فانتزیا | Fantasya

بعد از دوری پنج ساله از اینستاگرام و فعالیت نداشتن، تصمیم گرفتم از این به بعد در اونجا هم حضور پررنگ‌تری داشته باشم. قراره از ترجمه‌هام، طراحی‌هام و کتاب‌هایی که می‌خوانم بگم، برای همین اگر علاقه‌ای به کارهای من دارید، می‌تونید در اینستاگرام من رو دنبال کنید:
instagram.com/fardinfaghihzadeh

با مراجعه به فهرست خوانش فانتزیا، می‌تونید معرفی‌هایی که برای کتاب‌های دیگه نوشته‌م رو هم مشاهده کنید.

شب آرام آمد

علاقه‌ام به نوع بشر را دارم از دست می‌دهم؛ علاقه‌ام به اهمیتِ زندگانی‌شان و اعمال‌شان را. شخصی گفت که بهتر است یک آدم را مطالعه کرد تا ده کتاب را. من نه کتاب می‌خواهم و نه آدم؛ آزارم می‌دهند. آیا می‌توانند مانند شب با من سخن بگویند، مانند شبِ تابستانی؟ مانند ستارگان یا بادِ نوازش‌گر؟
شب آرام و نجیبانه آمد، در حالی که زیر درخت افرا دراز کشیده بودم. خزید و خزید، از وادی بیرون زد، به گمانش متوجه نمی‌شدم. و درختان و شاخ‌وبرگ‌هایشان به توده‌ای از سیاهی بدل شدند و شب از آن‌ها هم بیرون زد، از شرق آمد و از غرب، تا زمانی که فقط یک تاب در آسمان بود و از میان برگ‌های افرا می‌تابید و ستاره‌ای از تک‌تک درزهای ریز و درشتش به پایین می‌نگریست.
شب عبوس است و پررمزوراز.
اشکال انسانی مانند چیزهایی ناهویدا می‌آمدند و می‌رفتند. تعدادی به مانند موش‌های کوچک می‌آمدند تا مرا بنگرند. خیالی‌ام نیست. کل وجودم تسلیمِ افسونِ آرامش‌بخشِ شب شده.
جیرجیرک‌های بیشه نغمه‌ی خفته‌ی خود را آغاز کردند: دگربار مشغول بودند. چه فرزانه بودند. به مانند مردم وراجی نمی‌کردند. فقط یک چیز به من می‌گفتند: «بخواب، بخواب، بخواب.» باد، برگ‌های افرا را تکانید، به مانند لرزه‌هایی داغ و عاشقانه.
«چرا احمق‌ها مزاحم زمین می‌شوند!» صدای یک مرد بود که افسونِ مرگ‌افسای را شکست. مردی بود برای تدریس انجیل. مرد نفرت‌انگیزی با گونه‌های سرخ، چشمانی گستاخ و لحن و اخلاقی خشن. او چه از مسیح می‌دانست؟ باید از احمق‌هایی که دیروز به دنیا آمده‌اند و فردا می‌میرند بخواهم که از مسیح به من بگویند؟ ترجیح می‌دهم از ستارگان بپرسم: آن‌ها او را دیده‌اند.

نوشته‌ی کِیت چاپین
ترجمه‌ی فردین فقیه‌زاده

@Fantasya_iR
#Short_Story #Translation