فرهیختگان

اشتباه بزرگ پزشکیان
ناصر دانشفر

وفاق کلیدواژهٔ رئیس دولت چهاردهم بوده و هست، راهبردی که با تعریف دقیق و درست از آن، می‌توانست با اندکی شجاعت و باور به قدرت مردمی، کشور را از وضعیت فاجعه‌بار کنونی نجات دهد. او در تبلیغات انتخاباتی خود، دست روی نقاطی گذاشت که امید را دل بسیاری زنده کرد، از حق مردمی گفت که با تحریم انتخابات با زبان بی‌زبانی به حاکمیت نه گفته بودند و مشروعیت نظام‌مقدس را به چالش کشیده بودند.
او گفت که زین پس چرخ مملکت بر اساس کار کارشناسی خواهد چرخید، افراد بر اساس شایستگی در صدر قرار خواهند گرفت. ما بر این نکته واقف بودیم که ساختار این نظام چنان است که نائل شدنِ این مرد ساده‌دل به وعده‌های خود، بدون تردید از محالات است، اما با صداقتی که از او سراغ داشتیم، گمان کردیم که جناب وی خیلی صریح دردهای بی‌درمان وطن را به سمع و نظر ولی‌امر مسلمین‌جهان خواهد رساند و ایشان را متوجه اوضاع خطرناک کشور خواهد کرد.
اما شوربختانه در همان گام نخست با زیر پا گذاشتن مصوبات شورای راهبری و تبدیل دولت به یک شرکت سهامی بسیاری را ناامید نمود.
با این‌حال، آنانکه که عمری در میدان سیاست این دیار استخوان خرد کرده بودند، با توجه به محدودیت‌های موجود نمرهٔ قبولی به وی دادند و گمانشان این بود که بعد از شکل‌گیری این دولت ناهمگون، وی به سراغ مسائل اصلی کشور خواهد رفت.
یکی دو گام نسبتاً موفق برداشت، اجرای لایحهٔ حجاب و عفاف را متوقف و شورای عالی مجازی را قانع نمود که واتساپ و گوگل پلی را رفع فیلتر کند. اما اصل ماجرا به کل فراموش گردید، با یک تشر حضرت‌آقا از رویکرد اساسی خود، یعنی مذاکره با آمریکا عقب کشید و مهمتر از آن کوچکترین قدمی در راه جذب مردم ناراضی کشور برنداشت.
سمینار وفاق او نیز شکل شمایل جمهوری‌اسلامی گرفت و در جمع حاضران خبری از مخالفان نظام نبود، قصهٔ رفع حصر را به فراموشی سپرد و به تعهدی که معاون راهبردی وی به جمع ما ( بنده، آقای قمیشی، آقای حائری و ...) برای فراهم کردن فضای اعتراض داده بود، وفا نکرد و با اولین درخواست همانانی که مشروط به وی رأی داده بودند، لشکرکشی خیابانی کرد و بر دستان بسیاری از بهترین مردمان این سرزمین دستبند زد.
حالا از جمع زندانیان سیاسی کاسته نگردیده که تعدادی قابل توجهی هم بدان افزوده شده است. امروز هم که تیغ رهبری را همراه خود نداشت، شاخ کابینه‌اش را شکستند.
به گمانم خیلی خوب شد، اگر این تلنگر، جناب رئیس دولت چهاردهم را از خواب بیدار کند و از جاده‌ای که به ناکجاآباد ختم می‌شود دور بزند، این اتفاق به نقطهٔ عطف این دولت منجر خواهد شد، اما آنچه که از شواهد و قرائن برمی‌آید، او باز هم در برابر ارباب قدرت دست‌ها را به روی سینه خواهد گذاشت و به خواسته‌های بنیان برافکن تمامیت‌خواهان تن خواهد داد.
یک‌سال پیش نوشتم که قطعاً ترامپ با توپ پر به کاخ سفید برخواهد گشت و بیچاره رئیسی با این مردک نامتعادل چه باید بکند. اما از بخت بد این قرعه به نام پزشکیان زده شد، آرزویم این بود که این مرد محشور با نهج‌البلاغه علی، به او تأسی نماید و موجب فرج گردد، اما واقعیت این است که قاری نامهٔ مالک‌اشتر قرار نیست، عامل آن هم باشد.
تنها چیزی که به ذهنم می‌رسد آن است که بگویم الفاتحه



#فرهیختگان راهی به رهایی

دیکتاتورهای جهان متحد شوید!

اشاره: این یادداشت در روزهای آغازین تجاوز پوتین به کشور همسایه اوکراین تحریر و در همین کانال منتشر شده است. اکنون پس از سه سال و به ویژه پس از مواضع قلدرمآبانه و ضد آزادی و تاجرمسلکانه ترامپ (رئیس جمهور روان پریش کنونی آمریکا) در برابر کشور مورد تجاوز و حمایت های قاطع تر او از دیکتاتور متجاوزی چون پوتین، به نظر می رسد که محتوای این نوشته از اعتبار بیشتری برخوردار است. از این رو مفید دانسته شد که بازنشر شود.
یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۴۰۳

این روزها که خبر حمله و تجاوز پوتین و ارتش متجاوز روسیه تزاری – بلشویکی به کشور همسایه اوکراین سر تیتر اخبار جهان است و من هم به قدر وسع پیگیری می کنم، بیش از همه جمله معروف مارکس در ذهنم خطور می کند که زمانی گفت: کارگران جهان متحد شوید!
حال با صف بندی هایی که در پی این تجاوز آشکار در جهان و منطقه شکل گرفته است وادارم می کند که بگویم: دیکتاتورهای جهان متحد شوید! در این چند روز به عیان دیده می شود که مردمان جهان و به طور خاص رهبران کشورهای غرب و شرق به نحوی در دو جبهه به صف شده اند. در جریان های مردمی و حقوق بشری و قانونمدار جهان البته آنان که مواضع خود را اعلام کرده اند قاطعانه چنین اقدامی را نقض آشکار قوانین بین الملل و تجاوز آشکار و نقض حاکمیت یک کشور مستقل دانسته اند. در میان رهبران کشورهای آزاد و به اصطلاح دموکراتیک نیز عموما در صف مخالفان و منتقدان ایستاده و تزار سرخ نوظهور را محکوم کرده و می کنند. هرچند باید گفت که متأسفانه شماری از این رهبران نیز خود در عمل چندان به دموکراسی و آزادی و عدالت و حقوق بشر التزام ندارند ولی حداقل آن است که رسما در صف دموکراسی خواهان جهان ایستاده اند و به طور رسمی در کنار مردم ستمدیده و کشور مورد تجاوز قرار گرفته اند.
در این میان وضعیت رهبران ضد آزادی جهان از همه اسفبارتر است و عیان تر. به ویژه کشور بزرگ و پرقدرت چین هر چند با فاصله های قابل فهم در کنار پوتین متجاوز قرار گرفته است. چرا که این همدلی از ماهیت ایدؤلوژیک نظام چینی بر می خیزد و نه برآمده از مصالح واقعی مردم چین. تقریبا تمامی جریان های راست و فاشیست و ملی گرای غربی نیز به تلویح و به تصریح از حامیان متجاوز و شخص پوتین شده اند. به ویژه حمایت های آدمی چون دونالد ترامپ (رئیس جمهور فاسد و دیکتاتور پیشین آمریکا) از این تجاوز در قالب ستایش های شگفت وی از آدمی چون پوتین مثال زدنی است. در هر حال این همذات پنداری ها طبیعی می نماید.
اما در کشور خودمان هم واقعیت بسیار تلخ و حتی می توان گفت شرم آور است. پیش از اعلام مواضع رسمی و غیر رسمی مقامات رسمی جمهوری اسلامی در این باب چند پادو خرده پای جمهوری اسلامی در منطقه شتابزده در کنار حامیان متجاوز قرار گرفتند. رژیم دیکتاتور حاکم بر سوریه که بیش از همه وامدار دیکتاتور کرملین است، حوثی های یمن و ونزوئلا. هرچند تا این لحظه رهبر نظام ایران سخنی نگفته است ولی با توجه به مناسبات ارکان نظام حاکم، موضع رئیس جمهور منصوب و وزیر خارجه آن نشان می دهد که سیاست «نظام» هرچند تا این لحظه اندکی محتاطانه حمایت از پوتین متجاوز است. مواضع رسانه های ولایی نیز تا حدودی مؤید این موضع است. اگر این تجاوز و اشغال ادامه پیدا کند احتمالا گرایش روسی نظام عیان تر خواهد شد. چرا که بالاخره باید روشن شود که اتحاد و هم پیمانی دیکتاتورها در سطح جهانی طبیعی و قابل پیشبینی است.
با این حال اغلب مردم ایران به ویژه روشنفکران و آزادی خواهان و صلح طلبان و ملیون ایرانی که بی گمان تجاوزات تاریخی تزارها به ایران زمین و بعد خیانت های مکرر رفقای سرخ شمالی را از یاد نبرده و اکنون نیز از پیوند غیر سازنده و زیانبار جمهوری اسلامی با شرق استبدادی و بیشتر با تزار سرخ نوظهر در روسیه نگران و آزرده اند، این تجاوز را قاطعانه محکوم می کنند و برخی سخنان نسنجیده و ضد ملی مقامات حکومتی و تریبون رسمی آن در رادیو و تلویزیون را نادرست و به زیان کیان ملک و ملت می دانند. اما چه باید کرد به درستی گفته اند: کبوتر با کبوتر، باز با باز!

حسن یوسفی اشکوری
۷ اسفند ۱۴۰۰



#فرهیختگان راهی به رهایی

عزل همتی تدبیری اقتصادی یا انتقام؟
اکبر دانش سرارودی

استیضاح کنندگان عبدالناصر همتی بخوبی میدانند که مهمترین مشکل اقتصاد ما، تحریم ها و عدم تعامل مناسب با دنیاست و تحمیل هزینه های گزاف گروه ها و کشورهای باصطلاح جبهه مقاومت نیز قوزبالاقوزی است که اندک منابع مالی مان را نیز در کنار مسدود سازی ورودی سرمایه هایی که از رهگذر خود تحریمی های ناشی از عدم پذیرش معاهداتی چون FATF شرایط مان را بیش از پیش مزمن و حاد مینماید بر ناترازیهای متکثر و متنوع خانمان‌سوزمان می‌افزاید و تا تصمیم به خروج از این شرایط بغایت منفی نگیریم خودِ خدا هم بیاید کاری از او ساخته نیست و او نیز خواهد گفت من تابع قوانین ثابت علمی و عقلانی دو دوتا چهارتایی هستم که با زور و دستور و فرمان عوض شدنی نیستند و تا زمانیکه سیستم حکمرانی اصلاح نشود و به ریل علم و عقلانیت بر نگردد و آرامش روانی و اعتماد لازم برای سرمایه گذاری و کارآفرینی و تولید فراهم نگردد هزار رانندهٔ دیگر نیز عوض کنید قادر به راه اندازی این ماشین داغون و پوکیده نخواهد بود

ممکن است بگوئید پس چرا همتی را که اتفاقاً تحصیلکرده اقتصاد و فردی مجرّب در این زمینه است را بعنوان اولین قربانی دولت وفاق!!! به زمین زدند؟
[[بماند که همتی و همتی هایی که علیرغم آگاهی از شرایط حاکمیت دوگانه و منبع مشکلات نظام، تن به وزارت و امثالهم میدهند و کلمه ای در بیان حقایق نمی‌گویند را باید بردگانِ قدرتی بحساب آورد که ارزش ذره ای دلسوزی ندارند]]

لکن جواب سؤال فوق ساده است؛
یکی اینکه میخواهند تعمداً در یک خوش رقصی کاسبکارانه تمام حواس ها را از منبع ناکامی ها پرت کرده و در معرفی مقصرِ مشکلاتِ کشور، آدرس غلط بدهند

دوم اینکه خواستند بگویند توئیت های رسواگری که دروغ های آماری و اقتصادی زمان رئیسی را بر ملا میکرد را از یاد نبرده ایم و اگر بنا به مصالح و حساب و کتابهایی! ۶ ماهِ قبل اجازه دادیم بر کرسی وزارت اقتصاد بعنوان پاشنه آشیل دولت و نظام بنشینی! ولی برای انتقام از آن توئیت ها و سخنان گاه و بیگاهی که همچون نوری به تاریکخانه دروغ‌پردازی های آن سیاهترین مقطع تاریخ معاصر عمل میکرد لحظه شماری میکردیم و این عزلِ زودهنگام، انتقام پایداریونِ رئیسی پرستی بود که با یک تیر چند نشان زدند و ایکاش پزشکیان به هوش می‌آمد و بیش از این بر قربانی کردن تمام حیثیت خود و نهج البلاغه‌ای که مستمسک تدیّن و صداقتش کرده بود اصرار نمی‌ورزید و با تکیه بر اهمیت قول و قرارهایش، شرایط مردم و کشور را بدرستی درک میکرد.



#فرهیختگان راهی به رهایی

در عجبم که در روزگاری زندگی می کنم که مردم دهان برای نخوردن غذا می بندند تا ایمان شان را ثابت کنند، اما دهان برای گفتنِ حقیقت باز نمی کنند!

حسین جمالی پور


#فرهیختگان راهی به رهایی

‍ ✔️مجادله آتشین و نگاه دوباره رسانه‌ها به جی. دی. ونس

✍️سهند ایرانمهر

جی. دی. ونس، جیمز دیوید ونس معاون کنونی ترامپ در مجادله رییس‌جمهور آمریکا با زلنسکی، مشارکت فعالی داشت و این مساله باعث‌شد که دوباره در کانون توجه قرار گیرد، او زاده ۲ آگوست۱۹۸۴ در میدل‌تاون اوهایوست. داستان زندگی او‌ روایت پرفراز و‌نشیب، از گذشته‌ پر از چالش‌ پسربچه‌ای است که از خانواده‌ای فقیر از طبقه کارگر برخاست و امروز در جمع قدرتی است که نماد سرمایه‌داری مدرن است.

پدر ونس در دوران کودکی او، خانواده را ترک کرد و مادرش در دوران کودکی با اعتیاد به هروئین دست و پنجه نرم می‌کرد. در این شرایط دشوار، پدربزرگ و مادربزرگ فقیرش سرپرستی او را بر عهده گرفتند. آن‌ها پس از ازدواج و به امید رهایی از فقر روزافزون در کنتاکی، به اوهایو مهاجرت کردند. با وجود سختی‌های ساختن زندگی در محیطی جدید، اثرات پیشینه پرآشوب خانوادگی همچنان در زوایای زندگی ونس نقش بسزایی داشت.

ونس پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه دولتی اوهایو، مدتی در خدمت یک سناتور جمهوری‌خواه فعالیت کرد و سپس به دانشکده حقوق ییل رفت. در اولین سال حضور در ییل، استاد برجسته‌اش، ایمی چوا، او را متقاعد کرد تا داستان زندگی خود را بنویسد. نتیجه این تصمیم، کتاب پرفروش و بحث‌برانگیز «هیل بیلی» (روزگار آمریکایی‌های پشت‌کوه‌نشین) بود. این کتاب، تحلیلی عمیق بر طبقات اجتماعی، فرهنگ و رویای آمریکایی از دیدگاه طبقه کارگر در منطقه آپالاچیای آمریکا ارائه می‌دهد. ونس در این اثر، داستان مهاجرت پدربزرگ و مادربزرگش، تلاش برای ساختن زندگی جدید در برابر چالش‌های اقتصادی و اجتماعی و همچنین میراث دردناک گذشته‌ای که همچنان در خانواده‌اش حس می‌شد، را به تصویر می‌کشد.

در ژانویه ۲۰۱۷، ونس به شبکه CNN پیوست و در آوریل همان سال قراردادی برای ساخت فیلمی بر اساس کتاب «هیل بیلی» امضا شد. در سال ۲۰۲۰ از این کتاب که جزو‌ پرفروش‌ترین‌های نیویورک‌تایمز هم‌بود، فیلمی به همین نام ساخته شد. این حضور در رسانه‌ها و موفقیت کتاب، او را به یکی از صداهای برجسته تحلیل مسائل اجتماعی و اقتصادی طبقه کارگر در آمریکا تبدیل کرد.

با وجود اینکه ونس در ابتدا از باورهای پروتستان در خانواده بهره‌مند شده بود، اما بعدها به مذهب کاتولیک گروید؛ تغییری که تأثیر عمیقی بر نگرش‌های فرهنگی و اجتماعی او داشته است. این تغییر مذهبی، همراه با تحولات فکری، زمینه‌ساز تحولات سیاسی او نیز گردید. در آغاز، ونس دیدگاه‌های تند و منتقدانه‌ای نسبت به دونالد ترامپ داشت و توییت‌های تندی علیه او می‌نوشت؛ «هیتلر زمانه» لقبی بود که او‌ در انتخابات دور اول ریاست‌جمهوری ترامپ به او‌ داده بود اما با گذر زمان و تغییر شرایط، او از منتقد به یکی از حامیان سرسخت ترامپ بدل شد!

