‌شوند، به‌طوری که بیش از یک‌سوم درآمد خود را صرف درمان می‌کنند. این در حالی است که بیش از ۵۰ درصد هزینه‌های درمانی در ایران از جیب مردم پرداخت می‌شود و بسیاری از خانواده‌ها به‌دلیل ناتوانی مالی، از ادامه درمان منصرف می‌شوند.
هزینه‌های سرسام‌آور درمان
داروهای جدید سرطان، مانند ایمونوتراپی و تارگت‌تراپی، که هر بار بین ۱۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان هزینه دارند، تحت پوشش بیمه قرار نگرفته‌اند. این داروها برای قشر کارگر و کارمند تقریباً غیرقابل دسترس هستند. حتی داروهای معمولی نیز با افزایش قیمت‌های نجومی مواجه شده‌اند، به‌طوری که برخی از آنها تا ۳۵۰ درصد گران‌تر شده‌اند. این شرایط باعث شده بسیاری از بیماران، به‌ویژه در مناطق محروم، از همان ابتدا از درمان صرف‌نظر کنند.
تحریم‌ها و مشکلات گمرکی نیز دسترسی به داروهای ضروری را دشوار کرده‌اند. برخی داروها ماه‌ها در گمرک می‌مانند و حتی ممکن است تاریخ مصرف آنها بگذرد. علاوه بر این، دستگاه‌های پزشکی پیشرفته، مانند دستگاه‌های رادیوتراپی، به دلیل مشکلات اداری و مالی، در گمرک بلاتکلیف مانده‌اند. این مشکلات باعث شده بیماران برای دریافت درمان مناسب، با چالش‌های زیادی روبه‌رو شوند.
موسسات خیریه تا حدی توانسته‌اند به بیماران کمک کنند، اما با افزایش تعداد مبتلایان به سرطان، منابع مالی آنها نیز محدود شده است. بسیاری از خیریه‌ها اعلام کرده‌اند که در سال‌های اخیر، تعداد مراجعه‌کنندگان به آنها تا ۵۰ درصد افزایش یافته است. با این حال، توانایی آنها برای پوشش کامل هزینه‌های درمانی کاهش یافته و بسیاری از خانواده‌ها مجبور به فروش دارایی‌های خود، مانند خانه و ماشین، برای تامین هزینه‌های درمان هستند.
بیمه‌ها و ناکارآمدی آنها
بیمه‌های درمانی نیز نتوانسته‌اند به‌طور موثر از بیماران سرطانی حمایت کنند. بسیاری از داروها و روش‌های درمانی جدید تحت پوشش بیمه قرار ندارند و بیماران مجبور به پرداخت هزینه‌های گزاف از جیب خود هستند.
حتی در مواردی که بیمه بخشی از هزینه‌ها را پوشش می‌دهد، سقف بیمه به‌سرعت پرمی‌شود و بیماران مجبوربه توقف درمان یا مراجعه به خیریه‌ها می‌شوند.
علاوه بر مشکلات مالی، بیماران سرطانی و خانواده‌های آنها باچالش‌های روانی واجتماعی نیز مواجهند.استرس ناشی ازهزینه‌های درمانی،ترس از آینده ونگرانی درباره تأمین مالی، می‌تواند بشدت برسلامت روان بیماران تأثیر بگذاردودچار افسردگی واضطراب شوند که این موضوع رونددرمان را بااختلال مواجه می‌کند.
اکنون نیازبه اقدامات فوری و اساسی‌ست.افزایش پوشش بیمه‌ای، کاهش هزینه‌های درمانی، وبهبود دسترسی به داروها وتجهیزات پزشکی راه‌حلهای پیشنهادی هستند.علاوه‌بر این، افزایش آگاهی عمومی درباره سرطان واهمیت تشخیص زودهنگام به کاهش هزینه‌ها و بهبودنتایج درمان کمک می‌کند. برنامه‌های آموزشی اگر توسط دولت و سازمان‌های غیردولتی اجرا شوند،می‌توانند به افراد کمک کنند تا علائم سرطان را زودتر تشخیص دهند و به‌موقع به پزشک مراجعه کنند.این اقدامات نه‌تنها می‌توانند جان بسیاری از افراد را نجات دهند، بلکه هزینه‌های درمانی را نیز بطور قابل توجهی کاهش می‌دهند.
درشرایط کنونی که فساد و ناکارآمدی وتبعیض امکان مدیریت بحرانها را ازدولت گرفته و درسایر ارکان نظام هم اراده‌ای برای بهبود وضعیت مردم وجود ندارد، سرطان و فقر دو بحرانی هستند که بطور جدی زندگی هزاران خانواده ایرانی به‌ویژه درمناطق محروم را تحت تأثیر قرارداده‌اند.افزایش پوشش بیمه‌ای، بهبود دسترسی به داروها وتجهیزات پزشکی، افزایش آگاهی عمومی و حمایت‌های بین‌المللی از جمله راه‌حل‌هایی هستندکه می‌توانند به بهبود وضعیت بیماران سرطانی کمک کنند. بدون این اقدامات، این بحران به یک فاجعه انسانی تبدیل خواهد شد.
اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn