نشر نی


Гео и язык канала: Иран, Фарси
Категория: Книги


www.nashreney.com :وب‌سایت
اینستاگرام: Instagram.com/nashreney
تهران، خیابان فاطمی، خیابان رهی معیری، نبش خیابان فکوری، شماره ۲۰
تلفن دفتر نشر: ۸۸۰۲۱۲۱۴
تلفن واحد فروش: ۸۸۰۰۴۶۵۸
ایمیل: info@nashreney.com

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Гео и язык канала
Иран, Фарси
Категория
Книги
Статистика
Фильтр публикаций



‌در دست انتشار
«تعبیر خواب»
جلد نخست
کرامت موللی

این کتاب را می‌توان دنبالهٔ اثر قبلی کرامت مولّلی، ذهن و زمان، دانست که در آن به نقد و بررسی مبانی پرسش‌نشدهٔ علوم عصبی می‌پرداخت و مسئلهٔ زمان را در رأس مطالعات مربوط به موجود زنده بالاعمّ و خواب و رؤیا بالاخصّ قرار می‌داد. کتاب حاضر در عین حال درآمدی کاملاً ضروری برای ورود به معضل رؤیا است که تفصیل آن بخصوص به لحاظ بالینی در جلد دوّم خواهد آمد تا روانکاوانی را که غالباً مدیریّت جلسات را منحصر به کار تعبیر می‌دانند با پیچیدگی‌های آن آشنا سازد.
نویسنده در جلد نخست ابتداء به مطالعهٔ رؤیا در بین‌النّهرین می‌پردازد و نشان می‌دهد که اقوام باستانیِ این خطّه، علیرغم اعتقاد به قدرت جادویی رؤیا، درکی واثق از عالم احلام داشته‌اند که از یافته‌های روانکاوی چندان به دور نیست. آنگاه به بررسی سیر تحوّل خواب‌نامه‌ها در شرق و غرب می‌پردازد و نشان می‌دهد که تعبیر خواب فروید، به رغم نوآوری‌های تاریخی خود، تا چه حدّ مدیون آثار گذشته بوده است. سرانجام، کتاب با مطالعهٔ روانکاوی لکان و ره‌آوردهای بی‌نظیر آن در باب کشف عالم احلام خاتمه می‌یابد.



‌فرانكفورت مى‌گويد هرگاه مردم در شرايطى قرار بگيرند كه مجبور شوند بى‌آن‏‌که بدانند چه مى‌گويند از چيزى حرف بزنند از ياوه‌گويى گريزى نيست. او معتقد است به همين دليل است كه ياوه‌گويى در زندگى عمومى (و من بايد اضافه كنم در ميان استادان) اين همه رواج دارد. فرانكفورت مى‌گويد وقتى قرار است شهروندان در مورد هر چيزى كه براى آن حق رأى دارند عقيده و نظرى داشته باشند، بابِ ياوه باز مى‌شود. خود من بارها ديده‌ام كه نظر ما را دربارهٔ هر موضوعى كه در اخبار مى‌آيد جويا مى‌شوند حتى موضوعاتى كه نياز به كارِ كارشناسى دارند. موضوعاتى از قبيل تحقيقات دربارهٔ سلول‌هاى بنيادى، پيامد لايحه‌‌هاى گوناگونى كه براى بيمهٔ پزشكى ارائه مى‌شوند، و حتى سياست در خاورميانه. فرانكفورت مى‌گويد بدترين پيامدِ ياوه‌گويى اين است كه اطمينانِ مردم را به وجود حقيقت/صدق عينى سست مى‌كند. چنين مى‌شود كه آرمان راست‌گويى/حقيقت‌گويى جاى خود را به آرمان خلوص نيت مى‌دهد.

