کلیدِ روشنایی

#نیروی_ادیک (Odic Force)

اصطلاح «نیروهای ادیک» به انرژی‌ای اشاره دارد که نخستین بار توسط بارون کارل فون رایشنباخ، دانشمند قرن نوزدهم، معرفی شد.

او این مفهوم را برای توصیف نوعی انرژی فرضی به‌کار برد که به گفته‌اش با پدیده‌های مغناطیسی، الکتریکی و معنوی ارتباط دارد.

رایشنباخ این انرژی را «نیروی ادیک» نامید و باور داشت که مشابه نیروی حیات یا نیروهای معنوی است که در موجودات زنده جریان دارند.

این نیرو به‌عنوان نوعی انرژی غیرقابل مشاهده و فراتر از تجربه‌های معمول انسان در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند با تجارب معنوی، احساسات عمیق و حتی توانایی‌های ماورایی ارتباط داشته باشد.

برخی محققان در حوزه پاراسایکولوژی (ماوراءالطبیعه) این نیرو را به انرژی‌های ظریف و بی‌نهایت پیچیده‌ای نسبت می‌دهند که در مرز علم و عرفان قرار دارند.

در متون معنوی و متافیزیکی، نیروهای ادیک به‌عنوان انرژی‌هایی شناخته می‌شوند که در فرآیندهای شفای معنوی، رشد و توسعه فردی و تجارب معنوی نقشی کلیدی ایفا می‌کنند.

این نیروها به‌عنوان ابزاری برای ارتقاء آگاهی و درک عمیق‌تر از حقیقت هستی مطرح شده‌اند.

https://t.me/thegoldenkey

برای دوستانی که صوتی دعای پست قبل را در کانال تلگرام کلید روشنایی هم خواسته‎اند
تقدیم به شما و همگی عزیزانِ کانال👇❤️🌹🌹

https://t.me/thegoldenkey

دعای صبحگاهی برای نظم بخشیدن به پرتوهای وجود:

ای نور ازلی و ابدی،
ای قدرت و عشق مطلق،
با نیرویی افزون‌تر در من جاری شو
و سراسر وجودم را روشن کن.

از سرچشمه نجات،
از نور تو،
عشق و درخشندگی‌ات را
بر تمامی انسان‌ها می‌تابانم.

https://t.me/thegoldenkey

انسان یک میدان ارتعاشی از انرژی است.

هر دقیقه، هزاران پرتو به این میدان وارد می‌شود که می‌توانند آن را تقویت کنند یا به آن آسیب برسانند.

این تأثیرات به رفتار فرد در زندگی روزمره،
و به‌ویژه به نحوه برنامه‌ریزی او در صبح، درست پس از بیدار شدن بستگی دارد.

می‌توان هر انسان را مانند سیاره‌ای تصور کرد که سیاره‌های اطراف خود – یعنی دیگر انسان‌ها – را با قدرت‌های بالقوه تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در هنگام صبح، سیاره «انسان» وارد مدار روزانه خود می‌شود.

نکته کلیدی این است که چه مداری را انتخاب می‌کند.

با بیدار شدن و فعال شدن حواس، هزاران پرتو به شکل مؤثرتری به او نفوذ می‌کنند، چرا که جهان احساسات او این پرتوها را به‌سرعت جذب می‌کند
.
فرد ناآگاه اجازه می‌دهد این پرتوها به‌صورت تصادفی بر او تأثیر بگذارند و او را هدایت کنند.

اما فرد آگاه از این تأثیرات کیهانی بهره می‌برد؛

او بلافاصله پس از بیدار شدن، این پرتوها را مرتب کرده و پرتوهای خاصی را برنامه‌ریزی می‌کند
تا در طول روز او را مطابق برنامه‌ریزی‌اش هدایت و حمایت کنند.


https://t.me/thegoldenkey

دوستان عزیز
به پیام‌هایی که فقط سلام و بدون هیچ صحبت دیگری باشند
و همینطور به پیام‌هایی که بصورت
secret chat
ارسال می‌شوند پاسخ داده نمی‌شود.

https://t.me/thegoldenkey

لایو 💥نقش تنفس در حضور💥

با آقای سامان فرج‎زاده


https://t.me/thegoldenkey

از کتابِ
چاکراها و عصب واگ
💥از ترکیب شفابخش انرژی ظریف و سیستم عصبی‌ات بهره‌مند شو💥

نویسنده:
#سی_جی_لوئلین
مترجم:
#کتایون_زند

در بخشی از فصل مربوط به بدن و چاکرای خاجی، لوئلین می‌گوید:

تو به دیگران نیاز داری؛ نه برای اینکه باعث شوند خودت را دوست داشته باشی،
بلکه برای اینکه بتوانی به شیوه‌هایی ایمن و سازنده با آن‌ها ارتباط برقرار کنی.

