بيدارزنى

🟣 قرائت بیانیه‌ی تشکل‌های زنان سنندج به مناسبت روز جهانی زن

⚪️ (گزارش ارسالی به بیدارزنی)

امروز جمعه ۱۷ اسفند (۸ مارس) مراسم روز جهانی زن با شرکت تشکل‌های مختلفی از زنان در سنندج برگزار شد.


بیانیه ی مشترک سه تشکل ( ۱-فعالین حقوق زنان سنندج
۲-اتحاد زنان کردستان/یه کیه تی ژنانی کوردستان ۳_فعالین مدنی زنان سنندج) به مناسبت روز جهانی زن ۸ مارس ۲۰۲۵

هشت مارس یادآور مبارزات تاریخی زنان علیه ستم، نابرابری و استثمار است. این روز که ریشه در اعتراضات کارگران زن در قرن نوزدهم دارد، سرآغاز جنبش‌های گسترده‌ای شد که به دستاوردهای مهمی در زمینه حقوق سیاسی، اجتماعی و اقتصادی انجامید. از مبارزه برای حق رأی تا مقاومت در برابر نظام‌های مردسالار و خشونتهای ساختارمند، زنان همواره در مسیر آزادی و برابری ایستادگی کرده‌اند و علیرغم تمامی موانع، از آرمان‌های خود دست نکشیده‌اند.

با این وجود در ایران نهاد قدرت، همواره با اعمال سیاست‌های زن‌ستیزانه، تلاش کرده است تا زنان را از حقوق اساسی‌شان محروم کند. قوانین سرکوبگرانه‌ای همچون حجاب اجباری، کودک‌همسری، سرکوب آزادی‌های فردی و نقض حقوق باروری، ابزاری برای کنترل زنان و مشروعیت‌بخشی به سلطه‌ی مردسالارانه است. این سیاست‌ها نه‌تنها آزادی و اختیار زنان را محدود کرده، بلکه خشونت علیه آنان را در ابعاد گسترده‌ای قانونی و مشروع جلوه داده است. آمار فزاینده‌ی زن‌کشی، تجاوز، کودک‌آزاری و مجازات‌های شدید علیه زنان، نشان‌دهنده‌ی وضعیت اسفناک آنان در ایران است. در این شرایط، زنان همراستا با جنبش زنان در دیگر جنبشهای اعتراضی همچون جنبش کارگران، بازنشستگان، معلمان و دانشجویان، همدل و همپا در مسیر مبارزه برای عدالت و برابری حضور داشته و به صدای آنان در برابر ستم‌های ساختاری، قدرتی مضاعف بخشیده‌اند.

زنان ایران در بند حکومتی هستند که از وجود زن به‌شدت می‌هراسد. این هراس از انقلاب ژینا و شعار پیشرو آن، «زن، زندگی، آزادی»، چنان فزونی یافته که حاکمیت اقدام به صدور احکام اعدام برای زنان مبارز کرده است. زنانی چون #پخشان_عزیزی، #شریفه_محمدی و #وریشه_مرادی، که حکومت سعی در خاموش کردن صدایشان داشت، به نمادی از مقاومت در برابر سیاست‌های سرکوبگرانه تبدیل شده‌اند. این صداها نه‌تنها خاموش نشده، بلکه به فریادی جهانی علیه استبداد بدل گشته است.

در این میان، مبارزات زنان کورد به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های پیشرو در جنبش‌های رهایی‌بخش زنان، به نمادی از بلوغ و تکامل این جنبش‌ها در خاورمیانه تبدیل شده است. زنان کورد نه تنها علیه ستم‌های چندلایه‌ی جنسیتی، ملی و طبقاتی مبارزه کرده‌اند، بلکه با ایجاد ساختارهای مستقل و سازمان‌یافته، الگویی نوین از مقاومت، خودسازماندهی و مبارزه‌ی آزادی‌خواهانه ارائه داده‌اند. در سنگرهای نبرد و در عرصه‌های اجتماعی و فکری، آنان با ایستادگی و جانفشانی، نقشی بی‌بدیل در پیشبرد آرمان‌های برابری و آزادی ایفا کرده‌اند. سازماندهی و مشارکت زنان در تمامی ابعاد سیاسی، اجتماعی و نظامی، اثباتی بر این حقیقت است که آزادی زنان، بنیان آزادی کل جامعه است.