از کتابِ «معرفت‌شناسی»
لیندا زاگزبسکی
ترجمهٔ کاوه بهبهانی



‌در دست انتشار
«آتلانتیس نو: اثری ناتمام»
فرانسیس بیکن
ترجمهٔ صادق صفارزاده

این داستان را اربابم بدین مقصود ابداع کرد تا الگو یا طرحی از انجمنی تحت عنوان خانهٔ سلیمان یا انجمن کارهای شش روزه باشد که برای تفسیر طبیعت و انجام کارهای عظیم و شگرف به سود بشر بنا شده. و حتی بزرگ‌منشی‌اش تا بدان پایه بوده که آن قسمت را به پایان رساند. مطمئناً این الگو گسترده‌تر و عظیم‌تر از آن است که همه چیزش مورد تقلید قرار گیرد؛ با این وجود عملی کردن اکثر امور آن در توان بشر است. همچنین حضرتشان در این داستانِ حاضر در باب تشکیل چارچوبی از قوانین، یا چارچوبی برای بهترین مملکت یا قالبی برای یک کشور اندیشه کرده‌اند؛ اما با پیش‌بینی اینکه کاری طولانی خواهد شد، به میلش به گردآوری تاریخ طبیعی روی آورد که به نزدش به‌مراتب بر آن [طرح چارچوبی از قوانین و نظام احسن] ارجحیت داشت.

از صفحهٔ ۲۳ کتاب



‌نشر نی برگزار می‌کند:
خوانش رمان فارسی، دههٔ هفتاد
(حضوری)
مدرس: محمد راغب

سه جلسه، روزهای یک‌شنبه (۲۱ بهمن، ۵ اسفند، ۱۹ اسفند)
ساعت ۱۷ تا ۱۹
مهلت ثبت‌نام تا ۱۸ بهمن
هزینهٔ دوره : ۴۰۰ هزار تومان

برنامهٔ جلسات:

جلسهٔ اول (۱۴۰۳/۱۱/۲۱): آگهی برای فروش ماشین رختشوئی، فیروز ناجی، ۱۹۹۲
جلسهٔ دوم (۱۴۰۳/۱۲/۵): خانۀ ابر و باد، فرشته مولوی، ۱۳۷۰
جلسهٔ سوم (۱۴۰۳/۱۲/۱۹): قفس طوطی جهان خانم، نسیم خاکسار، ۱۳۷۰

ثبت نام آی‌دی تلگرام:
@nashreney_pr



منتشر شد
«تاریخ فلسفه سیاسی (جلد چهارم)»
از روسو تا مارکس
جورج کلوسکو
ترجمهٔ مسعود آذرفام

تاریخ فلسفهٔ سیاسی، علاوه بر اینکه به ما کمک می‌کند اصل و ریشهٔ خودمان را فهم کنیم، بصیرتی اساسی برای فهم دلایل این‌که چرا دیدگاه‌های فعلی‌مان را داریم به ما می‌دهد. با مقایسهٔ اندیشه‌های خودمان با اندیشه‌های گذشتگان، می‌توانیم مفروضات حیاتی دربارهٔ سؤالات فلسفی گسترده‌تر دربارهٔ ماهیت واقعیت، هستی، احتمال دست‌یافتن به نوعی از شناخت، شناخت‌پذیری حقیقت اخلاقی، طبیعت انسان، و احتمال بهبود و کمال بخشیدن به انسان را دریابیم. فلسفهٔ سیاسی یک رشتهٔ اشتقاقی است. اندیشه‌های سیاسی هر متفکّری سخت تحت‌تأثیر پاسخ‌هایی است که به این سؤالات غائی می‌دهد. بنابراین، اگر متفکری دیدگاه خاصی درباره‌ی طبیعت انسان یا حقیقت اخلاقی دارد، این دیدگاه، عمیقاً بر آن صورت سازمان سیاسی که مرجّح می‌دارد تأثیر می‌گذارد. با وارسی طیفی از فلسفه‌های سیاسی که دیدگاه‌های مختلفی را دربارهٔ جهان سیاسی عرضه می‌کنند و در ضمن پاسخ‌های مختلفی که به این سؤال‌های غائی می‌دهند، به فهم ارتباط‌های میان اجزاء یک فلسفهٔ سیاسی معین نائل می‌شویم...
▫️بخشی از کتاب



‌‌نشر نی برگزار می‌کند:
جلسهٔ نقد و بررسی کتاب «اطلس رمان اروپایی»
نوشتهٔ فرانکو مورتّی
ترجمهٔ مهران مهاجر و محمد نبوی

