دیر بوک

#تأمل

حوالی هفتاد سال بعد، شخص دیگری در خانه‌ای که برای داشتنش همه کار کردی و همه سختی‌ای به جان خریدی زندگی می‌کند
و خیلی خوش اقبال اگر باشی، آن شخص، فرزند یایکی از نوادگان تو خواهدبود.

ماشینی که برای داشتنش جنگیدی، اوراق شده، وسایلی که باحرص از آنها مراقبت کردی، کنج انبار خاک می‌خورند، مدرکی که برای گرفتنش آرامش را از خودت دریغ کردی، میان کاغذ باطله‌هاست
و چیزی جز یک قاب عکس و خاطره‌ ازتو باقی نمانده.

چرا حرص می‌خوری برای چیزی که باخودت نخواهی‌برد؟
خانه داشته‌باش، اما نه به قیمت از دست دادن سلامتیت
ماشین داشته‌باش، اما نه به قیمت سخت گرفتن به خودت خانواده‌ یافرزندانت

مدرک داشته باش، اما قبل از آن درک داشته باش، شعور داشته‌ باش و ازخودت انسانیت و انصاف به جابگذار.

جوری باش که سال‌ها بعد، از تو خاطره‌ی خوبی تعریف کنند.

موقتی بودن دنیا را بپذیر و زندگی کن و اولویتت حفظ آرامش و دلخوشی‌هات باشد نه حفظ اموالت، اموالی که برای تو نیست، فقط مدتی در تملک توست، آن‌هم برای راحتی‌ات.

چرا خودت را ناراحت می‌کنی برای چیزی که برای راحتی توست؟

چرا رنج می‌کشی برای بیشتر داشتن و بیشتر نگه داشتن؟

چرا جمع می‌کنی و استفاده نمی‌کنی؟

چرا داری و خوشبخت نیستی؟

چرا به حال خوب و دلخوشی‌های ساده و سلامتیت فکرنمی‌کنی؟!

چرا خودت و داشته‌هات را با دیگران و داشته‌هاشان مقایسه می‌کنی؟ چرا آرامشت را پای حسرت و افسوس و حرص می‌بازی، چرا زندگی‌ات را به ورطه‌ی رقابت و مقایسه انداخته‌ای؟

اندوه برای موضوعی که چندان مهم نیست و ثروتی که قرار نیست تورا خوشبخت کند و نگران اتفاق بدی که احتمالا نخواهد افتاد بودن، احمقانه است.

تو داری عمر و سلامتی‌ات را به چه قیمت می‌بازی؟

الان هفتاد سال بعد از این است، تمام ثروت و اندوخته‌هات در دست کسانی‌ست که برای داشتن آن نجنگیده‌اند، اما خوب بلدند چطور با آن‌ خوشبخت باشند

درحالی که توفقط می‌خواستی داشته باشی، اماخوشبختی فقط در داشتن نیست، در بلدبودن است. چه بسیار آدم‌هایی که ندارند و خوشبخت ترینند.

آدمی باید خوشبخت بودن و آرامش داشتن را بلدباشد، آدمی باید بی‌خیالی و خوش گذراندن را بلدباشد. آدمی باید تاهست، خوب باشد.
وگرنه داراترین هم که باشی، حرص و اندوه، از پا درت خواهد آورد.

آدمی بدون آرامش و انسانیت و شعور، هیچ چیز ندارد.
پس آرام باش و به احتمالات و نداشته‌ها فکر نکن
حوالی هفتاد سال بعد از این، من و تو نیستیم و دنیا دردست آدم‌های دیگری‌ست
🌱🌱🌱
@DeyrBook

#سخن

«چای که سرد میشه روش آب جوش میریزن گرم میشه،درسته که گرم میشه اما کمرنگ میشه!
رابطه هم همینه‌
میشه دوباره زنده اش کرد ولی مثل روز اول
نمیشه!نمیشه هر رفتاری خواستی انجام بدی،
هر چی دوست داشتی بگی و بعد فکر کنی
که میشه درست مثل روز اول بشه...


#دکتر_انوشه

@DeyrBook

#شاعرانه

ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺭﻫﯽ ﻣﺮﺍ ﮔﺬﺭ ﺑﻮﺩ
ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﺭﻩ ﺟﻨﺎﺏ ﺧﺮ ﺑﻮﺩ
ﺍﺯ ﺧﺮ ﺗﻮ ﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﮔﻬﺮ ﺑﻮﺩ
ﭼﻮﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺑﻮﺩ
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺩﺭ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﯽ
ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﺿﻊ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺎﻟﯽ
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺎ ﺧﺮﯼ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ
ﺁﺩﻡ ﺷﻮ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺎﮐﻦ
ﮔﻔﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﻭ ﻣﺮﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ
ﺯﺧﻢ ﺗﻦ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺍ ﮐﻦ
ﻧﻪ ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﻤﻮﺩﯾﻢ
ﻧﻪ ﺍﻫﻞ ﺭﯾﺎ ﻭ ﻣﮑﺮ ﺑﻮﺩﯾﻢ
ﺭﺍﺿﯽ ﭼﻮ ﺑﻪ ﺭﺯﻕ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻮﺩﯾﻢ
ﺍﺯ ﺳﻔﺮﮤ ﮐﺲ ﻧﺎﻥ نَرُﺑﻮﺩﯾﻢ
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﮐُﺸﺪ ﺧﺮﯼ ﺭﺍ؟
ﯾﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑَﺮﺩ ﺯ ﺗﻦ ﺳﺮﯼ ﺭﺍ؟
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﮐﻪ ﮐﻢ ﻓﺮﻭﺷﺪ ؟
ﯾﺎ ﺑﻬﺮ ﻓﺮﯾﺐِ ﺧﻠﻖ ﮐﻮﺷﺪ ؟
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﮐﻪ ﺭﺷﻮﻩ ﺧﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ؟
ﯾﺎ ﺑﺮ ﺧﺮ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ؟
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﭘﯿﻤﺎﻥ؟
ﯾﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﺮﺩ ﻧﺎﻥ؟
ﺩﯾﺪﻡ ﺳﺨﻨﺶ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﻓﺮﻣﺎﯾﺶ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺯ ﺁﺩﻣﯽ ﺳﺮﯼ ﺗﻮ
ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﺩﯾﺪ ﻣﺎ ﺧﺮﯼ ﺗﻮ
ﺑﻨﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﻤﻮﺩﻡ
ﺑﺮ ﺧﺎﻟﻖ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﻭ ﻧﻤﻮﺩﻡ
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺧﺮﯾﺖ
ﺟﺎﺭﯼ ﺑﺸﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﯿﺖ
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
#ایرج_میرزا
@DeyrBook

#سخن

قشنگ ترین آدم‌هایی که می‌شناسیم کسانی هستند که شکست، رنج، مبارزه، و خسران را شناخته‌ و راه خود را از اعماق بازیافته‌اند.
این افراد قدردان زندگی‌اند و نسبت به آن حساسیت و درکی دارند که آنها را از همدردی مهربانی، و نوعی توجه دوست داشتنی و عمیق سرشار می‌کند.
آدم های قشنگ اتفاقی به وجود نمی‌آیند...

#الیزابت_کوبلرراس

@DeyrBook

#برش_کتاب

کتاب آقای سارتر به نام استفراغ که یکی از مشهورترین آثار قرن بیستم است، زندگی انسان امروزی را در آنجا نشان می‌دهد. اسم این استفراغ است.

قهرمان ژان ایزوله که سمبل نماد انسان امروز است یک شاهزاده ای است غرق در طلا و شکوه و جلال، اما از دردی ناله میکنه که درمان ندارد.  خودش، ژان ایزوله ،در تفسیر این قهرمان میگوید : این قهرمان فرانسه است ، که سراپا طلا قدرت و تمدن و سراپا زر ، اما از دردی می‌نالد که درمان ندارد. ژان ایزوله میگوید این شاهزاده فرانسه است ، اما امروز همه تمدن است.