جنبش زنان مسیری بی‌بازگشت را پیموده است. آگاهی، سازماندهی و تجربه‌ی تاریخی این مبارزات، بازگشت به دوران نابرابری و ستم را ناممکن ساخته است. زنان در سراسر جهان و به‌ویژه در خاورمیانه، دیگر هرگز به گذشته‌ای که در آن صدای‌شان خاموش بود باز نخواهند گشت. این حرکت، نه تنها برای زنان، بلکه برای کل جوامع، تغییری بنیادین و غیرقابل بازگشت به همراه دارد. پیروزی در این مسیر، نه یک احتمال، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای تحقق عدالت و آزادی است.
ما اعلام می‌داریم که هشت مارس، روز جهانی زن، یادآور یک جنبش سیاسی و اجتماعی فراگیر است که زنان ایران، به‌ویژه زنان کوردستان، در راه تحقق آرمان‌هایش با عزمی راسخ‌تر از گذشته تلاش می‌کنند. آنان شانه به شانه‌ی مردان، علیه حکومت دیکتاتوری اسلامی ایستادگی کرده و برای ساختن جهانی آزاد، برابر و عادلانه مبارزه می‌کنند.
بر این اساس امسال در روز جهانی زن، باید شعار #نه_به_اعدام، #نه_به_قتل‌های_ناموسی و #مبارزه_متحدانه_علیه_گرانی سرلوحه مبارزاتمان باشد.

#ژن_ژیان_آزادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 پنجاه و هشتمین هفته‌ی کارزار در ۳۸ زندان کشور، با پیوستن زندان میاندوآب

حکومت مستبد حاکم بر ایران تنها با گذشت دو هفته از اسفندماه ۸۵ تن را اعدام کرده است. در هفته گذشته دست‌کم ۵۳ تن را اعدام کرده که ۲۴ نفر از آن‌ها هموطنان کُرد و بلوچ بوده‌اند و یک نفر هم به طور سبعانه در ملاءعام در اسفراین به دار آویخته شد.

این اعدام‌های وحشیانه، آن‌هم در آستانه عید نوروز که باعث عزادار شدن صدها تن از هموطنان‌مان می‌شود، به‌درستی نشان می‌دهد که این حکومت قرون‌ وسطایی هدفی غیر از ایجاد وحشت در جامعه ندارد و تنها با سرکوب، شکنجه و اعدام می‌خواهد پایان عمر خود را به عقب بیاندازد.

در مقابله با این خشونت‌های حکومتی علیه‌ مردم بی‌دفاع ایران، بسیاری از هموطنان و انسانهای آزاده در سراسر ایران و جهان همراه با زندانیان متعهد در زندان‌های مختلف به کارزار "نه به اعدام" در ایران پیوسته و اعدام‌های جنایتکارانه در ایران را محکوم می‌کنند.

هفته گذشته جمعی از زندانیان در زندان میاندوآب در استان آذربایجان شرقی اعلام کردند که در اعتراض به احکام اعدام از روز سه‌شنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ به کارزار" سه‌شنبه‌های نه به اعدام" می‌پیوندند و اعتصاب غذا خواهند کرد.

باز هم و بیش از پیش وجدان‌های بیدار جهان را به اقدامات جدی‌تر و عاجل‌تر برای توقف این ماشین کشتار فرا‌ می‌خوانیم.

🔸اعضای کارزار‌ "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" سه‌شنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ در هفته پنجاه‌ و هشتم در ۳۸ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:

زندان اوین (بند زنان، بند ۴و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۲، ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اراک، زندان خرم آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز، زندان نظام شیراز، زندان عادل آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بم، زندان کهنوج ، زندان طبس، زندان جوین، زندان مشهد، زندان گنبد کاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان )، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان میاندوآب

هفته پنجاه و هشتم
سه‌شنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۳
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام

#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_آزادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 برای سه‌شنبه‌های نه به اعدام

نویسنده: الصا

⚪️ متن ارسالی به بیدارزنی

«زاده‌ی دهه‌ی شصت‌ام. برای تو نامه می‌نویسم پدر، مادر، برادر و خواهری که نگرانی عزیزت علیه اعدام اعتراض کند و به زندان بیفتد.

