بابک غفوری‌آذر | Babak Ghafooriazar


Гео и язык канала: Иран, Фарси
Категория: Новости и СМИ


کانال تلگرامی بابک غفوری‌آذر، روزنامه‌نگار‌
توئیتر: twitter.com/babakazar
اینستاگرام: instagram.com/babakazar

Связанные каналы

Гео и язык канала
Иран, Фарси
Категория
Новости и СМИ
Статистика
Фильтр публикаций


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
جشنواره فیلم هات‌داکس کانادا از مهم‌ترین جشنواره‌های سینمای مستند دنیا اسامی آثار راه یافته به دوره سال ۲۰۲۴ را اعلام کرد که در میانشان نام چند فیلم ساخته سینماگران ایرانی نیز به چشم می‌خورد. مستند «سیارۀ دزدیدۀ شدۀ من» ساخته فرحناز شریفی، «پسر مُلا» ساخته ناهید پرسون‌سروستانی، «رویاباف و قاضی» ساخته حسام اسلامی و «IMPASSE/آمپاس» ساخته مشترک بهمن کیارستمی و رحمانه ربانی آثار ساخته سنیماگران ایرانی حاضر در این دوره جشنواره هات‌داکس است. از میان این فیلم‌ها، مستند «IMPASSE/آمپاس» برای نخستین بار در دنیا در این جشنواره نمایش داده می‌شود. مستندی که مضمونی درباره اعتراض‌های معروف به «زن، زندگی، آزادی» ایران دارد.
تریلر این مستند را برگرفته از وب‌سایت هات‌داکس می‌بینید.
@babakgha


واکنش بهروز وثوقی به اظهارات رئیس سازمان سینمایی وزارت ارشاد حکومت جمهوری اسلامی.
@babakgha


شماره ۷۴۵ پادکست «صحنه» از مجموعه پادکست‌های رادیو فردا شماره ویژه‌ای است به مناسبت نوروز سال ۱۴۰۳. در این شماره پادکست صحنه سفری می‌کنیم در تاریخ سینمای ایران برای مروری بر تصویر نوروز در فیلم‌های ایرانی.
@babakgha


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
این ویدئو با صدای فرامرز اصلانی را در صفحهٔ خانم سحر کریمی در اکس (توئیتر سابق) دیدم. او توضیح داده که این تصاویر برگرفته از فیلم‌های ۸ میلیمتری است که پدرش از روزهای ابتدایی پس از انقلاب ۵۷ از محله‌شان در تهران گرفته بود. دیدنشان با صدای خوانندهٔ دوست‌داشتنیِ درگذشته، تجربهٔ بدیعی است. تماشای این واقعیت مهیبی که مقابل چشم به آشکارترین شکل گشوده است، حسی از بهت و تاسف و غم و دریغ ایجاد می‌کند. از کلامِ همدلِ خواننده با آنچه در فیلم دیده می‌شود تا سرنوشتی که همین خواننده و احتمالا بسیاری دیگر از افراد حاضر در این تصاویر از سرانجامِ واقعهٔ رخداده نصیب بردند، جلوهٔ دردناک دیگری است از محصولِ رخدادی به نام انقلاب ۵۷.
این تصاویر و صدا اما راوی واقعیتِ بسیار مهمی هستند. آنها راوی صادقِ بخشی از تاریخ معاصر سرزمینی به نام ایران هستند. مردمِ حاضر در این تصاویر، واقعی هستند؛ همان‌هایی هستند که به انقلاب جامهٔ واقعیت پوشاندند. انقلابِ ایران بدون حضور مردم رخ نمی‌داد. این واقعیتی غیرقابل کتمان است.
یاد فرامرز اصلانی گرامی که صدای مردمش و خواسته‌هایشان بود در تمام لحظات تاریخ معاصر ایران.

