زهرتو می‌ریزی همش
آلوده می‌شم از نگات
دنیامو آتیش می‌زنی
تو هم با اون دلبریات
بارون میباره تویی
پاییز می‌رسه منم
اصلا تا هر جا که بری
دستاشو می‌گیری منم

موی پریشونت تو باد
آرایش خوبه چشات
تهرونو زیبا می کنی
تو با همین قشنگیات

صدام بهت نمی‌رسید
گم شده بودم تو خودم
اصلا برات مهم‌ نبود
ندیدی عاشقت شدم

من گیج دیونگیات
شبا رو صبح می‌کنم
روزای تلخمو فقط
بی تو تحمل می‌کنم