میرزا ابوالحسن نه تنها به کودکان این دیار خدمت بزرگی کرد که زنان و دختران عشایر را از کنج عزلت بیرون کشید.
او برای نخستین بار موضوع استخدام معلم زن عشایری را که تا پیش از آن بی‌استفاده مانده بود، مطرح کرد
مسئول آموزش عشایر ایران نیز به سبک خود توانست وزیر آموزش و پرورش و دولت را قانع کند تا این مطالبه اجرایی شود.
اردیبهشت سال ۱۳۳۱ توانست از امتحان سخت دکتر محمود حسابی در بویراحمد سربلند بیرون بیاید
او  به عنوان نماینده عشایر کشور در بویراحمد منصوب شد و مدت دوسال با ۹۷ دانش‌آموز در پاتاوه و مدت چهار سال نیز در طایفه نگین تاجی به کار معلمی مشغول شد

او معلم روزگاری بود که عشیره و طایفه و قبیله حرف اول را می‌زد و و معلم‌ها مجبور بودند در کنار تدریس به بچه‌ها روی فرهنگ جامعه عشایری کار کنند تا از تعصبات و اختلافات بی پایان پالایش شود