پی‌نوشت ۱: لحظات ابتدایی این ویدئو به معنی واقعی کلمه بهت‌آور است. جایی که گروهی مسلح برای تفریح و وقت‌گذرانی، عمل تیرباران را با جزئیاتش شبیه‌سازی می‌کنند. جلوه‌ای از واقعیت هولناک آن روزها و فضای حاکمِ مرگ‌خواه آن دوره. حاصل همین فضا ده‌ها هزار به خاک افتادهٔ ۴۵ سال اخیر است.
پی‌نوشت ۲: در این نوشته هیچ افشاگری وجود ندارد. وجود این آهنگ از فرامرز اصلانی پیشتر بارها گفته و نوشته شده است. نگاه و نظر ایشان هم در مخالفت با حکومت جمهوری اسلامی از همان نخستین سال‌های ابتدایی پس از انقلاب بسیار مشخص و آشکار بود.
@babakgha


حکومت جمهوری اسلامی هم ایران را معادل خودش می‌داند. عجیب نیست که بازیگرش هم همین طور فکر کند.

به‌روزرسانی: ساعاتی پس از نوشتن مطلبی علیه نرگس محمدی، تصاویری از حضور حامد بهداد در برنامه نوروزی تلویزیون جمهوری اسلامی منتشر شد.
@babakgha


تماشای ایرانِ یک قرنِ پیش از آسمان

والتر میتلهولزر، یک هوانورد سوئیسی بود که سال ۱۳۰۳ در جریان تحویل هواپیمایی، عکس‌هایی از آسمان ایران گرفت. عکس‌هایی که راوی کمیابی از چهره ایران کمی پیش از آغاز رسمی سلطنت رضاشاه پهلوی هستند.
@babakgha


اعتراض کانون فیلمسازان مستقل ایران به آکادمی اسکار بخاطر داریوش مهرجویی

کانون فیلمسازان مستقل ایران، در نامه‌ای به آکادمی اسکار از اینکه در مراسم اهدای جوایز امسال این آکادمی یادی از داریوش مهرجویی با نمایش تصویر او نشد، اعتراض کرد.
در نامه این نهاد تشکیل شده از سوی سینماگران منتقد و مخالف حکومت ایران با اشاره به جایگاه داریوش مهرجویی در تاریخ سینمای ایران و موفقیت‌های بین‌المللی آثار او با مروری بر ابهام‌ها درباره قتل او و وحیده محمدی‌فر آمده که «‌حذف نام داریوش مهرجویی از بخش «یادبود» مراسم اسکار، بسیار دلسردکننده است. مهرجویی همه عمرش با سانسور درگیر بود و برای آزادی بیان جنگید»
کانون فیلمسازان مستقل در نامه خود به آکادمی اسکار نوشته که «خاطره و نقش مهرجویی در دنیای سینما نباید فراموش شود، بلکه باید جشن گرفته شود و برای نسل‌های آینده به یادگار بماند، ما معتقدیم که میراث، زندگی و آثار او شایستگی تقدیر در صحنه جهانی چون مراسم اسکار را دارند.» این نهاد از آکادمی اسکار خواسته تا با انتشار مطالبی درباره داریوش مهرجویی در وب‌سایت و صفحات این آکادمی در شبکه‌های اجتماعی به نام و میراث این فیلمساز شناخته شده ادای احترام کند.
نام داریوش مهرجویی امسال تنها در بخش درگذشتگان وب‌سایت آکادمی در کنار ۲۷۸ نام دیگر آمد و تصویرش در مراسم اهدای جوایز در بخش درگذشتگان پخش نشد.
@babakgha


گروهی از اهالی فرهنگ و هنر ایران: دادگاه پیگیری قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر نمایشی بود و مشروعیتی ندارد

