«مغازه‌ی گورباچف‌فروشی!»

رژیم از زمان خاتمی تا امروز رؤیای گورباچف را به غرب و البته به دلباختگان اصلاحطلبی فروخته.
مصرف خارجی این گورباچف‌فروشی، دِتانت (~کاهش تنش) و مصرف داخلی‌اش پرسترویکا (~بازسازی اقتصادی) و گلاسنوست (~آزادی مدنی) بوده و هست.
به این منوال که
‏هر هشت سال یک گورباچف ظهور می‌کند و منابع و زمان لازم را برای استالین‌های هشت سال بعد تامین می‌کند.
فارغ از اینکه قواره یک گورباچف (دبیرکل حزب حاکم شوروی)، با کمی ارفاق، هم‌وزن رهبر ج.ا است نه رئیس جمهور.
روشنفکرانی که‏به گورباچف‌بودگی خاتمی، روحانی و حالا پزشکیان افتخار می‌کنند قطعا نگران یک فروپاشی شبه‌ شوروی نیستند؛
حتی با اینکه ایران فعلی با شوروی تفاوت ماهوی دارد نیاز به گورباچف ندارد.
در نهایت، باید پذیرفت اکنون که رژیم در آستانه خلع سلاح هسته‌ایست (نسبتا شبیه شوروی)، پروکسی‌هایش را از دست داده (مشابه اقمار شوروی)، فرسوده شده و با حضور ترامپ که نزدیکترین قرابت با دکترین ریگان را دارد بعید نیست رژیم بار دیگر، البته شاید اجبارا با نوعی پوست‌اندازی ، تحول‌خواهی، خود را از مخمصه نجات بدهد.
نهایت دستاورد این تحول، همان آمال پرسترویکا و گلاسنوست.

@berandaz