👆🏻
ویرانه‌ی تیپیکو؛ نتیجه‌ی سیاسی‌بازی تندروها
در دولت سابق، یکی از جنجالی‌ترین و پرابهام‌ترین انتصابات در عرصه صنعت دارویی کشور صورت گرفت که به شکلی فاجعه‌آمیز بر نظام سلامت اثر گذاشت. این انتصاب، که نه بر اساس شایستگی یا تجربه، بلکه بر اساس لابی‌گری‌های خانوادگی و سیاسی انجام شد، منجر به بحران‌های جدی در هلدینگ تیپیکو شد و پیامدهای آن همچنان در صنعت دارویی کشور احساس می‌شود.
لابی‌گری خانوادگی
یکی از نکات قابل توجه این انتصاب، ارتباطات خانوادگی و لابی‌گری‌های گسترده‌ای بود که در پشت پرده آن جریان داشت. همسر نکویی‌نیا، که همکلاس جمیله علم‌الهدی (همسر رئیس‌جمهور وقت) بود، از این رابطه نزدیک استفاده کرده و با لابی‌گری‌های گسترده موفق شد شوهر خود را به سمت مدیرعاملی هلدینگ تیپیکو منصوب کند. این انتصاب که با فشارهای سیاسی و خانوادگی همراه بود، هیچ ارتباطی با تخصص یا شایستگی‌های نکویی‌نیا در صنعت دارویی نداشت.
نکویی‌نیا، که پیش از این تنها در سمت مدیریت فروش شرکت ابوریحان فعالیت کرده بود و هیچ گونه سابقه‌ای در حوزه دارو و سلامت نداشت، به یکباره به مدیرعاملی هلدینگ عظیم تیپیکو منصوب شد. تیپیکو، که با گردش مالی بالغ بر ۵۰ هزار میلیارد تومان یکی از بزرگ‌ترین هلدینگ‌های دارویی کشور بود، تحت مدیریت نکویی‌نیا به سرعت دچار بحران شد.
دخالت‌های سیاسی بی‌سابقه
پس از انتصاب نکویی‌نیا، هلدینگ تیپیکو به شدت تحت تأثیر دستورات اعضای جریان سیاسی پایداری قرار گرفت. نکویی‌نیا که به‌طور کامل از استقلال مدیریتی خود دست کشیده بود، تبدیل به یک مهره سیاسی در دست جریان پایداری شد. در این شرایط، بسیاری از مدیران و کارشناسان باتجربه و متخصص صنعت دارویی از پست‌های خود برکنار شدند و به جای آنها افراد وابسته به جریان‌های سیاسی، که هیچ تخصصی در حوزه دارو و سلامت نداشتند، در سمت‌های مدیریتی قرار گرفتند. این افراد، که مدارک غیر مرتبط با نظام دارو و سلامت داشتند، تنها به‌عنوان ابزارهایی برای اجرای دستورات سیاسی عمل می‌کردند و همچنان در پست‌های خود باقی هستند.(مدیرعامل وقت داروسازی رازک، معاون مالی وقت و مدیرحراست وقت تیپیکو و ...)
این تغییرات مدیریتی که عمدتاً بر اساس روابط سیاسی و خانوادگی صورت گرفت، باعث شد که تیپیکو از مسیر تخصصی و پیشرفته خود منحرف شود و به ابزاری در دست اهداف سیاسی تبدیل گردد. این روند، که از آن به عنوان یکی از فاجعه‌بارترین دوره‌های مدیریتی یاد می‌شود، نه تنها به صنعت دارویی کشور آسیب زد بلکه موجب بروز بحران‌های اقتصادی در این حوزه شد.
بحران‌های ناشی از مدیریت ناکارآمد
دخالت‌های سیاسی و تغییرات مدیریتی در هلدینگ تیپیکو منجر به بحران‌های متعددی در صنعت دارویی کشور شد. کمبود داروهای حیاتی، افزایش قیمت داروها و مشکلات جدی در تأمین دارو برای بیماران، تنها بخشی از پیامدهای این وضعیت بودند.
هلدینگ تیپیکو که زمانی به عنوان نماد پیشرفت و تعالی در صنعت دارویی کشور شناخته می‌شد، به‌سرعت به یک میدان نبرد سیاسی تبدیل شد که بیشتر به منافع گروه‌های خاص توجه داشت تا به نیازهای واقعی مردم و صنعت دارو. این روند باعث شد که تیپیکو نه تنها به اهداف سیاسی خدمت کند، بلکه در نهایت موجب به خطر افتادن سلامت مردم و ایجاد بحران در نظام دارویی کشور شد.
و حالا با تغییراتی که مدیرعامل جدید این هلدینگ مدنظر دارد، امید است تیپیکو به ساحل سلامت و کارامدی برسد.
