دوران گذار از حقیقت, نگرانی رسانه ها و روشنفکران جهانروزنامه ها، انجمن ها و هنرمندان بیشتری با خروج از شبکه اجتماعی ایلان ماسک مخالفت سیاسی خود را ابراز می کنند. مانند لوموند در فرانسه، گاردین در بریتانیا یا انجمن نابرابری ها و تنوع در ایتالیا، اما همچنین خوانندگانی مانند پیرو پلو و الیو لی استوری تسه، نیز از این شبکه اجتماعی بیرون آمدند.
استفاده از رسانه های اجتماعی برای مسائل سیاسی قطعا چیز جدیدی نیست، زیرا در سال های اخیر به طور فزاینده ای توسط نمایندگان سیاسی به عنوان ابزاری برای تبلیغات استفاده می شود، اما در ماه های اخیر این شبکه ها نقش مهمتری پیدا کردند و مهمی کرده اند.
برای نمایندگان سیاسی، داشتن امکان دسترسی مستقیم به همه شهرها و شهروندان، به نوبه خود دریافت نظرات رای دهندگان برای بهبود واکنش سیاسی، یک فرصت گرانبها است. همانطور که قادر به برقراری ارتباط فوری و سریع با شهروندان هستند.
بر اساس گزارش ریسک جهانی 2025 که در مجمع جهانی اقتصاد ارائه شد، نگرانکنندهترین خطر جهانی که در دو سال آینده مانند سال گذشته انتظار میرود، اطلاعات نادرست و مخدوش است و هراس شهروندان از فاصله اجتماعی و سیاسی بیشتر با حاکمان و سیاستگذاران..
ما ترجیح میدهیم چیزهایی که با ذهنیت، ارزشها یا تعصبات ما مطابقت دارد باور کنیم. این همان چیزی است اینتایر، نویسنده، محقق و آکادمیک آمریکایی در تحقیق تازه خود به ان تاکید میکند و آنرا دوران پسا حقیقت یا گذار از حقیقت میداند.
او میگوید:"این که مردم دروغ می گویند، و اینکه سیاست برای متقاعد کردن اهداف خود از تبلیغات استفاده می کند، مطمئنا چیز جدیدی نیست.با این حال، منظور من از پساحقیقت چیز بسیار متفاوتی است: زمینه ای که در آن ایدئولوژی بر واقعیت غلبه دارد، زیرا حقیقت چیست اهمیت کمی دارد."
وقتی دروغ می گویید، سعی می کنید کسی را متقاعد کنید که آنچه می گویید درست است.
هرچه قطبیسازی بیشتر شود، خشم و توهین قدرت بیشتری برا عقب راندن مخاطبان خود میابد. در این وضعیت ما افراد رادیکال و پرخاشگرتری را مییابیم که بهویژه در بحثهای سیاسی در رسانههای اجتماعی شرکت دارند، در حالی که نارضایتی خاصی را از سوی کسانی که معتدلتر هستند و به بحثهای سازنده تمایل دارند، احساس میکنیم. این زنگ خطری را به صدا در می آورد، زیرا خطر ایجاد شکاف در جامعه با رها کردن رسانه های اجتماعی "در اختیار" آن قشر خشمگین مردم که تمایل به دامن زدن به فرهنگ نفرت دارند، افزایش میابد.
با این حال، از سوی دیگر، غیبت روزنامهها و انجمنهای کلیدی که از اطلاعات باکیفیت محافظت میکنند، خطر نگرانکننده گسترش بیرویه اخبار جعلی را به همراه دارد. این بدان معنا نیست که ترک یک شبکه اجتماعی لزوماً یک اشتباه است یا میتواند نشان دهنده یک سیگنال سیاسی قوی اعتراضی باشد، اما از طرف دیگر، مهمتر ماندن آگاهانه روی سکوها برای محافظت از آنها نیز می تواند انتخاب مهمی باشد. دقیقاً زمانی که جهان در بدترین حالت خود قرار دارد، نیاز بیشتری به کسانی وجود دارد که مداخله میکنند تا از آن محافظت کنند، این را میتوان با حفاظت حقیقت در رسانه ها و تولید محتوای افرا دمتعهد درمقایسه با انچه در مکانهایی که اطلاعات نادرست بیشتر در آنها پخش میشود شروع کرد، زیرا به همان اندازه که «پساحقیقت» میخواهد راه خود را باز کند، حقیقت همچنان وجود دارد و آن حقیقتی است که مبتنی بر دادهها و واقعیتهای عینی قابل استناد است.
🆔
@azambahramiran