با حضور:
کامران سپهران
امیرحسین خورشیدفر
مهدی امیرخانلو

زمان: دوشنبه ۸ بهمن‌ماه، ساعت ۱۸
مکان: خیابان فاطمی، خیابان رهی معیری، نبش خیابان فکوری، پلاک ۲۰، ساختمان نشر نی، طبقهٔ پنجم



‌آرتور رمبو عبارت غریبی به‌کار می‌برد: «شورش‌های منطقی». فلسفه چیزی نظیر «شورشی منطقی» است. فلسفه تفکر را به رویارویی با بی‌عدالتی وامی‌دارد، رویارویی با حالت معیوب جهان و زندگی. و البته تفکر در این رویارویی درگیر جنبشی می‌شود که قوۀ تعقل و استدلال منطقی را حفظ می‌کند و از آن دفاع می‌کند و، در نهایت، منطقی نو پیش می‌نهد.
مالارمه می‌گوید: «هر فکری تاس‌ریختنی در پی دارد.» این فرمول معمایی، به گمان من، در عین حال کار فلسفه را مشخص می‌کند، زیرا فلسفه قصد دارد به حقیقت کلی ــ به آنچه از نظر تمام کسانی که فکر می‌کنند حقیقت دارد ــ فکر کند و با این حال این کار را بر مبنای تعهدی به انجام می‌رساند که بخت همواره در آن نقشی کلیدی دارد، تعهدی که در عین حال از جنس مخاطره کردن یا قمار کردن است.

از کتابِ «تفکر نامتناهی»
حقیقت و بازگشت به فلسفه
آلن بدیو
ترجمهٔ صالح نجفی
از مجموعهٔ ایده‌های رادیکال



منتشر شد
«مهمان‌سرای رهروی خانه‌به‌دوش»
سفرهایی در زمان و مکان؛ با مقدمه‌ای از آلبرتو مانگل
سس نوتبوم
ترجمه‌ی اسد ناصحی

طبیعت نه چیزی از ما می‌داند نه به صرافت ما می‌افتد. آدم باید از این استعارات سخت انبوهی که در خفا واقعیت غیربشری را خواهان ارتباط نشان می‌دهند، چشم بپوشد. تنها منبع معنا خود ماییم، دست‌کم در این ساحل پرت‌افتاده‌ی جهان. این نقش‌هایی که پایمان را توی یک کفش کرده‌ایم که روی هر سنگ و هر سنگ‌ریزه پیدا کنیم توی دست‌های خود ماست… ما در کار نوشتن اثری هستیم چنان وسیع، چنان چندزبانه، چنان شقه‌شقه از ضربات جهد و کوشش در راه هم‌پهنه‌سازی آن با طبیعت، که وقتی به عبارات پراکنده‌ی آن برمی‌خوریم عاجزیم از فهمیدن این که کارِ خود ماست.

از صفحه‌ی ۹۴ کتاب



‌همهٔ ما كم‌وبيش خيالبافيم، زیرا كه خيالْ فرزند آرزوست. فِدِرستون بى‌نواى ما هم كه به چاپلوسى همه مى‌خنديد از دايرهٔ خيالات نگريخته بود. موقع نوشتن برنامهٔ خاكسپارى مسلماً به خودش نمى‌گفت كه لذتش از نمايش كوچكى كه خاكسپارى جزئش بود فقط به پيش‌بينى آينده منحصر مى‌شود. موقع خنديدن به ناراحتى‌هايى كه با چنگال دست مردهٔ خود می‌توانست به بار آورد، به‌ناگزير حضور ساكن و كبود خود را نيز مى‌‏ديد، و تا جايى هم كه به زندگى پس از مرگ مى‌انديشيد اين انديشيدن با رضايتى در درون تابوت توأم مى‏‌شد. به اين ترتيب، فِدِرستون پير هم به‌شيوهٔ خودش خيالباف بود.

