شمع

🔹 رَها باشید *

✍ رضا طالب

ببینید بچه ها ! اشتباه نکنید نگران تصویر خودتان در ذهن دیگران نباشید . اینکه پدر و مادرم ، خاله و عمه ام ، عمو و دایی ام ، فلان رفیق و بهمان همکارم ، جمع دوستانم ، آشنایان و فامیل هایمان و عموم ِ آشنایان راجع به من چه فکر می کنند ؟ اصلا مهم نیست‌.

شخص خودم را مثال میزنم ؛ من واقعاً نمی دانم این آدم ها در فکرهای پیوسته‌ی خودشان چه مُدل ارزش گذاری هایی دارند ؟ چه نوع مثلاً رضایی را می پسندند ؟ چجور رضایی را دوست دارند ؟ از این رضا چه توقعاتی دارند ؟ چه تصوراتی از من دارند ؟ خلاصه بچه ها این ها مهم نیست ! هرجور می خواهند فکر کنند . من به ایشان نهایت ِ احترام را می گذارم و سعی می کنم تحت هیچ عنوان به احدی بی احترامی نکنم . ولی واقعاً برای من تَصوری که جمع دوستان ، آشنایان و فامیل هایمان از‌ من ، عقایدم ، افکارم و سبک زندگی ام دارند ، اصلاً مهم نیست. ! چون من هیچ وقت نمی توانم همه را راضی نگه دارم . باید مسیر خودم را بروم . من چیزی که برایم مهم هست ، این است که خودم را طور دیگری جلوه ندهم ؛ برای خوش آمد این و آن زندگی نکنم . اجازه ندهم ترس ِ قضاوت شدن ، ترس ِ تحسین نشدن ، ترس ِ از ناراحتی دیگران ... این ترس ها سانسورم کنند ، کوچکم کنند ...‌

بچه ها !  یادتان باشد شماها هیچ وقت هیچ چیزی به هیچ آدمی بدهکار نیستید . مثلاً اگر مادرتان دوست دارد شما پزشک شوید و یا مادربزرگتان ترجیح می دهد وکیل شوید یا عمویتان انتظار دارد حافظ کل قرآن شوید یا خواهرتان آرزو دارد رَپر شوید یا پدرتان اصرار دارد مهندس بشوید ... بچه ها ! شما به هیچکدام اینها بدهکار نیستید . این افراد با همه احترامی که دارند هر کدام ارزش گذاری های مختص به خودشان را دارند ؛ مهم این هست که شما ببینید چه چیزی برای خودتان ارزش است . چیکار دارید که مطابق با ارزش گذاری این و آن پیش بروید؟ بروید ببینید به چه چیزی علاقه دارید بروید دنبال همان .

من وقتی نَفَحات را نوشتم می دانستم به خیلی از اساتید بَر می خورد . می دانستم یک عده دلخور می شوند من در جواب اینها یک مسئله ای را مطرح کردم . در مقدمات نفحات هم نوشته ام ؛ اینجا هم خیلی واضح می گویم :  بچه ها !  به خدا سلامت روان شما خیلی از درس مهم تر است. حتی از شغل مناسب مهم تر است ... به خدا سلامت جسم شما خیلی از درس مهم تر است ‌... بچه ها !  این مسئله سلامت روان را در دست کم نگیرید ، تن به هر کاری ندهید . با هر آدمی با هر شرکتی کار نکنید ؛ برای دوزار فاتحه اعصاب خودتان را نخوانید  ...

به نظر من به طور منظم ورزش کنید ، طبیعت گردی کنید ، یاد بگیرید از زندگیتان لذت ببرید تا می توانید از آدم های تاکسیک دور بمانید ... حالا هر شخصی که می خواهد باشد .

*برگرفته از گفتارهای نَفَحات دکتر رضا طالب

#نفحات
#هنرنگاران

‌‎🆔 @honarnegaran

منبع :
http://instagram.com/rezataleb_official

🔹 اینها مونس و تسلای ما هستند

✍ رضا طالب

جِبران می گوید مرا در جانم دوستی‌ست که در روزگار سختی تسلایم میدهد و آنگاه که رنج ِ ایام هجوم می‌آورد ، او مونس من است ...