زاده‌ی دهه‌ی شصت‌ام. دهه‌ی اشک و خون. دهه‌ی تبعید به ناکجا‌آباد و ساختن (( لعنت‌آبادهای)) زنده‌به‌گوری… بزرگترهای ما تاریخ شکنجه و اندوه را به یاد داشتند؛ اما با این وجود مرا  و بسیاری از ما را که کودکی بیش نبودیم، در میدان‌های اعدام برای تماشا می‌بردند. باید چه چیزی را می‌دیدم؟ ما کودکان که قرار بود طناب بازی کنیم، اما گردن جوانی را در پیچش طناب دیدیم.

چرا باید یک کودک به خودش بگوید: «نلرز، اون آدم برادر تو نیست، پدر تو نیست، خویشان تو نیست!»
چرا باید دولت برای یک کودک، زن و مردم تئاتری خونین اجرا کنند و تو پدر یا مادر یا معلم در جواب اضطراب کودک بگویی: «همیشه دیگری خطاکار است که اعدام می‌شود، تو اعدام نمی‌شوی چون قرار نیست خاطی شوی».

بزرگترهای من دیدند که صنوبر چگونه در کنار رودخانه، در انتظار سه روله‌اش چشم گردانید و روزی لباس‌سبزها آمدند و به او گفتند که روله‌هایش را اعدام کردند. نه وسایلی دارد و نه قبری. آنان دیدند صنوبر چگونه هر روز از خانه تا رودخانه طی می‌کرد، تا فلج شد و دیگر نتوانست‌‌. بزرگترهای عزیز ما! شما تاریخ صنوبرهای زیادی را دیده‌اید. اما چگونه اعدام برایتان عادی شد و در تمام جواب سوال‌های ما گفتید: «حتما دلیلی داشته. مثلا بچه‌های زحمتکش صنوبر بچه‌های خوبی بودند. اما توده‌ای بودند!»

شما گل‌عنبر را دیدید و همیشه با دیدنش می‌گفتید: «چشمهای سبز قشنگی داشت. ایوب سیزده ساله‌اش را بردند و سر به نیست کردند. مجاهد بود برای همین اعدامش کردند!» شما هر بار برای گل‌عنبر دلسوزی می‌کردید اما هر بار دوباره او و فرزندش را کشتید وقتی که می‌گفتید: «خب توده‌ای بود، مجاهد بود...»

ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:


https://shorturl.at/ic3D3


#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_آزادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 تداوم کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در ۳۷ زندان کشور در هفته پنجاه‌وهفتم با پیوستن زندان چوبیندر قزوین

حکومت مستبد ولایت‌فقیه پس از پایان مراسم حکومتی در بهمن‌ماه، بار دیگر اجرای احکام اعدام را افزایش داده است؛ به‌طوری که تنها در روزهای اول و دوم اسفندماه، ۱۷ تن از زندانیان اعدام شدند که ۱۰ نفر از آنان در زندان قزل‌حصار به دار آویخته شدند.

کشتار زندانیان صرفاً از طریق اعدام صورت نمی‌گیرد؛ متأسفانه در هفته گذشته، سه تن از زندانیان در زندان‌های ارومیه، لاجوردی ایرانشهر و دهدشت بر اثر نبود رسیدگی‌های پزشکی جان باختند. این وضعیت، جان بسیاری از زندانیان دیگر را نیز تهدید می‌کند. مرگ زندانیان بیمار به دلیل عدم رسیدگی پزشکی به‌موقع، چیزی جز «قتل سیستماتیک» نیست.

با افزایش اعدام‌ها و سرکوب گسترده زندانیان، جمعی از زندانیان زندان قزوین اعلام کردند که در راستای مقابله با احکام ظالمانه اعدام زندانیان سیاسی و غیرسیاسی، روز سه‌شنبه این هفته، هفتم اسفندماه، همسو با سایر اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» دست به اعتصاب غذا خواهند زد و تا توقف ماشین سرکوب و اعدام، این اعتصاب را در همراهی با کارزار ادامه خواهند داد.