گروهی از چهره‌های شناخته شده فرهنگ و هنر ایران در بیانیه‌ای با انتقاد از روند قضایی پیگیری قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر با نمایشی خواندن دادگاه برگزار شده پیرامون این قتل، اعلام کردند برای آن «مشروعیتی قائل نیستند».
آنها در نامه خود نوشته‌اند: «بر آنچه نهادهای حکومتی با پرونده‌ی قتل فجیع زنده‌یادان داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر کرده‌اند نه می‌توان نام «پی‌گیری‌» نهاد و نه «دادرسی». کار ایشان نه به کشف حقیقت انجامیده، نه روزنی به اجرای عدالت گشوده، نه پاسخگوی پرسش‌ها‌ و تردید‌های به‌حق جامعه بوده و نه التیامی بر زخم عمیقی بخشیده است که این جنایت هولناک بر وجدان عمومی و دل داغدار بستگان و دوستداران آن دو گران‌قدر نشانده».
این نام‌های معتبر و شناخته شده فرهنگ و هنر ایران در نامه خود خواستار «اعتراض، افشاگری و پافشاری مدام بر دادخواهی، به دور از حکم قصاص و خارج از چرخه‌ی خشونت» شدند.
بهرام بیضایی، بهمن فرمان‌آرا، پرویز صیاد، داریوش آشوری، ترانه علیدوستی، جعفر پناهی، کتایون ریاحی، مژده شمسایی، محمد یعقوبی، پگاه آهنگرانی، عباس میلانی، پرستو فروهر، حافظ موسوی و علی رفیعی از جمله امضاکنندگان این بیانیه هستند.
متن کامل این بیانیه و امضاکنندگان آن

@babakgha


تصویر غم‌انگیزی است.
@babakgha




سال ۱۴۰۲ سینمای ایران همچنان متاثر از تحولات عمیق سیاسی و اجتماعی بود که از یک سال قبل بسیاری از مناسبات و شرایط تولید و عرضه فیلم‌ها در داخل و خارج از ایران را تغییر داده است. در این سال جریانی از فیلم‌هایی که بدون رعایت قوانین سانسور جمهوری اسلامی ساخته می‌شوند به عنوان نماینده سینمای ایران در جشنواره‌های مهم بین‌المللی شرکت کردند و برنده جوایز مهمی چون بهترین فیلم جشنواره لوکارنو شدند. در داخل ایران متاثر از شرایط سیاسی و افزایش سخت گیری‌های حکومتی، اکران سینماها در اختیار فیلم‌های کمدی و فانتزی یا آثار تبلیغی حکومت قرار گرفت و معدود فیلم‌های غیرکمدی و فانتزی نتوانستند مجال چندانی در نمایش رسمی داشته باشند. در این شرایط یک فیلم کمدی با نام «فسیل» توانست رکورد چند دهه اخیر در جذب تماشاگر را بشکند و مهم‌ترین فیلم‌های تولیدی چند سال اخیر با مضامین غیرکمدی بدون اکران رسمی و با عرضه در اینترنت به شکل بسیار گسترده‌ای دیده شدند. این تحولات و شرایط سینمای ایران در سال ۱۴۰۲ در شماره آخر پادکست «صحنه» در این سال بررسی شده است.
@babakgha


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
وب‌سایت ایران‌وایر یک فایل صوتی از اظهارات محمدجواد ظریف منتشر کرده که در آن وزیر خارجه پیشین جمهوری اسلامی در یک جمع خصوصی صحبت‌هایی درباره اتفاقات سال‌های گذشته و نیز انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی بیان می‌کند؛ از جمله می‌گوید محمدعلی جعفری، فرمانده پیشین سپاه پاسداران و حسین طائب، رئیس پیشین سازمان اطلاعات سپاه پاسداران «همه‌کاره» انتخابات اخیر بودند. ایران‌وایر اعلام نکرده که این اظهارات چه زمانی و در چه جمعی بیان شده است.
@babakgha


