رد شبهات ملحدین

#خبر
به روزنامه‌نگاران «نیویورک تایمز» دستور داده شده که استفاده از اصطلاحات «نسل کشی» و «پاکسازی قومی» را در رابطه با فلسطین محدود کنند.

نیویورک تایمز به خبرنگاران خود که جنگ بین اسرائیل و فلسطین را پوشش می‌دهند دستور داده است که استفاده از اصطلاحات «نسل کشی»، «پاکسازی قومی» را محدود کنند و از کلمه «فلسطین» «مگر در موارد بسیار نادر» استفاده نکنند.

این مطلب را سایت خبری آمریکایی The Intercept به نقل از یک سند داخلی فاش کرده است.
🌐 bit.ly/3Q2uDEH

#آزادی_بیان #مغزشویی #جنگ_رسانه #غرب #سواد_رسانه
✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
🇵🇸@no_atheism | رد شبهات ملحدین

#عقل_در_قربانگاه_خداناباوری (بخش چهارم - پایانی)

راه برون رفت از این بن بست چیست؛ جایی که خداناباوری، خداناباوری را نابود می‌کند؟

پس از سخنرانی داوکینز در سال ۲۰۱۱، فیلسوف آمریکایی، پل کوبان، از داوکینز دربارهٔ ادعایش مبنی بر اینکه خداناباور در دیدگاه طبیعت‌گرایانه، از نظر عقلانی از مؤمن برتر است، پرسید؛ زیرا طبق کتاب داوکینز، «رودخانه‌ای از بهشت»، همۀ ما به ساز دنای (DNA) خود می‌رقصیم: چگونه یک خداناباور می‌تواند در زمینهٔ عقلانیت از دیگران پیشی بگیرد، وقتی مغز او مانند دیگران، اسیر فیزیک کور است؟!
داوکینز در پاسخ به کوبان گفت که نیروهای مادی یکسان، ممکن است نظرات متفاوتی ایجاد کنند! سپس داوکینز از کوبان پرسید: «آیا مشکل شما این است که با وجود اینکه مغز ما از نیروهای یکسان تشکیل شده، به نتایج متفاوتی می‌رسیم؟»
کوبان پرسش خود را تکرار کرد و گفت «سؤال من این است: چرا خداناباور باید فکر کند که عقلانی‌تر از مؤمن است، اگر نیروهای یکسانی در هر دوی آن‌ها کار می‌کنند که خارج از کنترلشان است؟».
داوکینز با پرسشی به این پرسش پاسخ داد و گفت: «اگر می‌خواهی از من بپرسی که چرا اینقدر مطمئن هستم که عقلانیت علمی من، پاسخ درست است، پاسخم این است که چون کار می‌کند (it works)». [1]
متأسفانه داوکینز مهم‌ترین ایراد به عقل‌گرایی خداناباورانه را درک نکرد. این برای شخصی که برای دفاع از خداناباوری، به مدت نیم‌قرن به وسیلهٔ بحث و جدل‌های گسترده مبارزه کرده، بسیار شرم آور است!

علاوه بر این، بهره‌مندی از تفکر برای رسیدن به بقا، دلیلی بر این نیست که عقل لزوماً به حقیقت راهنمایی می‌کند؛ زیرا برای اثربخشی، توانایی سازگاری کافی است، نه توانایی رسیدن به حقیقت و سازگاری نیز ممکن است از طریق وهم حاصل شود. چقدر سخن خداناباوران دربارۀ این زیاد است که اجماع ملل پیشین برای ایمان به خدا، برای این بوده که دفع ترس و هراس از پدیده‌های وحشتناک طبیعی را برایشان تضمین می‌کند؛ با نسبت دادن این پدیده‌ها به خدایی که عبادتشان برایش، مبتنی بر طلب رضایتش است تا با بلای طبیعی‌ آنان را نابود نسازد.
کافی بود داوکینز با چیزی پاسخ بدهد که بعداً در کتاب «زیاده‌روی خدا» بیان داشت که مغز، به چیزی اهمیت می‌دهد که عملی و مؤثر است، حتی اگر با واقعیت مطابقت نداشته باشد؛ زیرا هدف موجود زنده رسیدن به بقاست. [2]
پس عقلانیت خداناباورانهٔ مؤثری وجود ندارد؛ زیرا عقل در بینش داروینی خداناباورانه، تنها برای کارایی سازگارانه مجهز شده است.

