مُحَلِّل

الحمدلله عملیات ترور بامداد امروز رژیم صهیونیستی شکست خورد.
اما آن چیزی که روشن است، ازسرگیری خط ترور فرماندهان مقاومت است. رعایت و آپدیت اصول حفاظتی بسیار مهم اما تا جایی جواب می‌دهد. راه، تثبیت و برابری معادله در میدان است.

@Muhallell

همانطور که قبلا بررسی کردیم، هفته جاری از حیث چانه زنی در مذاکرات مهم تلقی می‌شود. رژیم صهیونی نیز که راهبرد مذاکره زیر آتش را پیگیری می‌کند، با سه اقدام در وهله اول به دنبال تثبیت بندهای مدنظر خود در پیش‌نویس توافق است:
۱. فتح خیام، دیرمیماس، بنت جبیل و الناقوره که عملاً به معنای رسیدن به ساحل لیتانی و مدیترانه است.
۲‌. حملات مداوم به ضاحیه
۳. از سرگیری ترور فرماندهان مقاومت

تثبیت معادلات میدان از سوی حزب‌الله جهت عدم تحمیل خواسته‌های نتانیاهو در توافق، برای مقاومت اهمیت دارد.

شب گذشته رژیم تروریست ساختمانی در منطقه البسطا بیروت را منهدم کرد که شهدا و مجروحین بالا بوده است. تنها باید دست به دعا ببریم.

@Muhallell

مهم‌تر از بی‌اعتبار شدن تهدید ایران، بی‌اعتبار شدن امتیازدهی ایران است.

اکنون در چهار ماه گذشته برای دومین بار است که در حال استفاده از الگوی امتیازدهی - تقابل هستیم: به طرف مقابل زمان می‌دهیم که فلان کار را بکنید یا نکنید و در ازای آن نیز ما هم امتیازی می‌دهیم اما اگر بر خلاف منافع رفتار کردید، ما هم پاسخ می‌دهیم.

این مدل در ماجرای شهید هنیه رخ داد که گفتیم اگر آتش‌بس شود، عملیات تغییر می‌کند: نتیجه شد آنچه که نباید.

برای دومین بار نیز در حوزه هسته‌ای، اعلام کردیم در صورت عدم تصویب قطعنامه، حاضر به کاهش و رقیق‌سازی ۶۰ درصد هستیم، نتیجه باز هم مشخص شد.

این روند نشان می‌دهد دشمن نه تنها تهدیدات ایران را چندان جدی نمی‌گیرد که حتی حاضر به دریافت امتیاز هم نیست و فقط به تقابل فکر می‌کند. البته راهبرد چشم در مقابل چشم که در روزهای گذشته اجرا شد(بیانیه در برابر بیانیه و گازدهی به نسل جدید سانتریفیوژها در برابر قطعنامه) شایسته تقدیر است اما راه همان است که ولی امر گفتند: باید محاسبات دشمن را برهم زد. امروز بیش از هر چیز به قدرت نمایی از راهِ اِعمال قدرت که نتیجه آن بهم خوردن محاسبات دشمن است نیاز داریم.

@Muhallell

✅ آخرین وضعیت مذاکرات آتش‌بس

تقریباً همه طرف‌ها با اصل آخرین پیش‌نویس توافق آتش بس‌ موافقت دارند.

چند موضوع اما همچنان برجسته است:

۱. بحث حق آزادی عمل اسرائیل: این مهم‌ترین اختلاف است که در آن رژیم به دنبال تحمیل بندی است که در آن به مانند سوریه یا به مانند حملات ترکیه در شمال عراق و سوریه، هر گاه که دلش خواست به بهانه "دفاع از خود" به لبنان یورش برد. در این زمینه ابتکاراتی مطرح است مانند اینکه آمریکا خارج از متن توافق به صورت شفاهی یا کتبی به اسرائیل تضمین دهد که بتواند آزادی عمل‌اش را حفظ کند، یا اینکه حمله به لبنان منوط به شکایت اسرائیل به کمیته نظارت و بررسی در کمیته باشد و در صورتی که ارتش لبنان قادر به حل آن نباشد، اسرائیل وارد عمل شود یا اینکه بند حق دفاع از خود بماند و در ادامه گفته شود که آمریکا تضمین می‌دهد که اسرائیل حمله پیش‌دستانه‌ای مرتکب نشود.

