نشانههای زوال جمهوری اسلامی ایران
در سالهای اخیر، نشانههای آشکار از ضعف و فروپاشی تدریجی جمهوری اسلامی ایران نمایان شدهاند. این نشانهها در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی گواهی بر بحرانی عمیق و ساختاری دارند.
۱. افول مشروعیت و افزایش نافرمانی مدنی
کاهش بیسابقه مشارکت در انتخابات، اعتراضات گسترده و نافرمانیهای مدنی، نشان از گسست عمیق میان مردم و حاکمیت دارد. تحریم انتخابات، اعتصابها و بیاعتنایی به قوانین حکومتی، مشروعیت نظام را بهشدت تضعیف کرده است.
۲. شکاف در حاکمیت و فرسایش قدرت داخلی
اختلافات درونی میان جناحهای قدرت و حذف چهرههای سنتی نشاندهنده بحران در مدیریت نظام است. سپاه، دولت و مجلس درگیر رقابتهایی هستند که نشانهای از آشفتگی درونی حکومت است.
۳. بحران اقتصادی و مهاجرت گسترده
تورم افسارگسیخته، سقوط ارزش ریال و افزایش فقر، نظام را به لبه پرتگاه کشانده است. مردم با کاهش شدید قدرت خرید و فرار سرمایهها مواجهاند، در حالی که مهاجرت نخبگان بیش از هر زمان دیگری شدت گرفته است.
۴. انزوای بینالمللی و تحریمهای فلجکننده
تحریمهای گسترده، تعاملات اقتصادی را به حداقل رسانده و وابستگی به کشورهایی مانند چین و روسیه، بر بحرانهای داخلی افزوده است. ایران بیش از هر زمان دیگری در عرصه جهانی منزوی شده است.
۵. اعتراضات سراسری و فرسایش دستگاه سرکوب
اعتراضات مستمر در شهرهای مختلف، نشان از نارضایتی عمیق دارد. هرچند نیروهای امنیتی هنوز سرکوب را ادامه میدهند، اما نشانههایی از خستگی و نارضایتی در میان آنها دیده میشود.
بحرانهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، جمهوری اسلامی را به نقطهای رسانده که بقای آن را با چالشهای جدی مواجه کرده است. با ادامه این روند، وقوع تغییرات اساسی در آینده محتمل خواهد بود....
#سقوط_دیکتاتور.
@Unity_soalidarity_Equality