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
حکومت هم البته همین را می‌خواهد و بارها هم بیان کرده است. اینکه حجاب قانون است و باید رعایت شود. بعید است بازیگران زنی که حجاب از سر برداشتند هم این را ندانند. اینجا هم مسئول نظارت (=سانسور) سینمای ایران تلویجا همین را می‌گوید. صحبت‌هایش آشکارا بیانگر تلاش‌های بسیار در قبولاندن همین نظر به بازیگران زن حجاب از سر برداشته است. تلاش‌هایی که بر مبنای همین صحبت‌ها نشان می‌دهد دست‌کم تاکنون به نتیجه نرسیده و تعداد زیادی از بازیگران زن با نمایش مقاومت ستایش برانگیزی از راهی که رفته‌اند عقب ننشسته‌اند.
می‌ماند تردید و حیرت از آنچه که از زبان پرسشگر بیان می‌شود. یعنی فریدون جیرانی نمی‌داند حکومت همین را از ترانه علیدوستی و فاطمه معتمدآریا می‌خواهد که چنین اظهاراتی را در تایید صریح لزوم رعایت حجاب اجباری برای بازیگران زن بیان می‌کند؟
داستان فریدون جیرانی پیش و پس از بهمن ۵۷ نمونه مناسبی برای روایت گروهی از روزنامه‌نگاران نسلی است که انقلاب و حوادث پس از آن را به چشم دیدند و ترجیح دادند رفتار و عملکرد دیگری در قبال حاکمان برآمده از آن انقلاب داشته باشند.
و البته تاریخ قضاوت خواهد کرد.
@babakgha


نمایش فیلم «آیه‌های زمینی» در فرانسه و چند کشور اروپایی

نمایش عمومی فیلم «آیه‌های زمینی» ساخته مشترک علی عسگری و علیرضا خاتمی روز چهارشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۲ در سینماهای کشور فرانسه با نام «وقایع تهران» آغاز شد و قرار است در هفته‌های آینده در کشورهای بلژیک، آلمان، هلند، سوئیس و لوکزامبورگ هم اکران شود. این فیلم نخستین بار، بهار سال ۱۴۰۲ در بخش نوعی‌نگاه جشنواره کن به نمایش درآمده بود.
پیشتر گزارش شده بود که برخی عوامل این فیلم از جمله علی عسگری یکی از کارگردان‌هایش پس از بازگشت به ایران از جشنواره کن با ضبط گذرنامه و تشکیل پرونده قضایی روبرو شده بودند.
«آیه‌های زمینی» از جمله فیلم‌هایی است که در دو سال اخیر بدون رعایت قوانین سانسور حکومت جمهوری اسلامی در داخل ایران ساخته شده‌اند. این فیلم در ۹ اپیزود، تصویری از مواجهۀ مستقیم شهروندان ایرانی در سنین و اقشار مختلف را با موازین و خواسته‌های اعمال شده بر زندگی‌شان نشان می‌‌دهد.
علی عسگری یکی از دو کارگردان فیلم «آیه‌های زمینی» روز چهارشنبه با اعلام خبر نمایش آن در فرانسه ابراز امیدواری کرد که «روزی در ایران آزاد و بدون تبعیض شرایط نمایش هر نوعی از فیلم بوجود بیاید.»
@babakgha


اصغر فرهادی از اتهام «نقض حقوق مولف» تبرئه شد

روابط عمومی اصغر فرهادی اعلام کرد این نویسنده و کارگردان شناخته شده و برنده دو جایزه اسکار، از اتهام «نقض حقوق مولف» تبرئه شده است.
در بیانیه منتشره آمده که دادگاه، بررسی درباره اتهام نقض حقوق مولف در ساخت فیلم «قهرمان» را به گروه‌های کارشناسی مختلف ارجاع داد و این کارشناسان، اتهامات وارده به اصغر فرهادی را بی‌اساس دانستند.
آزاده مسیح‌زاده، مستندساز، سال ۱۴۰۰ پس از اولین نمایش فیلم «قهرمان» در جشنواره کن، اصغر فرهادی را به کپی‌برداری از مستند خود با عنوان «دو سر برد، دو سر باخت» متهم کرد که آن را در زمان شرکت در کارگاه فیلمسازی اصغر فرهادی ساخته بود. فروردین سال ۱۴۰۱ اعلام شد که دادگاه برای اصغر فرهادی قرار جلب به دادرسی صادر کرده است. وکیل اصغر فرهادی آن زمان گفته بود که «این قرار به‌منزله حکم نهایی دادگاه نیست و بخشی از روند دادرسی است».
@babakgha


