🔹در اطراف مدینه شخص خیلی ثروتمندی بود یک غلام داشت که اختیار زندگی و اداره زندگی او به دست آن غلام بود و یک پسر کوچک هم داشت. این مرد ثروتمند فوت کرد. پسرک بزرگ شد و غلام طمع ثروت اربابش را کرد و ادعا کرد من پسرم و این بچه هم غلام من است، شاهد هم نبود. پسرک هم گفت: نه بابا! مردم می گویند: من پسر فلانی هستم. غلام گفت: نه! تو غلام من هستی. و خلاصه تمام زندگی را جمع کرد. پسرک محضر امیرالمؤمنین علیه السلام آمد و عرض کرد: یا علی! دست من و دامن شما. شما فصل الخطاب هستید؛ این اختلاف را فیصله بدهید. ما چه کار کنیم؟ حضرت فرمودند: خیلی خوب فردا بیایید. بعد حضرت دستور دادند در دیواری که آنجا بود دو تا سوراخ به اندازه ای که سر انسان داخلش برود در آوردند. وقتی که این دو نفر آمدند فرمودند: حرفتان چیست؟ غلام گفت: آقا من پدرم فلان حاج آقا بوده است فوت کرده است. و این هم غلام من است حالا این می گوید که: تو غلام من هستی و من پسر مولا هستم. پسر هم گفت: بابا من پسر مولا بودم فوت کرده است و این غلام ما است.
🔸حضرت فرمودند: صبر کنید الان مشکل حل می شود. بعد به یک نفر از اصحاب فرمودند بیا. او هم آمد و فرمودند سر این دو نفر را داخل این روزنه ها بکنید. سرشان را در سوراخها کردند. سرشان آن طرف دیوار و تنشان این طرف دیوار قرار گرفت. بعد حضرت خطاب به آن صحابی فرمودند: بزن گردن غلام را. وقتی فرمودند: بزن. غلام فوراً سرش را بیرون آورد. وقتی سرش را بیرون آورد حضرت فرمودند: پس معلوم شد تو غلام هستی و او مولاست. این قبیل قضاوتها از امیر المومنین علیه السلام زیاد است که جلوه هایی از فصل الخطاب بودن ایشان است البته این کمترین و پایین ترین جلوه¬های فصل الخطاب بودن ایشان است.

┄┅═✧❁••❁✧═┅┄

🔻کانال رسمی آیت الله ناصری
👉 @naseri_ir