از رمانِ «میدل مارچ»
داستان یک شهر
جورج الیوت
ترجمهٔ رضا رضایی

شخصیت‌های رمان میدل مارچ به‌رغم سادگی ظاهری‌شان زندگی درونی بغرنجی دارند. بعضی بر معیارهایی پای می‌فشارند که همگان آن‌ها را صرفاً تحسین می‌کنند و نه تشویق، بعضی دیگر بر عادیاتی متکی‌اند که همگان آن‌ها را تشویق می‌کنند و نه تحسین. میدل مارچ داستان یک شهر است با همه‌ی ابعاد و مناسباتش.



منتشر شد
«بیماری خانواده میم»
از مجموعهٔ جهان نمایش؛ (۶۸)
فائوستو پاراویدینو
ترجمهٔ سارا عصاره

○ گاهی از خیال‌بافی دربارهٔ این‌که آخر و عاقبت همه‌شون به کجا کشیده سرگرم می‌شم و کیف می‌کنم، اما برای خودم نگهش می‌دارم. یه همکارم، یه پزشک روس، نوشت: «زن‌ها شکست را نمی‌بخشند.» من فکر می‌کنم منظورش از زن‌ها همهٔ زن‌ها نبودن، بلکه منظورش بیمارهاش بودن.
(از صفحهٔ ۱۳۷ کتاب)

جهان نمایش مجموعه‌ای است از متن‌هایی که برای صحنه‌ی نمایش یا درباره‌ی آن نوشته شده‌اند. انواع نمایش‌نامه، چه برای اجرا و چه صرفاً برای خوانده شدن، از جمله نمایش‌نامه‌هایی با اقتباس از آثار ادبی یا سینمایی، و نیز متن‌های نظری در حوزه‌ی درام و نقد آثار نمایشی، در این مجموعه جای می‌گیرند.



‌‌«چرا آدورنو از موسیقی جَز متنفر بود؟»

‌رابرت ویتکین به‌طور مبسوط دربارۀ «دلیل نفرت آدورنو» از جَز نوشته است. اول، از نظر ویتکین، آدورنو معتقد بود ریتم‌های موسیقی جَز رهایی‌بخشی دروغینی دارند، چون در این ریتم‌ها ضرب ضمن حذف‌شدن رعایت می‌شود. به قول ویتکین، [از نظر آدورنو] «موسیقی جز، در شکل متمایزش، ملغمه‌ای از انحراف و زیاده‌روی از یک‌طرف، و جدیتی محض از طرف دیگر است». از این نظر، جَز فقط موسیقی‌ای محصول صنعت فرهنگ توده بود.
دوم، به قول ویتکین، «تقسیم “کوپله” و “ترجیع‌بند” (فرم بند و همسرایی) ... مُعرّفِ ... امکان فرد در زندگی روزمره [و] ... محدودیت جامعه یا جماعت است. آدورنو بیان می‌کند که فرد مخاطب از خویش تجربه‌ای به‌مثابه یک کوپله‌اگو خواهد داشت و سپس احساس می‌کند به ترجیع‌بندی تبدیل شده است که در ریتم موزون آن ذوب می‌شود و اقناع می‌یابد. از نظر او، در فرایند تولید، اولویت ترجیع‌بند بر کوپله بدین‌ترتیب محقق می‌شود که ترجیع‌بند را اول و درمقام مؤلفۀ اصلی [قطعه] می‌نویسند». در اینجا نیز، درست مثل موسیقی استراوینسکی، «صوت عینی با بیانی ذهنی تزیین می‌شود».

از کتاب پس از آدورنو
تیا دِنورا
ترجمهٔ حسن خیاطی



‌تروریسم پدیدهٔ تازه‌ای نیست بلکه قرن‌هاست که با ماست. تاریخ آکنده از اقداماتی تروریستی است که جان بی‌گناهان بی‌شماری را گرفته یا زندگی آنها را به خطر انداخته است، افراد بشر را از حقوق و آزادی‌های اساسی خود محروم ساخته، مناسبات دوستانه میان دولت‌ها را در معرض خطر قرار داده و تمامیت ارضی و امنیت دولت‌ها را به مخاطره افکنده است.
بحث از تروریسم اغلب سیمایی عاطفی یا فلسفی به خود گرفته و قدرت تفکر و داوری ما دربارهٔ این پدیده در چنبرهٔ جانکاهی از فرصت‌طلبی مقامات رسمی، تبلیغات رسانه‌ها و هیجان‌های عمومی گرفتار و محدود شده است. کتاب حاضر گردآمده‌ای از چندین مقاله به قلم اندیشمندان سرشناس حوزه‌های تاریخ، علوم سیاسی، روابط بین‌الملل، اقتصاد و حقوق بین‌الملل است که می‌کوشد بینش نافذتر و بی‌خطاتری را دربارهٔ تروریسم پی ریزد.

