⭕️
چیکار کنیم تنبیه و تشویق اثرگذار بشه؟!برای این که تنبیه مؤثر واقع شود باید خفیف باشد و فقط برای یک یا چند رفتار منفی کودک در نظر گرفته شود.
چنان چه زندگی کودک پر از تنبیه باشد و ما برای هر رفتار او اعم از کوچک و بزرگ و کم اهمیت و پراهمیت بخواهیم تنبیه در نظر بگیریم، آن وقت کودک دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد و همه چیز برایش بی اهمیت می شود و در نتیجه، تنبیه کارایی خود را از دست می دهد. ولی اگر به ازای هر سه تا چهار چیزی که به دست می آورد یک چیز از دست بدهد، این از دست دادن برایش مهم خواهد بود و سعی در حفظ آن می کند.
1⃣کودک باید بداند که چرا و به خاطر کدام رفتارش تنبیه می شود.پس برای رفتارهایی که برای اولین بار رخ می دهند و راجع به آن ها صحبت و بحثی نشده است نباید تنبیه در نظر بگیرید و بهتر است قبل از تنبیه پیامد رفتارش را به کودک گوشزد کنید.
2⃣ تنبیه باید از قبل مشخص شده باشد.
مثلاً، چنان چه مشق هایت را تا ساعت شش بعد از ظهر تمام نکنی، نمی توانی برنامه ی مورد علاقه ی تلویزیونی ات را ببینی.
3⃣ تنبیه باید قابلیت اجرا داشته باشد.از تهدید به تنبیه هایی که نمی توانیم آن ها را اعمال کنیم بپرهیزیم. چنین تهدیدهایی نه فقط کارایی ندارند، بلکه بر اضطراب کودک نیز می افزایند. (خودم را از دستت می کشم، اگر ننشینی و تکالیفت را انجام ندهی، دیگر مادرت نمی شوم، می گذارمت و از این خانه و زندگی می روم، تا آخر عمر باهات حرف نمی زنم و...)
4⃣
فقط حق استفاده از تنبیه های مجاز را داریم.
در نتیجه، تنبیه های فیزیکی که کودک را از نیازهای اصلی و اساسی اش محروم می کند، به هیچ وجه پذیرفتنی نیستند. مثل زندانی کردن کودک در دستشویی، حمام، زیرزمین، مکان های ترسناک و تاریک، تنها گذاشتن کودک، کتک زدن و تنبیه های فیزیکی، ترساندن او، محروم کردن از غذا یا آب و پوشاک مناسب و...
5⃣
تنبیه و تشویق باید بلافاصله پس از رفتار نامطلوب باشد.همان طور که در مبحث تشویق گفته شد، اگر می خواهیم تشویق و تنبیه بر رفتار تأثیر بگذارد و آن را کم یا زیاد کند، باید آن را بلافاصله پس از رفتار انجام دهیم تا کودک بتواند ارتباط بین تنبیه و رفتار را بفهمد.
مثال:
- اگر کودکی موهای دوستش را کشید، بلافاصله او را به اتاق خلوت بفرستید.
- اگر حرف زشتی زد، بلافاصله ستاره ی تشویقی او را بگیرید.
- اگر با اسباب بازی اش با خشونت بازی می کند، بلافاصله او را یک ربع از بازی با وسیله ی مورد علاقه اش محروم کنید.
6⃣
تنبیه باید متناسب با رفتار کودک و منصفانه باشد.شدت تنبیهی که در نظر می گیرید باید متناسب با رفتار کودک باشد. مثلاً، چنان چه می بینید کودک شما با دوستش هنگام بازی کردن بدرفتاری می کند و او را هل می دهد، به مدت یک ربع آن ها را از بازی محروم کنید یا اسباب بازی آن ها را بگیرید. ولی چنان چه به خاطر این کار تنبیهی بزرگ در نظر بگیرید، بعد برای خطای بزرگترش نمی دانید چه تنبیهی اعمال کنید و از آن گذشته، در تنبیه هم، شما باید عدل و انصاف را رعایت کنید.
7⃣
از تنبیه های طولانی و درازمدت بپرهیزید.شاید این قسمت به نوعی تناسب تنبیه با بدرفتاری را مطرح کند. در نظر بگیرید به خاطر جر و بحثی که کودک با دوستش هنگام بازی دارد، شما به جای محروم کردن او به مدت یک ربع، اسباب بازی مورد علاقه اش را جمع و یک ماه او را از آن محروم کنید. در این صورت، ارزش آن شیء و اسباب بازی از ذهن کودک خواهد رفت و چون کودک آن شیء را فراموش می کند، تنبیهی در کار نخواهد بود.
#روانشناسی_کودک
#رواندرمانی
#هیجان
🆔
@ravantahlilgar