گاه همکاری در گناه و درازدستی و فسق و عصیان جایز است؛ البته نه از حیث گناه بودن بلکه از این حیث که وسیله‌ای برای نیل به مصلحت است. برای مثال... اگر ظالمی بخواهد کسی را به منظور تصاحب اموالش به قتل برساند و قربانی، ظن قریب به یقین داشته باشد که اگر مالش را به آن ظالم ندهد کشته خواهد شد، در این صورت بر وی واجب است که برای نجات جان خود اموالش را بدهد.
عز بن عبدالسلام (660ق)،
قواعد الأحكام،
1/176،
تحقیق: د. نزیه کمال حماد&د. عثمان جمعة ضمیریة، دمشق: دار القلم.
@AdnanFallahi
عز بن عبدالسلام (660ق)،
قواعد الأحكام،
1/176،
تحقیق: د. نزیه کمال حماد&د. عثمان جمعة ضمیریة، دمشق: دار القلم.
@AdnanFallahi