Репост из: MMMojahedi 🍀 محمدمهدی مجاهدی
فسوسا محمد فسرده به غار
دریغا نبارد شراب آبشار
ندانسته، چه شوکرانی به جام می‌کنند آن دم که به هوای روشنی و رهایی، تلخ‌کامان دردمند، ملول از کژروی‌های ارباب دین و قدرت، پنجره‌های آسمان را بسته می‌خواهند. گویی تیرگی افق امروز جوامع مسلمان‌نشین را پیامد پیام روشن و رهایی‌بخش آن والاپیامدار می‌دانند، و نمی‌دانند درست از همین رهگذار، ناخواسته، دارند مراد دل سیاه تباهکاران بت‌تراشی را برمی‌آورند که یگانه راز بقا و ارتقاشان و تنها راه تداوم سیاهکاری و ستمگری‌شان درست همین است که مردم ایشان را وارثان سلسله‌ای بشمارند که سرور و سالارش آن والاپیامدار بود، و گفتار و کردار و رفتار اینان را دنباله‌ی رفتار و کردار و گفتار او بدانند. تنها به همین شعبده توانسته‌اند و باز شاید بتوانند زنجیره‌ی خفقان‌آور سیاهکاری و ستمگری‌شان را در چشم مردم، سلسله‌ی موی دوست بنمایانند و آن را حلقه‌حلقه بر حلق و حنجر و دست و پای خلق بنشانند و تازه بر سر خدا هم منت هم بگذارند که مردم را قربةالی‌الله به بند عبودیت حق کشیده‌اند.
والاپیامدار را نه به عزلت‌گزینی در غار، که به بعثتی دوباره میان اغیار باید فراخواند تا تیره و تبار بت‌های غار و قبیله را به تبر ابراهیم و ذوالفقار علی بسپارد و پنجره‌های تارگرفته و غباربار روشنی و رهایی را به بارش شراب تابشی، روشن و مست و بی‌قرار، بگشاید.
فسوسا محمد فسرده به غار
دریغا نبارد شراب آبشار
محمدمهدی مجاهدی
۱۹ بهمن‌ماه ۱۴۰۲
@mmojahedi
دریغا نبارد شراب آبشار
ندانسته، چه شوکرانی به جام می‌کنند آن دم که به هوای روشنی و رهایی، تلخ‌کامان دردمند، ملول از کژروی‌های ارباب دین و قدرت، پنجره‌های آسمان را بسته می‌خواهند. گویی تیرگی افق امروز جوامع مسلمان‌نشین را پیامد پیام روشن و رهایی‌بخش آن والاپیامدار می‌دانند، و نمی‌دانند درست از همین رهگذار، ناخواسته، دارند مراد دل سیاه تباهکاران بت‌تراشی را برمی‌آورند که یگانه راز بقا و ارتقاشان و تنها راه تداوم سیاهکاری و ستمگری‌شان درست همین است که مردم ایشان را وارثان سلسله‌ای بشمارند که سرور و سالارش آن والاپیامدار بود، و گفتار و کردار و رفتار اینان را دنباله‌ی رفتار و کردار و گفتار او بدانند. تنها به همین شعبده توانسته‌اند و باز شاید بتوانند زنجیره‌ی خفقان‌آور سیاهکاری و ستمگری‌شان را در چشم مردم، سلسله‌ی موی دوست بنمایانند و آن را حلقه‌حلقه بر حلق و حنجر و دست و پای خلق بنشانند و تازه بر سر خدا هم منت هم بگذارند که مردم را قربةالی‌الله به بند عبودیت حق کشیده‌اند.
والاپیامدار را نه به عزلت‌گزینی در غار، که به بعثتی دوباره میان اغیار باید فراخواند تا تیره و تبار بت‌های غار و قبیله را به تبر ابراهیم و ذوالفقار علی بسپارد و پنجره‌های تارگرفته و غباربار روشنی و رهایی را به بارش شراب تابشی، روشن و مست و بی‌قرار، بگشاید.
فسوسا محمد فسرده به غار
دریغا نبارد شراب آبشار
محمدمهدی مجاهدی
۱۹ بهمن‌ماه ۱۴۰۲
@mmojahedi