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
آقای شهرام شب‌پره، برای همهٔ آن ۶۰ سال حضور بر صحنه‌ای که شنبه‌شب چند باری به آن اشاره کردید، برای نمایش واقعی مفهوم رابطهٔ «صمیمی» و «بی جلوه‌فروشیِ ریاکانهٔ» هنرمند و مردمش، برای زنده نگه‌داشتن شادی در زندگی ایرانیان در یکی از مهیب‌ترین دوران حیاتشان، برای پای‌بندی حقیقی به اصول و اعتقادتان و برای تک تک لحظاتی که به زندگی میلیون‌ها ایرانی شور و نشاط دادید، از شما ممنون هستم.
شب خوب دیگری برای ما و احتمالا همهٔ دو هزار نفری که در سالن اشتات‌هاله شهر وین بودیم، ساختید. امیدوارم همچنان بمانید و به آرزوی دیدن ایران آزادتان برسید. اما اگر به آرزویتان هم نرسیدید، مطمئن باشید در ایرانِ زیر نام جمهوری اسلامی و مردمی که در آن سرزمین زندگی می‌کنند لحظه‌ای فراموش نشده‌اید. شما در زندگی آن مردم حضور کاملی دارید. حالا حتی با ساخت بدل‌های بی‌مزه و بی‌استعدادی از شما در فیلم‌های «فسیل» نشانِ سینمای جمهوری اسلامی، تماشاگر جذب می‌کنند و ناظران حکومتی و عوامل ساختِ چنین نوارهای متحرکی، پنهانی دعاگویی وجودتان هستند که با نامتان می‌توانند پز رونق دهند.
@babakgha


به احترام همه زنانی که در ۴۵ سال گذشته «شهرناز»ها و «ارنواز»های نگهبان رنگ و روح زندگی جمعی ایرانیان در تاریکی شب دوران ما بودند.
روز زنان مبارک.
#زن_زندگی_آزادی

(عکس را خبرگزاری فرانسه، ۹ اسفند ۱۴۰۲ از تهران منتشر کرده است.)
@babakgha


عکس‌های ترمیم و اصلاح رنگ شده از گوگوش که او را در دهه ۶۰ در ایران نشان می‌دهد.
@babakgha


کوثر افتخاری، بازیگر تئاتری که در جریان سرکوب اعتراض‌های «زن، زندگی، آزادی» بینایی یک چشمش را از دست داد می‌گوید مقام‌های قضایی جمهوری اسلامی اجازه ندادند او به فعالیت‌هایش به عنوان بازیگر ادامه دهد و تئاتر را از او گرفتند.
خانم افتخاری در گفت‌وگو با پادکست «صحنۀ» رادیو فردا با بیان جزئیاتی از اتفاقاتی که پس از شلیک به چشم‌هایش رخ داد از بازی‌اش در دو نمایشی صحبت کرد که با یک چشم در آنها به بازی پرداخت. به گفته کوثر افتخاری استقبال از آن نمایش‌ها باعث وحشت حکومت شد: «از اینکه مردم می‌آمدند و جنایت جمهوری اسلامی را می‌دیدند وحشت کردند.»
در جریان اعتراض‌های معروف به «زن، زندگی، آزادی» بخش قابل توجهی از فعالان هنرهای نمایشی ایران به شکل‌های مختلف حضور داشتند. این موضوع به‌ویژه درباره نسل جوان این فعالان چشمگیر بود. کوثر افتخاری از چهره‌های شاخص این طیف است که روز ۲۰ مهر ۱۴۰۱ با شلیک ماموران نظامی در خیابان انقلاب تهران بینایی چشم راستش را از دست داد. خانم افتخاری در گفت‌وگویی با پادکست «صحنه» از تجربیاتش در زمینه بازیگری، شرکت در اعتراض‌ها و تحولات پس از آن صحبت کرد.
@babakgha