دیگر خداناباوران تلاش کرده‌اند به سوی این باور بگریزند که مغز، اگرچه یک ابزار زندهٔ غیرعاقل است، اما می‌تواند مانند یک کامپیوتر، درک حقیقت را تضمین کند که این، یک پاسخ خداناباورانهٔ نابخردانه است؛ زیرا کامپیوتر، تنها آن قطعات فلزی‌ای نیست که به شکل یک جعبهٔ سرهم‌شده است (سخت افزار = hardware)، بلکه فراتر از آن است. کامپیوتر، آن قطعات فلزی، به علاوهٔ برنامهٔ غیر مادی (نرم افزار = software) پیش از آن است. این گونه، کامپیوتر در گروی برنامه‌نویسی هوشمند است تا در کارش به نتیجهٔ درست برسد، اگرچه ارادهٔ آزاد برای تفکر ندارد. مغز از لحاظ خداناباورانه، ابزاری است که اتم‌های آن بی هیچ خردی جمع شده و همۀ تکامل آن براساس تصادفی و انتخاب طبیعی هدایت می‌شود، نه به وسیلهٔ پیگیری حقیقت و درستی. مغز اگر آزادی اراده را از دست داده، از خردمندی نشئت نگرفته و اسیر تصادف باشد، تبدیل به مغزی عاقل نمی‌شود.

برای همین، توماس نیگل، فیلسوف خداناباور، سعی کرده از راه دور دیگری از اصل مشکل فرار کند. نخست، وی اعتراف کرده که غیرممکن است که خداناباور، طبق بینش طبیعت‌گرایانه، پاسخی به مشکل مغز عقلانی‌ای ارائه دهد که در درک واقعیت، چنان که هست، بر صواب باشد، با اشاره به اینکه کل فرآیند تکامل در ذات خود غیرعقلانی، تصادفی و بی‌هدف است و تنها می‌تواند سازگاری برای بقا را به موجود زنده پاداش دهد. همچنین جست‌وجوی حقیقت، بخشی ضروری از این روند طبیعی نیست. این، اعترافی به این است که داستان تکامل‌گرایانه، نه تنها از توضیح عقلانیت مغز ناتوان است، بلکه خودش دلیلی علیه این عقلانیت است. همچنین ناگل خاطرنشان کرده که ماهیت فرآیند عقلی، با ماهیت غیرمادی‌اش و جنبهٔ هدف در آن، به‌سختی با نگرش ماده‌گرایانهٔ صرف دربارهٔ مغز، نزد طبیعت‌گرایان، سازگار است.
سپس نیگل پس از آن گفته که هیچ راهی برای پاسخ به پرسش وجود عقل آگاه برای انسان وجود ندارد؛ زیرا هر تلاشی برای آزمودن عقل، از درون یا بیرون آن، توانایی استفاده از عقل برای قضاوت عقل را فرض می‌گیرد؛ بنابراین، این پرسش بی‌معنی است.

ادامه...
✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
🇵🇸@no_atheism | رد شبهات ملحدین

#عقل_در_قربانگاه_خداناباوری (بخش سوم)

مغز، ابزار کر

تنها اتم در هستی وجود دارد و هرچیز دیگری، افسانه‌ای است که علم مدرن آن را تایید نمی‌کند. عصر دوگانه‌ها به پایان رسیده و انسان، پس از آنکه تصویر برجسته‌ای از موجودی بود که از تسلیم شدن در برابر قانون فیزیک خودداری می‌کند، بخشی از طبیعت شده؛ زیرا جوهرش لطیف‌تر از ماده است.
این، شعار بزرگی است که توسط خداناباوران مطرح شده و حاوی تکبر و تعصب به علم بدون دلیل است. خطرناک‌تر از آن، این باور است که «جهان، اتم متحرک است، نه چیز دیگری» که علم ما دربارهٔ اینکه جهان، تنها اتم است را دچار شک می‌کند. برای درک حقیقت بحران، باید به ثانیه‌های نخست مهبانگ (بیگ‌بنگ) برگردیم و بپرسیم: در آن زمان چه بود و پس از آن چه شد؟
هستی از نیستی منفجر شد، سپس حرکت سریع در جهان مادی در حال انبساط از هر طرف، ادامه یافت. در جهانی مادی که خدایی از هیچ خلقش نکرده و کارش را قانونی تنظیم نکرده که با خرد و قدرت ایجاد شده، هیچ دلیلی وجود ندارد که مغزمان برای تفکر سالم و آماده برای درک دنیای اطرافمان آفریده شده باشد. مغز، تنها اتم‌ها و سلول‌های انباشته شده‌ای است، نه چیزی بیش از این. آیا با ترکیب اتم‌ها، سلول‌ها و عصب‌ها، طبیعت ابزاری به ما می‌دهد تا جهان را آن گونه که هست، درک کنیم؟! چه چیزی باعث می‌شود اتم‌ها، سلول‌ها و عصب‌ها، به آگاهی درست ما از جهان اهمیت دهند؟ حتی اگر این را بخواهد؛ چه چیزی توانایی این کار را به آن می‌دهد، در حالی که آن که چیزی ندارد، نمی‌تواند نداشته‌اش را ببخشد.

