در شامگاه ۹ نوامبر ۱۹۳۸، به بهانه‌ی یهودی بودن عامل سو قصد به منشی سفارت آلمان در پاریس، به خانه‌ها، مغازه‌ها و کنیسه‌های یهودیان در لایپزیگ و دیگر شهرهای آلمان و اتریش حمله شد. حمله‌ای که گام نخست از سلسله حملاتی بود که به تدریج شکلی سازمان یافته به خود گرفت و نهایتا با کشتار بیش از شش میلیون یهودی متشکل از یک میلیون و نیم کودک در پایان جنگ جهانی دوم (هولوکاست) سیاه‌ترین نقطه تاریخ بشریت را بر قاره کهن ثبت کرد.

نفرت از یهودیان ۸۶ سال پس از آن شب همچنان در جای جای جهان پابرجاست با این تفاوت که نظم تک حزبی ناسیونال سوسیالیست آلمان (نازی)، جای خود را این بار به حکومت اشغالگر جمهوری اسلامی داده است. بازگشت یهودستیزی و تکرار وقایع مشابه آن مثلا در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ در اسراییل، این سرزمین مادری یهودیان، و ۷ نوامبر ۲۰۲۴ در آمستردام، نشان می‌دهد که جنایات علنی جمهوری اسلامی دیگر محدود به مرزهای ایران نیست. این رژیم ایديولوژیک نه تنها دکترین و نیروهای نیابتی خود را که از منابع مردم ایران تغذیه می‌کنند، به سراسر جهان صادر کرده است، که میلیون‌ها سرباز بالقوه‌اش کشورهای آزاد را اشغال کرده‌اند.

این وظیفه ایرانیان خارج از کشور است که به افکار عمومی جهان بفهماند دیگر وقت آن رسیده است که قاره‌های کهن و نو بپذیرند ریشه‌ی تمام فرم‌های یهودستیزی که امروز هر از گاهی در نقطه‌ای و به شکلی بازتاب بیرونی می‌یابند، خشک نخواهد شد مگر آنکه رژیم شیطانی تحت فرمان خامنه‌ای سرنگون شود. واقعیت این است که تا زمانی که زخم ۴۶ ساله ایرانیان درمان قطعی نشود، نمی‌توان از کاهش یهودستیزی در جهان سخنی گفت.

ضمن تکرار سخنان اخیر شاهزاده رضا پهلوی، رهبر انقلاب ملی ایران، پیام ما به جهان باید این باشد که اگر آرامش و امنیت و صلح جهانی می‌خواهید، ایرانیان بهترین شریک صلح شما هستند. آن‌ها ۴۶ سال است که در خیابان‌های ایران با ذات اصلی مشکل دست در گریبان‌اند و از منظر ارزشی، حاملان تمام ارزش‌های جهان آزاد و بدین ترتیب، طبیعی‌ترین متحدان شما هستند.
https://t.me/IranNovinParty
#حزب_ایران_نوین