سرزمین ایرانویج با استناد به کتاب وندیداد
بر اساس اوستا، ایرانیان باستان خاستگاه خود را اَیریَنِم وَیجَ مینامیدند، برخی آن را به معنای «گسترهٔ آریاییان» یا «سرزمین رودهای آریایی» دانستهاند. البته این واژه بعدها در متون پهلوی تبدیل به ایرانویج شد. به معنی «آریایی (آزاده، نجیب و اصیل)» اما بنابر کتاب اوستا، این نام نخستین مسکن مردم آریایی بوده است.
ما باید در نظر داشته باشیم که این گسترهٔ سرزمین ایرانیانی است که در مرز این رود بزرگ زندگی میکردهاند و شامل سرزمین همهٔ ایرانیان از جمله تورَه ها، سَرم ها، ساینی ها و داهی ها نمیشود، بلکه بهطور مشخص محدودهٔ جغرافیایی دین مزدیسنا آغازین است.
⚜️ شانزده سرزمین جغرافیای اوستایی:
① آریانَه وئیجَه (خوارزم یا آذربایجان)
② سوغدا (سُغد) / ③ مئورو (مرو)
④ بخدی (بَلخ) / ⑤ نیسایا (نِسا)
⑥ هَرَئیوو (هرات) / ⑦ وائیکریتا (کابلستان)
⑧ اوروا (غزنین) / ⑨ وِهْرْکانَه (هیرکانی)
⑩ هَرَخوَیتی (رُخَج) / ⑪ هَئیتومَنت (هِلمَند)
⑫ راگاه (ری) / ⑬ چخرو-وَتی (شاهرود)
⑭ ورنه (پَتَشخوارگَر) / ⑮ هیپته هندو (پنجاب)
⑯ راسا (جنوب غربی هیپته هندو)
𓄂𓆃
྿@Derafsh_IRANSHAHR❈