۲. در بحث کمیته نظارت، سوالات و ابهامات زیادی در خصوص ساز و کار و اعضا وجود دارد. عضویت آمریکا و فرانسه قطعی است و فشارهایی برای عضویت انگلیس و حتی یک کشور عربی وجود دارد.

۳‌. مرزها: رژیم باید از همه نقاط عقب‌نشینی کرده و وضعیت به ۶ اکتبر ۲۰۲۳ بازگردد. باقی ماندن ارتش دشمن به هر بهانه‌ای قابل قبول نیست.

۴‌. زمان اجرا: هم تاریخ شروع اجرای توافق مهم است و هم بازه آن. لبنان معتقد است بلافاصله پس از آتش‌بس، رژیم نیز باید عقب‌نشینی خود از خاک لبنان را آغاز کند تا حدود ۱.۵ میلیون آواره لبنانی به خانه‌هایشان بازگردند اما تلاش‌هایی از سوی دشمن وجود دارد که این عقب نشینی طی ۶۰ روز باشد یا اینکه اساساً کل توافق، یک توافق موقت ۶۰ روزه باشد! این‌ها نقاط ابهام کلمه و جمله است که باید حل شود.

● هفته جاری از حیث پیشبرد موارد فوق مهم ارزیابی می‌شود اما بازه رسیدن به توافق اگر سرعت به همین شکل باشد، ۲ تا ۴ هفته ارزیابی می‌شود مگر اتفاقی جدید علی‌الخصوص سنگ اندازی از سوی نتانیاهو، همه چیز را بهم بزند. تا بر سر همه چیز توافق نشود، بر سر هیچ چیز توافق نشده است. شاید بتوان از حیث کمی گفت بر ۱۰ درصد متن پیش‌نویس اختلاف وجود دارد اما این ۱۰ درصد به اندازه آن ۹۰ درصد دیگر اهمیت و ارزش دارد.

● سه هدف حزب‌الله، حفظ کامل حاکمیت لبنان، عدم دستیابی اسرائیل به اهداف میدانی در مذاکرات سیاسی و پایان جنگ است. حزب‌الله معتقد است که اگر بتواند این شروط را در توافق بگنجاند به پیروزی رسیده زیرا عملاً هیچ یک از اهداف دشمن مانند نابودی حزب‌الله محقق نشده است. ضمن اینکه فشارهای بر مقاومت علی‌الخصوص مدنی زیاد است. تهران نیز چراغ سبز لازم و موضع حمایتی خود را داده است. این پذیرش حزب البته در موضع ضعف نیست و در موضعی برابر خواهد بود؛ شلیک فاتح ۱۱۰ به تل‌آویو حاوی این پیام است که انعطاف حزب در مذاکرات به معنای شکست یا عدم توانایی زدن عمق رژیم نیست. تداوم جنگ شاید چالش‌های جدیدی به دنبال داشته باشد. مواردی مانند بازگشت ساکنان به شمال و یا عقب‌نشینی حزب به شمال لیتانی و انهدام ساختار جنوبی را نیز واقعیت مشخص خواهد کرد!

● نتانیاهو همچنان علاقه دارد تا هر روز زمان بیشتری بگذرد، فشار بیشتری آورده و امتیاز بیشتری کسب کند اما آنها نیز چالش‌هایی دارند علی‌الخصوص در وضعیت فرسودگی نیروهای ارتش با توجه به نزدیکی به فصل زمستان که می‌تواند ارتش رژیم را در باتلاق کوه‌های لبنان غرق کند. به هر حال توپ باز هم در زمین نتانیاهو است اما اختلاف دیدگاه همچنان وجود دارد: دیدگاهی که معتقد است باید همچنان بر حزب فشار میدانی آورد و دیدگاهی که معتقد است با توجه به چالش‌های آینده، تداوم پاسخ‌های حزب‌الله و همزمان کسب دستاوردهایی توسط اسرائیل امکان پذیرش آتش‌بس وجود دارد. در آمریکا به دلیل موضع نسبتاً یکسان ترامپ و بایدن در لزوم پایان جنگ، فشار بیشتر و موضع منسجم‌تری از سوی واشینگتن وجود دارد.

● ختم کلام این است که با توجه به تجربه غزه و زیر میز زدن‌های نتانیاهو، هیچ جایی برای خوش‌بینی وجود ندارد و زمان و میدان و مذاکرات همه چیز را روشن خواهد ساخت.

@Muhallell

محمدشیاع السودانی در هفته‌های اخیر چندین بار هم با فرماندهان مقاومت و هم با مقامات جمهوری اسلامی ایران در تماس بوده تا با توقف حملات مقاومت علیه رژیم صهیونیستی، این کشور وارد درگیری علنی و رسمی با رژیم نشود.

@Muhallell

پس از حمله رژیم صهیونیستی به ایران، لزوم بازآرایش، اصلاح، ارتقاء، رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت پدافند هوایی جمهوری اسلامی ایران علی‌الخصوص جهت دفاع از آسمان کشور در هرگونه زنجیره واکنش آتی، لازم و اساسی بود.‌ به نظر می‌رسد نوتام‌های پرتعداد صادره اخیر بخشی از چنین برنامه جامعی است.

@Muhallell

ابعاد حمله موشکی شب گذشته به قلب تل‌آویو فرای تثبیت معادله بیروت - تل‌آویو و فشار به رژیم برای پر کردن دست مذاکره کننده لبنانی است.

از حیث فنی و تاکتیکی، ابعادی مانند لجستیک، حفظ و انتقال ذخایر راهبردی، فرماندهی جدید و بازسازی ساختار حزب‌الله، امدادرسانی به مقاومت لبنان از خارج، همکاری سوریه و ... مطرح است که هر یک خود حاوی نکات فراوانی است.

در مجموع می‌توان اقدام شب گذشته را در تکمیل پازل پیام‌های مهم مقام معظم رهبری به دمشق و بیروت دانست.

@Muhallell

بندهای اول تا سوم نکات خاصی ندارند و این همان قطعنامه 1701 است که موضع لبنان نیز می‌باشد. هر چند ورود ارتش لبنان به خط زدنِ حزب‌الله، می‌تواند پنجره‌هایی را به روی جنگ داخلی باز کند.

بند چهارم، خطراتی دارد. رژیم تلاش داشت تا به نوعی روس ها یا خود دولت اسد وارد خط شود که فعلاً ناموفق بوده و اکنون تلاش دارد با استقرار و حمایت از ارتش لبنان، این کار توسط آنها صورت پذیرد.

اما دو بند اصلی خطرناک:
بند «حق دفاع از خود»، کاملاً مبهم است. تفسیر و تحلیلی که لبنانی‌ها از این بند دارند این است که رژیم به دنبال کسب حق آزادی عمل کامل است تا هر وقت که دلش خواست، به بهانه دفاع از خود، به لبنان یورش برد.

در بند کمیته نظارت نیز ابهامات فوق‌العاده زیادی وجود دارد چه از حیث ماهیت، سازوکار، میزان اختیارات، ابزارها و ... . بخشی از پاسخ لبنان، به پرسش از این بند اختصاص دارد.

لبنان با حضور دو نماینده از آمریکا و فرانسه مشکلی ندارد اما حضور سه کشور دیگر را نمی‌پذیرد. نگاه خوش بینانه به حل این معضل این است که آلمان با توجه به حضور در یونیفل مسئله ای ندارد و انگلیس نیز به دلیل خطرات ناشی از درگیری‌های مرزی و عدم تمایل آمریکا به ورود جدی لندن به معادلات منطقه‌ای، این دو کشور حضور نداشته باشند.

اما کمیته نظارت خطرات زیادی دارد؛ هم از این حیث که مواضعشان به رژیم نزدیک‌تر است و احتمالا دشمن به دنبال تشکیل یونیفل هوایی توسط کشورهای کمیته نظارت مانند یونیفل دریایی باشد، هم از حیث اختیارات که می‌توان گفت عملاً اختیارات شورای امنیت به این کمیته منتقل شده و هم از این حیث که سازوکار عمل آن بر اساس داده‌ها و اطلاعات دریافتی از اسرائیل است.

مسئله یونیفل هوایی نیز جدی است و احتمالاً قرار است نظارت هوایی بر عهده کشورهایی مانند فرانسه، بریتانیا و آلمان علی الخصوص با استفاده از ظرفیت پایگاه آکروتیری قبرس باشد.

این مسئله برای دشمن راهبردی است زیرا می‌داند تنها راه ممانعت از بازسازی حزب الله، نظارت هوایی است لذا با بند «حق دفاع» اصل فوق را قانونی کرده و سازوکار اجرایی نیز آن در کمیته نظارت انجام می‌شود.

@Muhallell

✅ مروری بر پیش نویس توافقنامه آتش بس در لبنان

🔹در ادامه، بخش‌هایی از بندهای پیش نویس مذکور که قرار است امروز پاسخ آن به سفارت آمریکا در بیروت داده شود، نقد و بررسی خواهد شد:

1. پس از اجرایی شدن آتش بس، نیروهای اسرائیلی ظرف مدت 7 روز از کل مناطق جنوبی که وارد آن شده‌ اند عقب نشینی می‌کنند. سپس نیروهای ارتش لبنان به استعداد 5 هزار نفر در مرز تحت نظارت آمریکا و نیروهای بین‌المللی مستقر می‌شوند.

2. طی مدت 60 روز، ارتش و نیروهای امنیتی لبنان وظیفه دارند که کل تسلیحات گروه‌های نظامی غیررسمی در جنوب لیتانی را به طور خلع کرده و نسبت به برچیدن و انهدام زیرساخت‌های این گروه‌ها اقدام کنند.

3. نیروهای بین المللی در این زمینه از ارتش لبنان در کنترل گذرگاه‌های زمینی و جلوگیری از ورود سلاح (به طور خاص منظور سوریه است) حمایت و آن را تقویت خواهند کرد.

4. در این 60 روز، مذاکراتی برای تثبیت مرزهای لبنان و فلسطین اشغالی و حل 13 نقطه مرزی اختلافی برگزار خواهد شد.

❌ دو بند خطرناک و اختلافی:
5. رژیم صهیونیستی و لبنان حق دفاع از خود دارند.
6. در کمیته نظارت بر توافق که سابقا صرفا شامل لبنان و یونیفل و اسرائیل بود، آمریکا، فرانسه، انگلیس، آلمان و احتمالاً اردن به کمیته نظارت اضافه می‌شوند.

@Muhallell

✅ سیکل معیوب مذاکرات آتش‌بس

🔹 تجربه یک ساله مذاکرات آتش بس نشان دهنده یک روند ثابت است:

۱. در مرحله اول دشمن فشار آتش زمینی و هوایی خود را تشدید می‌کند.

۲. سپس میان آمریکا، اسرائیل و میانجی‌ها مذاکراتی صورت گرفته و این طرف‌ها بین خودشان به توافق رسیده و البته جوسازی مثبت کاذب را نیز ایجاد می‌کنند در حالی که یک طرف درگیری مقاومت بوده و هیچ پیشنهادی با آنها رد و بدل نمی‌شود.

۳. پیش‌نویس مورد توافق آمریکا و اسرائیل به مقاومت ارائه و مقاومت را در دو راهی قبول یا رد قرار می‌دهند. قبول مساوی با شکست کامل مقاومت است.

۴. راه دوم رد پیشنهاد است که این نیز مساوی با مقصرنمایی مقاومت و ساخت بهانه برای تشدید مجدد است.

۵. نهایتاً مجدد آتش دشمن در زمین و هوا برای راند بعدی افزایش می‌یابد.