چاکرای خاجی، ارتباط تو با دیگران را شکل می‌دهد.

این چاکرا که در نزدیکی ناف قرار دارد، منبع وابستگی است.

انرژی آن به تو امکان می‌دهد با جریان عاطفی دیگران ارتباط برقرار کنی، در حالی که همچنان به احساسات خودت آگاه و متصل باشی.

این ناحیه همان‌جایی است که بند ناف تو در آن قرار داشت—محلی که اولین پیوند انسانی‌ات شکل گرفت.
در دوران جنینی، تمام نیازهای اساسی تو برآورده می‌شد.
اینکه پس از تولدت نیازهایت تا چه حد تأمین شد—از جمله اینکه توسط کسی که تو را به دنیا آورد چقدر احساس امنیت و عشق کردی—شیوهٔ عشق تو به دیگران و حتی خودت را در حال حاضر شکل داده است.

این چاکرا منابع قدرتمندی از تغذیهٔ روانی و فیزیولوژیکی را دریافت و ارائه می‌کند
و این توانایی را به تو می‌دهد که به طور کامل به نیازهای خود توجه کنی.

این چاکرا با رنگ نارنجی مرتبط است.
نارنجی یک رنگ اصلی نیست؛
بلکه ترکیبی از قرمز و زرد است که به ترتیب رنگ چاکراهای پایین‌تر و بالاتر از آن هستند.
رنگ نارنجی نمادی از اتحاد بدن و ذهن است که تجربهٔ احساسات را شکل می‌دهد.

چاکرای خاجی به نحوهٔ همکاری تو در جامعه مربوط می‌شود.
انسان‌ها برای زنده ماندن و حفظ سلامت خود به امنیت ارتباط—به نوعی اجتماع یا قبیله—نیاز دارند. در جامعه‌ات، نیازهای خود را تعریف می‌کنی و برای برآورده کردن آن‌ها مذاکره می‌کنی.
همچنین تصمیم می‌گیری که آیا می‌توانی نیازهای دیگران را برآورده کنی یا خیر.

این چاکرا الگوهای روابط تو را نشان می‌دهد.

اگر در کودکی مورد احترام، پرورش و تأیید واقعیت‌های خود قرار گرفته باشی، می‌دانی که مرزهای فیزیکی و عاطفی‌ات کجا پایان می‌یابد و مرزهای دیگری از کجا آغاز می‌شود.

اگر مرزهای تو در کودکی محترم شمرده شده باشند، تعیین حد و مرز برایت طبیعی و درست به نظر می‌رسد.

اما اگر مراقبانت رفتارهایی بی‌ثبات، آسیب‌زننده یا بی‌توجه داشته‌اند—یا از سوی کسانی که دوستشان داشتی آسیب دیده باشی—احتمالاً در روابط بزرگسالی‌ات احساس امنیت کافی برای ارتباط برقرار کردن نداری.

این موضوع در چاکرای خاجی به شکل محدودیت یا جریان بیش از حد ورودی یا خروجی منعکس می‌شود.

اگر در کودکی توسط مراقبانت نادیده گرفته شده یا تحقیر شده‌ای، یا مورد سوءاستفادهٔ فیزیکی یا روانی قرار گرفته‌ای، احتمالاً در شناسایی مرزهای خود با دیگران دچار مشکل هستی
که یا احساسات دیگران را جذب کرده و آن‌ها را به عنوان احساسات خودت تجربه می‌کنی و یا نمی‌توانی احساسات دیگران یا حتی خودت را به وضوح درک کنی.

یک حالت، غرق شدن در احساسات است و دیگری قطع ارتباط است.
در هر صورت که باشد، این موضوع در چاکرای خاجی احساس می‌شود.

در کودکی، نحوهٔ تعامل با دیگران را از طریق مشاهده یاد گرفتی. نشانه‌ها و ارزش‌های اجتماعی را از طریق تماشا و سپس امتحان آنچه آموختی، کسب کردی.

این روند ابتدا در دایرهٔ خانواده اتفاق افتاد و سپس با رشد تو به بزرگسالی به دایره‌های گسترده‌تری گسترش یافت.

این چاکرا نمایانگر فرهنگ‌پذیری توست که نحوهٔ ارتباط تو با جهان و تفسیر پیام‌های دیگران را تعیین می‌کند.

ممکن است در طول رشدت در زندگی از این چاکرا کار زیادی طلب شود، به‌ویژه به هنگام تغییر مکان جغرافیایی یا آداب و رسوم اجتماعی نیاز به کار زیادی داشته باشد.

https://t.me/thegoldenkey