طبق اخبار منتشرشده، روز یکشنبه ۵ اسفند، اعاده دادرسی زندانیان سیاسی #مهدی_حسنی و #بهروز_احسانی - که پیش‌تر به اعدام محکوم شده بودند - از سوی دیوان عالی کشور رد شد و این دو زندانی در خطر قریب‌الوقوع اجرای حکم اعدام قرار دارند. این شرایط هولناک برای زندانیانی چون #پخشان_عزیزی و #وریشه_مرادی در زندان اوین، #شریفه_محمدی در زندان لاکان رشت و بسیاری دیگر نیز وجود دارد.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیش‌تر با انتصاب جعفر منتظری - دادستان سابق کل کشور - به ریاست دیوان عالی کشور، با توجه به سوابق او در حاکم‌کردن نهادهای امنیتی بر قوه قضائیه و نقض بیشتر استقلال دستگاه قضایی، احتمال «کانالیزه‌کردن پرونده‌های زندانیان» در دیوان و تعیین شعبات خاص برای تأیید احکام بی‌پایه و اساس دادگاه انقلاب را پیش‌بینی کرده بود. این انتصاب، ناکارآمدی این ارگان در تأمین دادرسی منصفانه را به‌طور کامل نمایان ساخت.

اعضای این کارزار در دفاع از «حق دادخواهی»، به‌ویژه برای شهروندانی که عزیزانشان از «حق حیات» محروم شده‌اند، خواهان آزادی تمامی دادخواهان در بند، به‌ویژه خانم ناهید شیرپیشه - معلم دادخواه و مادر جان‌باخته زنده‌یاد پویا بختیاری، معترض آبان ۹۸ - هستند. متأسفانه او هفته گذشته در پی فشارهای زندان و نهادهای امنیتی دست به خودکشی زده است. بی‌تردید، روزی خواهد رسید که دادخواهی محقق شده و آمران و عاملان این جنایات محاکمه خواهند شد.

این کارزار تمامی احکام اعدام، صرف‌نظر از اتهامات منتسب به محکومان را قویاً محکوم می‌کند و برای پیشگیری و لغو مجازات اعدام در ایران از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد بود. از این رو، از همه مدافعان حقوق بشر، فعالان سیاسی، مدنی، صنفی و وجدان‌های بیدار در ایران و سراسر جهان دعوت می‌کند تا برای لغو اعدام در ایران، همراه و متحد شوند و صدای زندانیان محکوم به اعدام باشند.

🔸 اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته پنجاه‌وهفتم، روز سه‌شنبه ۷ اسفند ۱۴۰۳، در ۳۷ زندان زیر دست به اعتصاب غذا خواهند زد.

۱. زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)
۲. زندان قزل‌حصار (واحد ۳ و ۴)
۳. زندان مرکزی کرج
۴. زندان تهران بزرگ
۵. زندان خورین ورامین
۶. زندان اراک
۷. زندان خرم‌آباد
۸. زندان اسدآباد اصفهان
۹. زندان دستگرد اصفهان
۱۰. زندان شیبان اهواز
۱۱. زندان سپیدار اهواز
۱۲. زندان نظام شیراز
۱۳. زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)
۱۴. زندان برازجان
۱۵. زندان رامهرمز
۱۶. زندان بم
۱۷. زندان کهنوج
۱۸. زندان طبس
۱۹. زندان جوین
۲۰. زندان مشهد
۲۱. زندان گنبدکاووس
۲۲. زندان قائم‌شهر
۲۳. زندان رشت (بند زنان و مردان)
۲۴. زندان رودسر
۲۵. زندان حویق تالش
۲۶. زندان دیزل‌آباد کرمانشاه
۲۷. زندان اردبیل
۲۸. زندان تبریز
۲۹. زندان ارومیه
۳۰. زندان سلماس
۳۱. زندان خوی
۳۲. زندان نقده
۳۳. زندان سقز
۳۴. زندان بانه
۳۵. زندان مریوان
۳۶. زندان کامیاران
۳۷. زندان چوبیندر قزوین


هفته پنجاه و هفتم
سه‌شنبه ۷ اسفند ۱۴۰۳
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام


#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_آزادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani