پادکست‌های اردشیر رستمی

➕پروردگارا، وقتی مرا برکت می‌دهی لطفاً خانواده و دوستانم را فراموش نکن، من دوست دارم همه‌ی ما برنده شویم.

در دنیای مدرن امروزی، جستجو برای  کتابهای نادر و قدیمی میتونه به یک ماجراجویی هیجان‌انگیز تبدیل بشه. خیلی از آثار کلاسیک و نایاب در قفسه‌های کتابخانه‌ها، کتابفروشی‌های کوچیک و حتی در منابع دیجیتال پنهان شدن و ما در پادکست خودمون قصد داریم این گنجینه‌ها را برای شنوندگان عزیزمون  باز کنیم. در هر قسمت از پادکست، جوهره ی یه کتاب قدیمی و کمیاب رو می‌شنوید.
🎙📖🎙📖🎙📖🎙📖

اگه دوست داری به دل کتابهای قدیمی سفر  کنید یه سری به کانال ما بزنید.
👇🎧👇🎧👇🎧👇🎧👇
@joharehpodcast
@joharehpodcast
@joharehpodcast
👇🎧👇🎧👇🎧👇🎧
https://www.instagram.com/johareh_podcast?igsh=YThuaHE5dHp5NW8=

➕انسان‌ها رو اگه به روشون نیاری، جدی جدی فکر می‌کنن که خری!

یه ویژگی قشنگ زوج‌های خوب...
داشتن حوصله‌ی زندگیه.
کسی که چایی دم میکنه،کسی که سفره‌ی صبحونه رو می‌چینه،
کسی که حتی تو روزهای تعطیلش هم برای لذت بردن برنامه داره!
نداشتن شوق زندگی،رفته رفته شادی و لبخند رو از آدم می‌گیره،
زندگی میشه صرفاً تکرار شب و روز و آدم‌ها از همسر تبدیل میشن به هم‌خونه.
➕ زندگی کردن حوصله می‌خواد.

➕دو تا تصمیم تو زندگی سرنوشت‌ساز هست:
اول ازدواج
دومی انتخاب شغل
انتخاب صحیح در هر دو تا می‌تونه هر شخصی رو از فرش به عرش یا برعکس برسونه.

خسته شده بود...
زندگیش شده بود یه مسابقه‌ی بی پایان و فقط در حال دویدن بود!
➕ گفتم: کمال‌گرایی کارش همینه. ازت می‌خواد فقط بدویی!
هر وقت هم که وایسی با شلاق احساس گناه و حس اینکه باید بهتر از چیزی باشی که هستی،
میاد سراغت!
➖ گفت: مگه پیشرفت کردن بده؟
➕ گفتم: نه! این بده حس کنی همیشه عقبی!
حسی که نمیذاره از دستاوردهات لذت ببری.
این یعنی کمال‌گرایی!

➖ چی خونه را خونه می‌کنه؟
➕ مامان... ❤️

درس امشب:
تقریباً برای هیچکس اونقدرها مهم نیست که تو چه اندازه غمگینی.

➕ شخصی بود که پلوی غذایش را خالی می‌خورد گوشت و مرغش رو هم میذاشت آخر کار.
می‌گفت: می‌خوام خوشمزگیش بمونه زیر زبانم. امّا همیشه با پلو سیر میشد
و نه از خوردن پلو لذت می‌برد و نه دیگه میلی داشت برای خوردن گوشت و مرغش.

➕این داستان حکایت زندگی خیلی‌هامونه. رنج و سختی زندگی رو تحمل می‌کنیم
و خوشی‌هامون رو حواله می‌کنیم به فرداها و یه روز به خودمون میایم و میبینیم
یک عمر در حال خوردن پلوی خالی زندگی بودیم و گوشت و مرغ‌هامون دست نخورده
مونده گوشۀ بشقاب...!

➕ درسته که برنامه ریزی، جمع کردن و به فکر آینده بودن خیلی مهمه
ولی اگه تمام حواست پرت تلاش به آینده بشه، یه روز میرسه که می‌بینی سن و سالت بالا رفته و از لحظه‌هایی که داشتی غافل موندی. حواست باشه لا به لای اینهمه تلاش، یه کم هم زندگی کنی

➕ خواهر، برادر بودن خیلی مقوله‌ی عجیبیه!
اینجوریه که حاضری یه کلیه تو در لحظه بدون فکر کردن بدی بهش
ولی سر اینکه شارژرشو بهت قرض نداده ماه‌ها قهر باشید.

➕ چرا انقد زود صبح میشه، من نه خستگی دیروزمو در کردم نه توان شروع به روز دیگه رو دارم
من نهایتاً بتونم این زندگی رو یکروز در میون تحمل کنم.

➕مرسی بابا:
به خاطر جا کفشیِ پُر از کفش
به خاطر جا نونی پر از نون
به خاطر کیف پر از لوازم‌التحریر
به خاطر لامپ روشن
به خاطر شیر آب وصل
به خاطر عطر غذا
به خاطر لباسای رنگارنگ
به خاطر اینترنت وصل
به خاطر گوشی تو شارژ
به خاطر یخچالی که جا نداره
به خاطر خورشتی که گوشت داره

➕ به خاطر خودت ❤️

➕ همکارم دیروز رفته زیر آب منو زده و امروز نامۀ قطع همکاریش رو براش فرستادن و گفتن بهش برای اینکه یاد بگیری محیط کار مهدکودک نیست و ما نیاز به جاسوس نداريم.

➕ پدرم دلواپس آینده برادرم است، اما حتی یک بار هم اتفاق نیفتاده که باهم به کافی شاپ بروند، در خیابان قدم بزنند و گاهی بلند بلند بخندند.
➕ برادرم نگران فشار کاری پدرم است، اما حتی یکبار هم نشده خواسته‌هایش را به تعویق بیندازد تا پدر برای مدتی احساس راحتی کند.
➕ مادرم با فکر خوشبختی من خوابش نمیبرد اما حتی یکبار هم نشده که با من در مورد خوشبختی‌ام صحبت کند و بپرسد: فرزندم چه چیزی تو را خوشحال میکند؟
➕ من با فکر رنج و سختی مادرم از خواب بیدار میشوم، اما حتی یکبار نشده که دستش را بگیرم، با او به سینما بروم، با هم تخمه بشکنیم، فیلم ببینیم و کمی به او آرامش بدهم.

➕ ما از نسل آدم‌های بلاتکلیف هستیم. از یک طرف در خلوت خود، دلمان برای این و آن تنگ می‌شود، از طرف دیگر وقتی به هم میرسیم لال‌مانی میگیریم! انگار نیرویی نامرئی، فراتر از ما وجود دارد که دهانمان را بسته تا مبادا چیزی در مورد دلتنگی‌مان بگوییم.
تکلیفمان را با خودمان روشن نمیکنیم یکدیگر را دوست میداریم اما آنقدر شهامت نداریم که دوست داشتن مان را ابراز کنیم.

➕ ما آدم های بیچاره ای هستیم!
آنقدر در بیان احساساتمان حقیر و ناچیزیم که صبر می‌کنیم تا وقتی عزیزی را از دست دادیم، تا آخر عمر برایش شعر بگوییم.
از یک جا به بعد باید این سکوت خطرناک را شکست و راه افتاد. از یک جا به بعد باید پدر به پسرش بگوید که چقدر دوستش دارد. از یک جا به بعد باید پسر دست پدر را بگیرد و باهم قدم بزنند. از یک جا به بعد باید مادر پسرش را به یک شام دو نفره دعوت کند. از یک جا به بعد باید پسر در گوش مادرش بگوید: چقدر خوب است که تو را دارم.
و چه خوب است از یک جا به بعد همینجا باشد، از همین جا که این نوشته تمام شد...
✍️شاهین جانپاک

➕ بهاى رسيدن اين است:
براى به دست آوردن هر چيزى،
مقدارى از زندگيمان را بايد بپردازيم!

‏ ➕تو روان‌شناسی رابطه یه اثر جالبی داریم به اسم "اثر میکل‌آنژ" که میگه؛

+ زوج‌های موفق زور نمی‌‌زنن همدیگه رو عوض کنن! اون‌ها به هم کمک می‌کنن که بهترین ورژن همدیگه رو کشف کنن. درست مثل میکل‌آنژ که می‌گفت؛

"من مجسمه رو نمی‌سازم، فقط شاهکاری که توی سنگ پنهانه رو کشف می‌‌کنم"

💥 یادآوری
✔️ یادته کلاس اول که بودی از املا می‌ترسیدی؟ نگذشت؟ رد نشد؟
✔️ يادته واسه ریاضی راهنمایی ترس داشتی؟ الان چی؟ اصلاً یادت میاد امتحانش‌رو؟
✔️ یادته واسه امتحان نهایی‌های دبیرستان تا صبح بیدار موندی؟
✔️ یادته واسه کنکور چه روزا و شبایی رو با استرس و نگرانی گذروندی؟
ولی الان چی...؟ یه لحظه از اون استرس‌ها موند؟ تموم نشدن؟
✔️ یادته اولین‌بار که از خانواده‌ات جدا شدی، چقدر ناراحت بودی؟ اما الان چی؟ هیچی از اون سختی‌ها رو یادت مونده...؟
✔️ یادته اولین بار که شکستِ عشقی خوردی، چقدر گریه کردی، می‌گفتی بدون اون نمی‌تونی زندگی کنی...
ولی الان چی؟ نگذشت؟ دیدی زنده موندی و الان حتی شاید به اون روزها و لحظه‌ها بخندی...

👌 نمی‌دونم الان تو چه مرحله‌ای از زندگیت هستی و داری چه فشاری رو تحمل می‌کنی، ولی
اینم می‌گذره، الکی خودتو اذیت نکن رفیق و به خودت استرس نده...
یادت باشه که هیچ‌چیز همیشگی نیست نه غم نه شادی، زندگی همینه...🌱🌱🌱

➕ یه رفیقی دارم عجیبه
ماشینش خراب میشه میگه خیره
باید نون برسونم به مکانیک الهی شکر
مثلاً انگشتر طلاش گم شد گفت اون تو تقدیرش بوده تا این روز دست من باشه
نوش جون اونی که پیدا کرد
دوست دخترش خیلی دوستانه باهاش کات کرد
گفت نقش اون تو زندگیم تا این لحظه بوده خدا به همراهش و...
کاش منم می‌تونستم نسبت به همه چیز انقدر مثبت‌نگر باشم