انسان معمولا زندگی خود را چون آدمآهنی سپری میكند. مشغول انجام كارهايی است اما اينجا نيست ــ میخورد، مینوشد، قدم میزند، صحبت میكند، اما اينجا نيست؛ ذهنش در آنسوی دنيا سير میكند.
اگر از بيرون به تو نگريسته شود ممكن است در سر ميز، مشغول خوردن صبحانه باشی اما در درون، در كرهی ماه يا هر جای ديگری سير میكنی. نكتهی مسلم آن است كه تو در سر ميز نيستی. اعمالت خودكار است. صرفا لقمهها را به دهان میتپانی...
تو بايد از خودكار بودن دست برداری. بايد در انجام هر كاری كمی آهستهتر عمل كنی. بايد هشيار و آگاه باشی. وقتی راه میروی با روال گذشته و با همان سرعت راه نرو. سرعتت را كم كن. به اندازهای كم كن كه هشيار شوی وگرنه دوباره با همان سرعت راه خواهی رفت. عملت خودكار خواهد شد...
هر كاری را آرام، آهسته، زيبنده و با طمانينه انجام بده تا همهی اعمالت به مراقبهای در آگاهبودن تبديل شود.
اگر ما بتوانيم همهی اعمالمان را به مراقبه تبديل كنيم، مراقبهی ما همهی زندگی ما را از صبح تا شب در بر میگيرد.
صبح كه از خواب بيدار میشوی، قبل از هر چيز به ياد داشته باش كه وقتی از خواب بر میخيزی با هشياری [با حضورِ در لحظه] به پا خيزی.
در آغاز بارها فراموش خواهی كرد كه هشيار باشی. پس مرتب به خود يادآوری كن تا اندك اندك در اين كار ماهر شوی.
وقتی در چگونگی هشيار بودن در زندگیِ روزانه مهارت يافتی، كليد اسرار در اختيارت قرار خواهد گرفت. و اين مهمترين چيز است. هيچ چيزی باارزشتر از آن كليد اسرار نيست.
اوشو
اگر از بيرون به تو نگريسته شود ممكن است در سر ميز، مشغول خوردن صبحانه باشی اما در درون، در كرهی ماه يا هر جای ديگری سير میكنی. نكتهی مسلم آن است كه تو در سر ميز نيستی. اعمالت خودكار است. صرفا لقمهها را به دهان میتپانی...
تو بايد از خودكار بودن دست برداری. بايد در انجام هر كاری كمی آهستهتر عمل كنی. بايد هشيار و آگاه باشی. وقتی راه میروی با روال گذشته و با همان سرعت راه نرو. سرعتت را كم كن. به اندازهای كم كن كه هشيار شوی وگرنه دوباره با همان سرعت راه خواهی رفت. عملت خودكار خواهد شد...
هر كاری را آرام، آهسته، زيبنده و با طمانينه انجام بده تا همهی اعمالت به مراقبهای در آگاهبودن تبديل شود.
اگر ما بتوانيم همهی اعمالمان را به مراقبه تبديل كنيم، مراقبهی ما همهی زندگی ما را از صبح تا شب در بر میگيرد.
صبح كه از خواب بيدار میشوی، قبل از هر چيز به ياد داشته باش كه وقتی از خواب بر میخيزی با هشياری [با حضورِ در لحظه] به پا خيزی.
در آغاز بارها فراموش خواهی كرد كه هشيار باشی. پس مرتب به خود يادآوری كن تا اندك اندك در اين كار ماهر شوی.
وقتی در چگونگی هشيار بودن در زندگیِ روزانه مهارت يافتی، كليد اسرار در اختيارت قرار خواهد گرفت. و اين مهمترين چيز است. هيچ چيزی باارزشتر از آن كليد اسرار نيست.
اوشو