💭 قصر اندیشه 💭

✍🏻دست‌نوشته یک جراح چشم‌پزشک (بخونید، زیباست)

از خوزستان آمده بود، سلام كرد و پشت اسليت نشست، جواب سلامش را گفتم و به معاينه مشغول شدم. ديد چشم چپش در حد درک نور، كاتاراكتی بسيار پيشرفته!

-سن ات چقدره؟! چه مدتيه چشمت اینجوری شده؟!
-١٦ سالمه، از بچگی ديابت داشتم، چند ماهيه كه كلا نمی‌بينم!

به جوان همراهش كه ده سالی بزرگتر از او بود رو كردم :
- چرا اينقدر دير؟
سرش را پايين انداخت: حالا ميشه كاری براش كرد؟!

‌‎‌‌‎‌‎🌸🍃 @poetss👈join🍃

-عملش ميكنم، موفقيت در درمان بستگی به وضعيت شبكيه دارد، زودتر آورده بوديد شانس موفقيت بيشتر بود.
نگاهی حسرت بار به پسرک كرد و نگاهی به پذيرشي كه برايش مينوشتم، سوالش را از چشمان نگرانش خواندم!
-پذيرشش را برای بيمارستان دولتی نوشتم، هزينه زيادی ندارد نگران نباشيد.
-انگار دنيا را به او داده باشند، خدا خيرت بده آقای دكتر
-فقط عمل ايشان خاص است و بايد برای عمل رضايت مخصوص بدهيد، خودش و ولی او...

-غير از من كسی همراهش نيست!
-خواستم بپرسم نسبت شما؟ چشمم به پسرک افتاد كه با پشت آستين اشكش را پاک ميكرد، نپرسيدم!

پسرک را برای ريختن قطره و آماده شدن جهت معاينات تكميلی به اتاق مجاور فرستادم تا با خيال راحت پاسخ سوالات و فضولی های گل كرده ام را بجويم؛

عمل شروع درمان است، بخاطر ديابتش بايد تحت نظر باشد و كارهای لازم روی شبكيه انجام شود، چرا اينقدر دير مراجعه كرديد؟! پدر و مادرش؟! نسبت شما با او؟!

*اين پسر در فقر مطلق است، پدرش به سختی توان سير كردن شكم فرزندانش را دارد... نسبت قومی با او ندارم، معلمش هستم ، چند روزی مرخصی گرفتم تا پی درمان او باشم...*
*-هزينه اش؟!*
*-با خودم!*

*بر دلم تحسين همت بلند اين جوان بود و بر دستانم شرمی كه قلم را روی برگ پذيرش به حركت درآورد "رايگان" !*

فردا روز عمل شد و از اقبال خوبش لنز مرغوبی كه از قبل داشتيم و مناسبش بود در چشمش گذاشتم. ذهنم مشغول او بود و فكرم در گروئه روح بزرگ انسانهايی گمنام و امروز عصر كه پانسمان از چشمش برميدارم...

پانسمان را برداشتم، آرام و با ترس چشمانش را باز كرد سری در اتاق گردانيد و بعد آن نگاهی به من و نگاهی به جوان همراهش: آقا داريم می‌بينيم، آقا داريم می‌بينيم.

اشک آقا معلم سرازير شد، با سر و چشم نگاهی به سقف انداخت و زير لب گفت خدايا شكرت، پسرک را بغل كرد و سرش را بوسيد.

موقع رفتن گفت خدا رو شكر كه شما رو سر راه ما گذاشت تا چشم اين پسر....
اشتباه می‌كرد، در اين وانفسايی كه كمتر خبر خوبی از جايی می‌رسد، خدا او را سر راه معلمش گذاشته بود تا منجی چشم پسرک باشد!

*عشق یعنی نان ده و از دین مپرس، در مقام بخشش از آیین مپرس*

دكتر سيدمحمد ميرهاشمی

‌‎‌‌‎‌‎🌸🍃 @poetss👈join🍃

اگه بین سنین ۱۶ تا ۳۴ هستی، این ۷تا حقیقت تلخ رو بخون قبل از این‌که دیر بشه:

۱. خانوادت بهترین رو برات می‌خوان ولی همیشه بهترین راه حل رو نمی‌دونن.
۲. هیچ‌وقت این دو تا آدم رو فراموش نکن؛
آدمی که همه چی رو از دست داد که تو برنده بشی، پدرت.
و آدمی که توی همه دردهات باهات بود، مادرت.
۳. درآمدی که داری، فقط نتیجه کارهای خودته، نه خانوادت، نه مدرسه ای که رفتی، نه دوستات.
لحظه‌ای خودت کنترل همه چی رو به دست بگیری و این حقیقت رو قبول کنی، شروع به پیشرفت میکنی.
۴. اوقات فراغتت توی ۳۰ تا ۴۰ سالگی، کمتر می‌شه.
پس اگه جوونی، از وقتت برای چیزای مفید استفاده کن و هر چی زودتر کارهایی که تو رو به هدفت میرسونه رو
انجام بده.
همه دوست دارن موفق بشن، ولی کسی حاضر نیست کارهای سختی که برای موفق شدن لازمه رو انجام بده.
۵. شاید فکر کنی که داری تلاشت رو می‌کنی ولی اسکرین تایم گوشیت ۵ ساعته و توی یه سال، میشه ۷۶ روز، ۷۶ روز!
پس اگه اسکرین تایمت اینقدره، به اندازه کافی تلاش نمی‌کنی. به خودت دروغ نگو.

۶. بهترین مهارتی که می‌تونی داشته باشی، تمرکزه.
یه نگاه به اطرافت کن، همه سرگرم هستن.
همه دارن توی اینستاگرام اسکرول میکنن.
نمیتونن روی یه کار بیشتر از ۵ دقیقه تمرکز کنن.
چونکه مغزشون به اینکه هر چند ثانیه یه محتوای جدید ببینه، عادت کرده.
پس تو تمرکزت رو با اسکرول کردن توی فضای مجازی، از دست نده.
چند سال دیگه به عقب نگاه می‌کنی و می‌بینی که چقدر وقتت رو تلف کردی.

۷. با پس‌انداز کردن چند میلیون در ماه، هیچوقت پولدار نمی‌شی.
یه راه برای افزایش درآمدت پیدا کن.
یه بیزنس آنلاین شروع کن.
یه مهارت پولساز یاد بگیر.


‌‎‌‌‎‌‎🌸🍃 @poetss👈join🍃🌸

قانون شماره یک؛
هيچ‌وقت فقط چون صبر و حوصله‌ی انتظار کشیدن برای چیزهای بهتر رو نداری طرف چیزی که کمتر از ارزشته نرو.

Rule number one.
Never go back to less just because you are too impatient to wait for better.

‌‎‌‌‎‌‎🌸🍃 @poetss👈join🍃🌸