سی. اس. لویس، در توضیح این مشکل، می‌گوید: «وقتی عقل کاملاً به من
و مغز نیز به بیوشیمی وابسته است و بیوشیمی نیز (در دراز مدت) به جریان‌های بی‌معنای اتم‌ها متکی است؛ پس نمی‌توانم بفهمم که فکر آن عقل‌ها چگونه باید از صدای بادی که از میان درختان می‌وزد، اهمیت بیشتری داشته باشد». [1]
اینجا دربارهٔ تصادفی بودن داروینیسم و ضرورت عدم اعتماد به مغز صحبت نمی‌کنیم، بلکه دربارهٔ امکان وجود عقلی عاقل سخن می‌گوییم، اگر ماده با اتم‌هایش، همه‌چیز بوده و کار مغز، فراتر از تعامل درونی، در این مادهٔ
محبوس در جمجمه نیست.
بسیاری از خداناباوران، به صراحت شهادت داده‌اند که جهانی که تنها به فیزیک باور دارد و وجود خدا را انکار می‌کند و چیزی جز قانون حرکت و تغییر مادی نمی‌داند، لزوماً ما را از اعتقاد به وجود مغزی محروم می‌کند که جهان را آن‌گونه که هست، می‌فهمد. شهاداتشان در این مورد، بسیار گسترده‌تر از آن است که در اینجا محدود شود. آنان در این شهادات، به بحران مغز اتم و نورون‌ها اذعان دارند.

🔸هالدین، زیست‌شناس معروف تکامل‌گرا و خداناباور، می‌گوید: «اگر فعالیت ذهنی من به‌طور کامل توسط حرکات اتم‌ها در مغزم تعیین می‌شود، پس دلیلی ندارم که گمان کنم باورهایم درست است. در نتیجه دلیلی ندارم که گمان کنم عقلم از اتم تشکیل شده است». [2]

🔸فیلسوف خداناباور، پاتریسیا چرچلند، می‌گوید: «سیستم عصبی، موجود زنده را قادر می‌سازد تا چهار عملکرد را با موفقیت انجام دهد: تغذیه، فرار، جنگیدن و تولیدمثل. تلاش اصلی سیستم عصبی این است که به اعضای بدن بگوید برای بقای موجود زنده، کجا باید باشند. بی‌شک حقیقت در اولویت آخر است». [3]

🔸روزنبرگ، فیلسوف خداناباور در اشاره به ماهیت مادی مغز، به این نکته اشاره کرده که مغز، مجموعه‌ای از نورون‌هاست و هر نورون، به صورت جداگانه، در چهارچوب همکاری با دیگر نورون‌ها کار می‌کند. اگر کار هر نورون به‌تنهایی را تجزیه و تحلیل کنیم، هرگز اندیشه یا پاره‌اندیشه‌ای در آن نخواهیم یافت. پس محصولش مادی محض است. اما اگر کل تصویر را جمع آوری کنی، گویی به چیزی فکر می‌کنیم، اگرچه در حقیقت به چیزی خارج از مغزمان فکر نمی‌کنیم. [4]
اینجا با مشکلی روبه‌رو هستیم که خلاصه‌اش این است که پیش‌فرض ماده‌گرایانهٔ خداناباوری، نتیجهٔ ادعا شده را باطل می‌کند و عقل فیزیکی‌ای که توسط صفات اتم اداره می‌شود، قادر به تولید عقلی نیست که بداند یک محصول فیزیکی محض است. از این رو، روزنبرگ اعلام کرد که همهٔ تلاش‌ها برای اثبات اینکه مغز قادر است دربارهٔ چیزی در جهان، صادقانه فکر کند، شکست خورده است. [5]

ماده‌گرایی ناتوان از توضیح وجود یک مغز عقلانی است که جهان را درک می‌کند؛ زیرا اگر افکار و احساسات ما اثر فیزیکی محض این ماده‌ای باشد که محدودیت‌هایش را در ماهیت صفاتش می‌دانیم؛ در آن صورت، جهان خارج را منعکس نمی‌کند، بلکه تعامل درونی خودش را نشان می‌دهد.

ادامه...
✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
🇵🇸@no_atheism | رد شبهات ملحدین