قهرمان دیگر مال الیوت است و او خیلی خوشمزه تر انسان مقتدر امروز را معرفی میکند: ترزیا قهرمان رمان الیوت، یکی از الهه های یونان قدیم است. این الهه خنثی است، یعنی هم زن است و هم مرد . این قهرمان انسان امروز است که مقتدر شده، دو برابر انسان دیروز شده اما این چجوری دوبرابری است؟ مثل یک خنثی، خنثایی که دوبرابر انسان معمولی است ، دوبرابر انسان گذشته است اما یک جور دوبرابر شدنی است که عقیم است و ضعیف تر است و از لحاظ انسانی پایین تر از انسان گذشته است که نصف این بود...

علی، حقیقی بر گونه اساطیر
#علی_شریعتی

@DeyrBook

#شاعرانه

پلنگ سنگی دروازه‌ های بسته‌ی شهرم
مگو آزاد خواهی شد که من زندانی دهرم

مرا ای ماهی عاشق رها کن فکر کن من هم
یکی از سنگ‌های کوچک افتاده در نهرم

تفاوت‌‌های ما بیش از شباهت هاست باور کن
تو تلخی شراب کهنه‌ای من تلخی زهرم

کسی را که برنجاند تو را هرگز نمی‌بخشم
تو با من آشتی کردی ولی من با خودم قهرم

تو آهوی رهای دشت‌های سبزی اما من
پلنگ سنگی دروازه‌های بسته شهرم

#فاضل_نظری

@DeyrBook

قشنگ‌ترین و عمیق‌ترین نصیحتی که شنیدم از زبان کارل گوستاو یونگ بود که می‌گفت:
‏خودت را بساز تا آدم امنی شوی،
برای روزهایی که نمی‌شود به کسی پناه برد...

@DeyrBook

محبوبِ من؛
من ترانه‌هایم را برای شما می‌خوانم
اصلاً برای شما می‌نویسم
همه کارهایم برای شماست
که بی شما همه‌جایم درد می‌کند
دلم - سرم - دستمو - پاهایم؛
با شما خوبم، در خانه می‌مانم خانه‌داری می‌کنم،
می‌نشینم و رویاهایم را ملیله‌دوزی می‌کنم.
محبوبم، بدون شما از عمرم چیزی به‌ جز پشیمانی نمی‌ماند.

#محمد_صالح_علاء
@DeyrBook

#سخن

آرایش کردن تنها می‌تواند باعث شود که از بیرون زیبا دیده شوید،
اما اگر از درون زشت باشید به شما کمکی نخواهد کرد. مگر آنکه لوازم آرایش را بخورید!

#آدری_هپبورن
@DeyrBook

#تیکه

راجع به مسافرت، متأسفانه باید بگویم که به هیچ‌وجه وسیله ندارم. فایده‌اش چیست؟ خودم را بی‌جهت در هچل خواهم انداخت و بعد هم مطمئنم که به نتیجه نمی‌رسد. حسرتی هم ندارم. توی گند و گه خودمان غوطه‌وریم و فقط انتظار ترکیدن را می‌کشیم. فرنگ هم باز برای بچه‌تاجرها و دزدها و جاسوس‌های مام میهن است. ما از همه چیز محروم بوده‌ایم اینهم یکیش. وقتی که در اینجا نمی‌توانم زندگیم را تأمین بکنم فرنگ به چه درد من میخورد؟ همه درها بسته است. خودم را که نمیخواهم گول بزنم. خواجه میفرماید:

از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بینهایت

✍🏻#صادق_هدایت
📕 نامه‌ به حسن شهیدنورایی

@DeyrBook

#سخن

خلق زندگی دلخواهتان شاید کمی ترسناک بنظر برسد. اما می‌دانید چه چیزی از آن هم ترسناک‌تر خواهد‌بود؟ پشیمانی...

#جیم_کوییک
@DeyrBook