ببینید بچه ها ! همین که ما حافظ ، صائب ، سعدی .‌.. میخوانیم و حظ ِ عالم را می بریم ... همین که راجع به نمایشنامه های استریندبرگ یا رمان های انی ارنو ، موراکامی ، هنری میلر با هم بحث می کنیم و کِیف می کنیم ... همینکه برای هم چای و قهوه دم می کنیم و در آوای کمانچه کیهان کلهر غرق می شویم ... همینکه به دیدن فیلم خوب معتادیم  و نهایت لذت را از فیلم دیدن می بریم ؛ مهم تر از این ها همینکه عاشق ِ طبیعت گردی های خیلی ساده و آسانیم ... در بند ِ چشم و هم چشمی هایی که عامه مردم دارند نیستیم ؛ هدیه هایی که بهم می دهیم صرفاً فرستادن شعر برای هم توی تِلگرام است یا موسیقی و حداکثر یک کتاب ساده و با همین ها ذوق می کنیم ... بچه ها به هر چه اعتقاد دارید قسم اینها ثروت کمی نیستند . خیلی ها از خواندن رُمان لذت نمی برند ، تئاتر نمی بینند ، شعر را نمی فهند ، موسیقی را فقط مصرف می کنند در موسیقی تامل نمی کنند . از فیلم دیدن لذت نمی برند ، فلسفه تسلایشان نیست ...

بچه ها ما این ها را داریم ...

ما چنین تسلاها و مونس هایی داریم که خیلی ها ندارند . خیلی ها چنین ثروت هایی ندارند ، پس باید خیلی قدر بدانیم خیلی ...

*برگرفته از گفتارهای نَفَحات دکتر رضا طالب
#نفحات
#هنرنگاران

منبع :👇
https://www.instagram.com/p/C4TIrrTIKMl/?igsh=cXZneWF0c2x3YTVj

‌‎🆔 @honarnegaran

🔹 که زمین چرکین است ...

✍ رضا طالب

دیشب داریوش مهرجویی را همراه همسرش وحیده خانم محمدی فر سلاخی کردند و مگر می شود مفاخر این مملکت چنین فجیع و به همین راحتی کاردآجین شوند ؟ این کابوس های مکرر تلخ چرا تمام نمی شوند؟

مهرجویی نه تنها یکی از اثرگذارترین و مهم ترین کارگردانان سینمای ایران بود بلکه مترجمی قابل و توانا بود و مهمترین اقتباس های فلسفی سینمای ایران را او انجام داد‌ . سینمای منحصر به فرد مهرجویی  پیوندی ناگسستنی با فسلفه داشت . او فلسفه اگزیستانسیالیسم را خوب می شناخت و در سینمای محسور کننده اش اقتباس های فوق العاده ای از کارهای سلینجر، هنریک ایبسن‌ ، کی‌یر کگور به تصویر درآورد ؛ کارهایی که به حق در سینمای ایران تکرار نشدنی و بی مانند بودند ... و او دیشب ناجوانمردانه سلاخی شد !

من کتاب «جهان هولوگرافیک» نوشته‌ی «مایکل تالبوت» را با ترجمه درخشان ِ داریوش مهرجویی‌خواندم مهرجویی در مقدمه کتاب نوشته بود : « جهان ما و هر آنچه در آن است، از قطره‌های باران و دانه‌های برف و درختان کاج تا شهاب‌ها و ذرات الکترون‌ها و کوانتوم‌ها، همه تنها تصاویر شبح‌گونه‌ای هستند از واقعیتی دور از دسترس که خارج از زمان و مکان بر ما فراتابیده می‌شود. نظریه هولوگرافیک بودن جهان نه تنها واقعیت‌های ملموس زندگی ما را در برمی‌گیرد، بلکه می‌تواند پدیده‌های حیرت‌آوری همچون تله پاتی، نیروهای فراطبیعی انسان، وحدت کیهانی، درمان‌های معجزه‌آسا و… را توضیح دهد. با خواندن کتاب جهان هولوگرافیک با جهانی روبرو می‌شویم که هر ذره آن ویژگی‌های کل آن را در خود دارد و خواننده ایرانی بسیاری از مفاهیم متافیزیکی را که ریشه در فلسفه و عرفان شرق دارد در قالب زبانی روشن و امروزی باز می‌شناسد.»

و وای بر آن نامردمانی که تن او و همسرش را مظلومانه در خون نشاندند تا به ما بفهمانند که آخرین برگ سفرنامه ی باران
این است
که زمین چرکین است ...

منبع :http://instagram.com/rezataleb_official

‌‎🆔 @honarnegaran