ویرانه‌ی تیپیکو؛ نتیجه‌ی سیاسی‌بازی تندروها
در دولت سابق، یکی از جنجالی‌ترین و پرابهام‌ترین انتصابات در عرصه صنعت دارویی کشور صورت گرفت که به شکلی فاجعه‌آمیز بر نظام سلامت اثر گذاشت. این انتصاب، که نه بر اساس شایستگی یا تجربه، بلکه بر اساس لابی‌گری‌های خانوادگی و سیاسی انجام شد، منجر به بحران‌های جدی در هلدینگ تیپیکو شد و پیامدهای آن همچنان در صنعت دارویی کشور احساس می‌شود.
لابی‌گری خانوادگی
یکی از نکات قابل توجه این انتصاب، ارتباطات خانوادگی و لابی‌گری‌های گسترده‌ای بود که در پشت پرده آن جریان داشت. همسر نکویی‌نیا، که همکلاس جمیله علم‌الهدی (همسر رئیس‌جمهور وقت) بود، از این رابطه نزدیک استفاده کرده و با لابی‌گری‌های گسترده موفق شد شوهر خود را به سمت مدیرعاملی هلدینگ تیپیکو منصوب کند. این انتصاب که با فشارهای سیاسی و خانوادگی همراه بود، هیچ ارتباطی با تخصص یا شایستگی‌های نکویی‌نیا در صنعت دارویی نداشت.
نکویی‌نیا، که پیش از این تنها در سمت مدیریت فروش شرکت ابوریحان فعالیت کرده بود و هیچ گونه سابقه‌ای در حوزه دارو و سلامت نداشت، به یکباره به مدیرعاملی هلدینگ عظیم تیپیکو منصوب شد. تیپیکو، که با گردش مالی بالغ بر ۵۰ هزار میلیارد تومان یکی از بزرگ‌ترین هلدینگ‌های دارویی کشور بود، تحت مدیریت نکویی‌نیا به سرعت دچار بحران شد.
دخالت‌های سیاسی بی‌سابقه
پس از انتصاب نکویی‌نیا، هلدینگ تیپیکو به شدت تحت تأثیر دستورات اعضای جریان سیاسی پایداری قرار گرفت. نکویی‌نیا که به‌طور کامل از استقلال مدیریتی خود دست کشیده بود، تبدیل به یک مهره سیاسی در دست جریان پایداری شد. در این شرایط، بسیاری از مدیران و کارشناسان باتجربه و متخصص صنعت دارویی از پست‌های خود برکنار شدند و به جای آنها افراد وابسته به جریان‌های سیاسی، که هیچ تخصصی در حوزه دارو و سلامت نداشتند، در سمت‌های مدیریتی قرار گرفتند. این افراد، که مدارک غیر مرتبط با نظام دارو و سلامت داشتند، تنها به‌عنوان ابزارهایی برای اجرای دستورات سیاسی عمل می‌کردند و همچنان در پست‌های خود باقی هستند.(مدیرعامل وقت داروسازی رازک، معاون مالی وقت و مدیرحراست وقت تیپیکو و ...)
این تغییرات مدیریتی که عمدتاً بر اساس روابط سیاسی و خانوادگی صورت گرفت، باعث شد که تیپیکو از مسیر تخصصی و پیشرفته خود منحرف شود و به ابزاری در دست اهداف سیاسی تبدیل گردد. این روند، که از آن به عنوان یکی از فاجعه‌بارترین دوره‌های مدیریتی یاد می‌شود، نه تنها به صنعت دارویی کشور آسیب زد بلکه موجب بروز بحران‌های اقتصادی در این حوزه شد.
بحران‌های ناشی از مدیریت ناکارآمد
دخالت‌های سیاسی و تغییرات مدیریتی در هلدینگ تیپیکو منجر به بحران‌های متعددی در صنعت دارویی کشور شد. کمبود داروهای حیاتی، افزایش قیمت داروها و مشکلات جدی در تأمین دارو برای بیماران، تنها بخشی از پیامدهای این وضعیت بودند.
هلدینگ تیپیکو که زمانی به عنوان نماد پیشرفت و تعالی در صنعت دارویی کشور شناخته می‌شد، به‌سرعت به یک میدان نبرد سیاسی تبدیل شد که بیشتر به منافع گروه‌های خاص توجه داشت تا به نیازهای واقعی مردم و صنعت دارو. این روند باعث شد که تیپیکو نه تنها به اهداف سیاسی خدمت کند، بلکه در نهایت موجب به خطر افتادن سلامت مردم و ایجاد بحران در نظام دارویی کشور شد.
و حالا با تغییراتی که مدیرعامل جدید این هلدینگ مدنظر دارد، امید است تیپیکو به ساحل سلامت و کارامدی برسد.