خواندنش به شوخی می‌ماند. گویی تراژدیِ کمدی شدۀ به هم ریختگیِ تمام و عیارِ این دوران را به بهترین شکل نمایش می‌دهد. با قاطعیت می‌توان نوشت که پیش‌بینی مشاهدهٔ چنین بازخواستی در چهل و پنجمین سالگرد انقلاب ۵۷ به ذهن هیچ ناظری در همهٔ این سالها نمی‌رسید.
اما گویی تقدیر ماست تا این را هم ببینیم. ببینیم که مهناز افشار، داریوش را به محاکمه بکشد و بنویسد «هنوز تکلیف شما با فتنهٔ ۵۷ و نابودی ایران، برای خیلی از ما طرفدارانتان مشخص نیست.» یعنی یک ستارهٔ برآمده از دوران پیش از انقلاب ایران باید به بازیگری که با بازنمایش تصویر باحجاب شدهٔ مهم‌ترین ستارهٔ زنِ هنر و رسانهٔ پیش از انقلاب شناخته شد، پاسخ دهد سر بزنگاه ۵۷ کجا بوده. حالا مهناز افشار مدعی سقوط نظام شاهنشاهی است و داریوش که صدایش در همهٔ آن سال‌های سیاه پس از انقلاب، نماد اعتراض و یادآور مقاومت مقابل حکومت برآمده از انقلاب بود باید پاسخ بدهد که چرا انقلاب شد.
داریوش که سال ۱۳۶۰ از پرنده پر در خونِ «وطن» می‌خواند باید به مهناز افشار که ۱۹ سال بعد از آن، به لطف شباهتش با گوگوشِ روسری‌دار شده، با «شور عشق»، «دوستان» و «شیرهای جوان» معروف شد، بگوید چرا انقلاب شد. داریوش باید پاسخ دهد و مهناز افشار با نوشتن کیفرخواستی برای او نباید درباره همه بازنمایی‌‌هایش از تصویر مطلوب زنِ دوران اصلاحات حکومت جمهوری اسلامی توضیح دهد. نباید از همکاری‌هایش با تهیه‌کنندگان برآمده از سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات چون محمود رضوی‌ها، حسین پارسایی‌ها، سعید حاجی‌میری‌ها، محمد پیرهادی‌ها، عباس نادران‌ها و جلیل شعبانی‌ها در فیلم‌ها و تئاترهایشان بگوید.
این هم تقدیر ما شد. زمانه دارد در این سالها شوخی‌های تلخی با ایرانی جماعت می‌کند. مهناز افشار در یکی از همان نخستین گفت‌وگوهایش در روزهای نمایش «شور عشق» گفته بود: «مهناز افشار کسی است که دوست دارد کار نو داشته باشد. کار سخت داشته باشد و درجا نزند و در یک سطح نماند و متفاوت باشد. من در زندگی هم همین طور هستم.» (۹ مهر ۱۳۷۹، تماشاگران) ۲۳ سال پس از آن گفت‌وگو هم لابد دارد «کار نو» می‌کند.
نتیجه این بازخواست هرچه شود از یک نکته مطمئن هستم. تاریخ از آثار داریوش به عنوان نمونه‌های مقاومت فرهنگ و هنر یک ملت در برابر استبداد یاد می‌کند. اما نمی‌دانم درباره تصویر باحجاب مهناز افشار در انبوه فیلم‌های سینمای جمهوری اسلامی چه خواهد گفت.
@babakgha

Показано 20 последних публикаций.