🔹 در اینجا معمولاً راهکار مقاومت، جذب فشارها و مقاومت بر اصول خود است، در حالی که به نظر می‌رسد لازم باشد تا سه اقدام تکمیلی برای برهم زدن این سیکل معیوب صورت گیرد:

اول، رژیم صهیونی باید بفهمد که "مذاکره زیر آتش" همیشگی نیست. البته بستن درها همواره مخالفینی دارد. ضمن اینکه بسیاری، مذاکره را به چشم اهرمی برای مهار توسعه جنایت رژیم می‌بینند‌.

دوم، یکی از راه‌های همیشگی در مذاکرات، ارتقای خواسته‌ها و مطالبات غیرلازم برای کسب مطالبات لازم است. گاه دیده می‌شود که مقاومت، توافق مطلوب خود را به عنوان خواسته ارائه می‌دهد چه، ارتقاء برخی خواسته‌ها راه را برای چانه‌زنی بیشتر باز می‌کند.

سوم، مسئله‌ای که همواره حتی در طرف ایرانی وجود دارد، کسب پیشنهادات از طرف مقابل و پاسخ به آنهاست. در حالی که می‌توان این رابطه را معکوس ساخت، مقاومت باید ایده و طرح ایجابی جهت آتش‌بس داشته باشد.

@Muhallell

ران درمر، وزیر استراتژیک رژیم صهیونیستی پیش از سفر به آمریکا، به روسیه سفر کرد.

در این سفر، وی تلاش کرد تا روسیه را وارد خط درگیری با مقاومت کرده و در واقع روسیه، مسئول ممانعت از انتقال سلاح از سوریه به لبنان شود.

دلیل این تلاش همه جانبه اسرائیل این است که اگر آنها یک محموله را در سوریه بمباران می‌کنند که پنج محموله دیگر به لبنان می‌رسد!

بنابراین رژیم نیز به این نتیجه رسیده که زدن محموله‌ها یا زیرساخت‌ها و پایانه‌های مرزی، تاثیر زیادی نخواهد گذاشت و حل این مشکل فقط توسط خود دولت سوریه انجام خواهد شد بنابراین هم مستقیماً به دولت فشار آورده‌اند و هم از طریق روس تلاش کردند.

روس‌ها نیز در پاسخ به درمر گفتند که نیروهای ما در سوریه حضور دارند اما وظایف آنها مشخص است و مرزبان سوریه نیستیم.

البته هدف بالاتر صهیونیست‌ها، ورود روسیه به توافقنامه 1701 در جهت ممانعت از انتقال سلاح از سوریه به حزب الله است که این مورد با مخالفت جدی طرف آمریکایی مواجه شده است.

@Muhallell

مهم‌تر از ازسرگیری ترورهای رژیم، زدنِ سایر نقاط بیروت (به جز ضاحیه) است. حزب الله همواره به دنبال تثبیت معادله ضاحیه - حیفا بود و اکنون با تثبیت فرایند هدف قرار دادن سایر نقاط بیروت، افزایش زدنِ تل‌آویو بیش از پیش لازم است. به نظر می‌رسد با توجه به ناامنی بالای ضاحیه، مسئولان حزب‌الله به سایر نقاط نقل مکان کرده‌اند و رژیم نیز به دنبال شکستن خط جدیدی است. بنابراین چه بسا بازنگری پیش‌دستانه در پروتکل‌های حفاظتی احساس شود.

@Muhallell

صهیونیست‌ها حملات خود را در ساعات اخیر در بیروت افزایش داده‌اند و دقایقی قبل نیز حاج محمد عفیف ترور و به شهادت رسید. این افزایش در راستای استراتژی "مذاکره زیر آتش" صورت می‌گیرد و ارتباط مستقیمی با مذاکرات آتش‌بس دارد. امشب نکات بسیار مهمی در خصوص پیش‌نویس ۵ صفحه و ۱۳ بندی آمریکا و اسرائیل که روز پنجشنبه توسط لیزا جانسون به نبیه بری تحویل داده شد و قرار است پاسخ آن تا روز سه‌شنبه با ورود هوکشتاین به بیروت داده شود، را بررسی خواهیم کرد.

@Muhallell