«تروریسم»
تاریخ، جامعه‌شناسی، گفتمان، حقوق
گردآوری و ویرایش: علیرضا طیب


امکان سفارش چاپ تک‌نسخهٔ کتاب از سایت نشر نی www.nashreney.com



منتشر شد
«باخ و پسران»
نینا رین
ترجمهٔ مهرناز پیلتن
از مجموعهٔ جهان نمایش

وقتی کودکی زاده می‌شود که پدرش نابغه است، خواه در زمین موسیقی، نویسندگی و...، این کودک با چه سرنوشتی روبه‌رو خواهد شد؟ با آینده‌ای درخشان و پربار یا زندگیِ در سایه و مملو از عدم کفایت؟ نینا رِین، فرزند کریگ رِین، تجربهٔ زندگی با پدری نامدار را دارد و شاید بی‌مناسبت نبوده است که همین موضوع را درونمایهٔ نمایش‌نامهٔ تاریخی باخ و پسران قرار داده است. در این درام، رِین به توصیف رابطهٔ آهنگساز مشهور آلمانی، یوهان سباستیان باخ، با دو همسر و دو تن از پسرانش به ‌نام‌های ویلهلم و کارل می‌پردازد و برخی از جنبه‌های شخصیتی این موسیقی‌دان پرآوازه را فاش می‌کند که ممکن است برای بسیاری ناآشنا باشد. او در این داستان به تلاطم‌های عاطفی خانواده‌ای اشاره می‌کند که در آن نبوغ نه تنها موهبتی از سوی خداوند، بلکه منبعی نیز برای امرار معاش محسوب می‌شود. از آن جا که نویسنده در نگارش این نمایش‌نامه از برشمردن برخی نظریه‌های موسیقی و ویژگی‌های آثار برجستهٔ باخ غافل نبوده است، مطالعهٔ این اثر می‌تواند برای علاقه‌مندان موسیقی کلاسیک نیز خوشایند باشد.



‌ارسطو باور نداشت كه بتوان خارج از اين جهان زمينهٔ محكمی يافت و بر پايهٔ آن به تحقيق فلسفی پرداخت. آنچه بيرون از امكان هرگونه تجربهٔ ماست برای ما بی‌معناست. هيچ راه معتبری براي بيان آن يا ارجاع به آن نداريم، بنابراين نمی‌تواند به طرزی قابل اعتماد وارد سخن ما شود: و اگر به ورای مقولهٔ تجربيات گام نهيم به بيراههٔ پوچ‌گويی می‌افتيم. از اين ديدگاه، ارسطو به صورت‌های مثالی افلاطون بی‌اعتنا بود: صاف و ساده می‌گفت ما دليل خوبی نداريم كه اين صور وجود دارد. راستش اصلاً وجود آن‌ها را باور نداشت.

از کتابِ «سرگذشت فلسفه»
داستان جذاب ۲۵۰۰ سال فلسفهٔ مغرب زمین
براین مگی
ترجمهٔ حسن کامشاد



