حالا درست است که گاهی من این‌جا کلاس می‌گذارم و از خودم تعریف می‌کنم اما حقیقتا در دنیای واقعی اصلا رسانه ندارم و خیلی آندرریتدم. نه فقط من که حتی قل دیگر هم. مثلا یکی از اقوام نزدیکمان که پزشکی خوانده جوری در میان فک‌وفامیل پرزنت می‌شود انگار طرف جالینوس است و من و اخوی به شغل شریف فعلگی مشغولیم. یا مثلا از دو سال پیش مدام می‌گفتند که طرف دارد به آلمان مهاجرت می‌کند و جوری با این مورد شوآف می‌کردند و دم آزمون دستیاری روی مغز ما رژه می‌رفتند که چه نشسته‌اید برای دستیاری که فلانی دارد مهاجرت می‌کند که فکر می‌کردیم طرف دیگر آزمون گوته را داده، پوزیشنش را گرفته، ویزایش هم تایید شده و فقط مانده بلیت مستقیم تهران فرانکفورت. (البته بماند که مهاجرت آن هم به آلمان همچین آش دهن‌سوزی نیست و طرف باید خیلی لولِوِل باشد که بخواهد با چنین چیزهایی شوآف کند) اما تا همین الانی که دارم این را می‌نویسم او توی مطبش دو خیابان آن‌ورتر خانه‌مان نشسته و دارد در مورد این‌که کدام مدل بوتاکس و ژل لب به کلاینت‌هایش می‌آید حرف می‌زند و مطمئنم ما فلوشیپ را هم تمام می‌کنیم و کسی جایی نمی‌رود. آن‌وقت در مورد ما هنوز نصف بیشتر فامیل نمی‌دانند اصلا آزمون دستیاری داده‌ایم یا نه و نتیجه‌اش چی شده و الان کجا هستیم و چه می‌کنیم. حالا نه فقط در زمینه‌ی درسی. در هر زمینه‌ای. نه فقط الآن که از گذشته. مثلا نه کسی خبر داشت یک‌زمانی مضراب می‌زدیم در حد علیزاده و پایور و مشکاتیان. نه کسی خبر داشت آخرت گرافیک و طراحی بودیم و پوستر و صفحه‌آرایی نصف نشریات دانشجویی کشور کار ما بوده. نه کسی از حفظ قرآنمان خبر داشت. نه کسی می‌دانست چه‌قدر در فلسفه و الهیات و ادبیات سر رشته داشتیم. نه کسی می‌دانست دستی بر ترانه و غزل داشتیم. نه کسی از مقام‌های ورزشیمان می‌دانست و نه کلی چیز دیگر که اگر نصفشان را هرکس دیگری داشت الان تندیسش را توی شهر نصب می‌کردند و احتمالا اگر فردا پس‌فردا برای نوه‌هایمان از دوران کودکی و جوانیم تعریف کنیم نه‌تنها باور نمی‌کنند که فکر می‌کنند پدربزرگشان خواب‌نما شده و مشاعرش را از دست داده. البته که این موارد افتخار چندانی ندارد و خودخواسته بوده و واقعا به یک‌ور مبارک ما هم نبوده و نیست که بقیه در موردمان چه فکری می‌کنند که به قول عطار «در حق او که اگر مقبول بود به رد خلق مردود نگردد و اگر مردود بود به قبول خلق مقبول نشود». صرفا خواستم در مورد اهمیت رسانه بگویم که رسانه خیلی مهم است دوستان! شما اگر نداریدش لااقل حواستان باشد که گولش را نخورید.