این آهنگ‌ از شعر قدیمی a poison tree اثر ویلیام بلیک شاعر و نقاش انگلیسی اقتباس شده. مفهوم کلیِ شعر اینه که وقتی احساسات منفی -به ویژه خشم- رو بروز ندیم، به مرور درون ما رشد می‌کنن و زمانی که به‌جای بیان، احساساتمون رو پرورش بدیم عواقب وحشتناکی به بار میارن‌. (تبدیل به درخت‌های زهرآگین می‌شن) ویلیام در ابتدا می‌گه وقتی از دوستش عصبانیه با گفتن احساساتش اون خشم از بین میره، اما در مقابل دشمن، احساسش رو مخفی می‌کنه و خشم درونش رشد می‌کنه؛ در نهایت دشمن به باغ میاد و با خوردن میوه‌ی سمی که ثمره‌ی خشم و نفرت شاعر بود، به مرگ دچار می‌شه. سرکوب احساسات به تدریج به خودتخریبی ویلیام منجر می‌شه، چیزی که مثل یه درخت زهرآلود درونش رشد کرد.

@Ketabatun