‌مهاجمان سرحد، شرح مأموریت ژنرال دایر در منطقهٔ سرحد، در سیستان و بلوچستانِ ایران، در ۱۹۱۶، و یکی از قدیمی‌ترین منابع مربوط به اوضاع و احوال طوایف بلوچ ایرانی در آغاز قرن بیستم است.
علی‌رغم اهمیت این اثر کلاسیک که در ۱۹۲۱ در لندن به چاپ رسید، در کتاب‌های مربوط به بلوچستانِ ایران اطلاعات چندانی در مورد آن به چشم نمی‌خورد.
در جریان جنگ جهانی اول، سرداران بلوچ ایرانی نیز همانند سایر رجال آزادی‌خواه ایران با آلمان طرح دوستی ریخته بودند. از آنجا که آلمان‌ها از طریق منطقهٔ سرحدِ تحت کنترل بلوچ‌های ایرانی به هند دسترسی پیدا می‌کردند، دولت انگلستان ژنرال دایر را برای ممانعت از این کار مأمور کرد تا سرداران بلوچ ایرانی را به دوستی با انگلستان تشویق کند.
کتاب شرح مأموریت دایر، برخوردهای نظامی و غیرنظامی با سرداران بلوچ و نیز اوضاع و احوال اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بلوچستانِ ایران را توصیف می‌کند.

«مهاجمان سرحد»
رویارویی نظامی انگلستان با سرداران بلوچ ایرانی
ژنرال رجینالد دایر
ترجمهٔ حمید احمدی

امکان سفارش چاپ تک‌نسخهٔ کتاب از سایت نشر نی



‌برایم سخت بود تصور کنم که نسل به نسل، همۀ آدم‌ها طوری رفتار کرده بودند که انگار پدرومادر بودن ابتدایی‌ترین و منطقی‌ترین کار دنیاست. چه شوهرم و چه من، هر دو، می‌ترسیدیم به بچه صدمه‌‌ای بزنیم. شستنش، لباس پوشاندن و تمیز کردن زخم بند ناف کارهای جسورانه‌ای بودند که ما را به تردید می‌انداختند. به نظرم ظالمانه بود بچه را بعد از این‌که نُه ماه چسبیده به بدنم سر کرده بود، بلافاصله جدا از خودمان بخوابانیم. اما برای ونسان این یک قانون ابتدایی بقا بود. هر دو را امتحان کردیم، اما در هر صورت، بیدار شدن‌های هر دو ساعت یک بار ــ ریتمی که بایستی به بچه غذا داد و پوشکش را عوض کرد ــ برای‌مان غیرقابل‌تحمل بودند. عین دو زامبی عصبانی بودیم که توی آپارتمانی حبس شده‌اند. آن روزها به‌سختی صحبت می‌کردیم. به نوبت می‌خوابیدیم و مدام این حس را داشتیم که دیگری دارد بیشتر می‌خوابد. من تا حد جان به لب رسیدن تلاشم را می‌کردم، اما هرگز کافی نبود. شوهرم با نیش و کنایه‌هایش من را مقصر می‌دانست که مثل مادران نمونه‌ به بچه نمی‌رسم و من هم به خاطر سرکوفت‌هایش سرزنشش می‌کردم.

از کتاب زندگی زناشویی ماهی‌های قرمز
گوادالوپه نتل
ترجمه‌ سارا عصاره



بسیاری گمان می‌برند که تشکیل دولت ملی آلمان در ۱۸۷۱ صرفاً حاصل اقتدار پروس و تبلور ناسیونالیسم آلمانی بوده است. در این کتاب جان برویلی، استاد رشته‌ی ناسیونالیسم و قومیت‌شناسی در دانشگاه اقتصاد لندن، نشان می‌دهد که عواملی بس پیچیده‌تر را نیز باید در نظر گرفت: نقش‌آفرینی اتریش که در بخش عمده‌ای از قرن نوزدهم حاکم بر اراضی آلمان بود؛ الزامات اقتصادی و در رأس آن تأسیس اتحادیه‌ی گمرکی؛ تأثیرگذاری دولت‌های «متوسط» و، مهم‌تر از همه، دوره‌ی سی‌ساله‌ی همکاری و سپس رقابت خصمانه‌ی اتریش و پروس که به جنگ ۱۸۶۶ و استیلای پروس منتهی شد. مجموعه‌ی «کارگاه تاریخ» به‌پشتوانه‌ی تحلیل‌های دقیق و اسناد معتبر، پرتوی تازه بر رویدادهای مهم و مناقشه‌برانگیز جهان، از اوایل عصر مدرن تا امروز، می‌اندازد. این کتاب‌ها بیش از پنج دهه منبع اساسی دانشجویان و پژوهندگان تاریخ بوده است که اینک به‌تدریج در اختیار خوانندگان فارسی‌زبان قرار می‌گیرد.

اتریش، پروس و برآمدن آلمان (۱۸۰۶-۱۸۷۱)
جان برویلی
بابک محقق
از مجموعهٔ کارگاه تاریخ



‌نويسندگانى چون هنريک ايبسن، اوگوست استريندبرگ، هانس اندرسن و سورن كى‌يركگارد در قرن نوزدهم توانستند از راه ترجمه شهرت جهانى يابند. ديگران، آن‏‌هايى كه از لحاظ جغرافيايى، زبانى و فرهنگى كم‏تر از اسكانديناوى‌ها در دسترس بودند، شهرت يافتن‌شان اندكى - ولى فقط اندكى - بيش‏تر به طول انجاميد. قرن بيستم استعدادهاى قبلاً نهانى چون كارل چاپكِ چكى و، به تازگى، اسماعيل كاداره آلبانيايى، را به جهانيان شناساند.
اجماع ادبى دربارهٔ كيفيت ترجمه به‌طور كلى بدبينانه است. مدت‌ها پيش در قرن هفدهم، نويسندهٔ انگليسى جيمز هاول گفت بعضى برآنند كه ترجمه «بى‌شباهت... به روى وارونهٔ فرشينهٔ تركى» نيست. در قرن نوزدهم جورج بارو با اندوه اظهارنظر كرد كه «ترجمه در بهترين حال يک بازتاب است». احساس مشابهى لابد به شاعر ترک احمد هاشم دست داد كه وقتى از او پرسيدند جوهر شعر چيست، گفت «آن‌كه در ترجمه از دست مى‌رود». فرانسوى شوخ طبعى ترجمه‌ها را به زن‌ها تشبيه مى‌كند: «بعضى زيبايند، بعضى وفادار، كم‏تر هر دو صفت را دارند». يک عبارت كلاسيک ايتاليايى لب مطلب را گفته است:
«traduttore traditore» (مترجم، خائن)

از کتابِ «مترجمان، خائنان»
حسن کامشاد



‌منتقدان، به حق، بیراه را انجیل پیروان مکتب انحطاط نامیده‌اند، زیرا تمامی ویژگی‌های این جریان فکری به بارزترین شکل در شخصیت د اسنت، تنها پرسوناژ این رمان،‌ تجلی یافته است: دلزدگی نسبت به جامعهٔ صنعتی، احساس ملالی که ریشه در رنج زمانه دارد، رخوت و درماندگی چاره‌ناپذیر، و روان نژندی مسموم و شریرانهٔ خاص پایان سدهٔ نوزدهم. این اشرافزادهٔ منزجر از جامعه و بشریت، که می‌خواهد خلاف جریان عادی زندگی شنا کند و می‌کوشد در حس‌گرایی ظریف‌طبعانه بی‌قراری‌هایش را فرونشاند، و چون به بن‌بست می‌رسد، نجات خویش را در ایمان می‌جوید و رحمت الاهی را طلب می‌کند، یکی از منقلب‌کننده‌ترین شخصیت‌های مشوش عالم ادبیات است که بسیاری از دلهره‌ها و آشفتگی‌های روانی انسان مدرن را در بطن خویش دارد. ناتانائل،‌ پرسوناژ اصلی مائده‌های زمینی آندره ژید؛ بار مادو، شخصیت اصلی سفر به انتهای شب لوئی فردینان سلین؛ روکانتن، پرسوناژ اصلی غثیان ژان پل سارتر؛ و … هرکدام از مرده‌ریگ د اسنت سهمی برده‌اند.

رمانِ «بیراه»
ژوریس کارل اوئیسمانس
ترجمهٔ کاوه میر‌عباسی


به‌مناسبت پایان ترجمهٔ کتاب مقدس به قلم پیروز سیار

✏️ یادداشتی از بابک احمدی

اندیشهٔ پویا، دی و بهمن ۱۴۰۳

Показано 20 последних публикаций.