این تغییر موضع به گونه‌ای بود که در محافل سیاسی، ونس به عنوان چهره‌ای نزدیک به ترامپ شناخته و در نهایت معاون رییس‌جمهور شد، پیشرفتی که هم سبب تحسین سخت‌کوشی او‌ شده است و هم به‌دلیل چرخش‌هایی شگفت‌انگیز در رویکرد سیاسی و حتی مذهب او را متهم به فرصت‌طلبی و داشتن روحیه‌ای عوامفریبانه برای تحقق اهدافی جاه‌طلبانه کرده است.

بخشی از فیلم«هیل‌بیلی»که بر اساس کتاب خودنوشت ونس نوشته شده و‌ روایت زندگی سخت دوران کودکی اوست.

سهند ایرانمهر





#فرهیختگان راهی به رهایی

با درود به عزیزانی که همچون سال‌های پیش مشوق انتشار مضامین معنوی و اخلاقی در ایام ماه مبارک رمضان هستند، و با تهنیت و شادباش روزهای فرخنده رمضان سال ۱۴۴۵ هجری قمری.
امسال و هم‌گام با روزهای رمضان رساله محبت‌نامه منسوب به مفسر، محدث، حکیم، شاعر و عارف نامدار پارسی‌گوی قرن پنجم جناب ابواسماعیل عبدالله بن ابی‌منصور محمد انصاری هروی مشهور به خواجه‌ عبدالله را تقدیم دوستان فرزانه می‌کنم.

رساله محبت‌نامه یکی از مجموعه رسایل فارسی خواجه عبدالله است که در کنار سایر رسایل منثور او در دهه‌های اخیر بارها بچاپ رسیده و شمیم معنوی آن جان مشتاقان را گداخته است. مضامین این رساله مختصر برای خواجه هروی مضامین آزموده و زیسته یک سالک حرفه‌ای ‌است و با متنی که شاهکار لفظی یا میناکاری ادبی یک عالم واژه‌پرداز و ادیب لغت‌باز است متفاوت است هرچند که محبت‌نامه از نظر ادبی هم متنی درخشان است.
محبت‌نامه متن تعلیمی برای مخاطبانی گُزیده است، بنابراین زبان رساله با جان تشنه و روح مشتاق ارتباط می‌گیرد. این رساله آموزشی ۲۸ باب دارد و شیخ‌الاسلام متشرع ما که ازقضا بر قله تصوف، استاد انتقال مفاهیم عاطفی‌ست، محبت را در مرکز توحید می‌نشاند.
 
باب‌های رساله محبت‌نامه خواجه هروی بعد از مقدمه و ستایش مرسوم عبارتست از:
محبت. شوق. طلب. بُکاء. ذکر. عِتاب. مُسامره. مریدومراد. جنون. تجرید. قُرب. اُنس. انبساط. مِحنت. عشق. وفا. غیرت. سُکر. غَلیان. وَجد. طوالع. تجلی. مشاهده. فی قولهم انا انت. فی‌الجمع والتفرقه. فقر. طامات. توحید

باشد و شاید که  بازخوانی میراث مکتوب ما در این زمانه پر بلا و تفرقه مفید و موثر افتد، الفت زاید و محبت افزاید.

إنّ لِرَبِّكُم في أيّامِ دَهرِكُم نَفَحاتٍ
روزهای بهاری رمضان امسال گوارای وجودتان
یکم رمضان ۱۴۴۵ ه.قمری
اسفندماه ۱۴۰۲ خورشیدی
رضا بهشتی معز

#محبت_نامه
#رمضان


#فرهیختگان راهی به رهایی

گفت‌وگوی رضا علیجانی با اکبر کرمی

در باره نسبت دین و سکولاریسم و لزوم جدایی دین و دولت در ایران ما با یک زمینه بدآموز و منفی هم مواجه هستیم؛ مثلا در هیچ‌کدام از کشورهای مسلمان به جز ج.ا و طالبان حجاب اجباری نیست و یا...

من باور نمی‌کردم؛ بنا به اخبار موثق، در شهر قم بین دانشجویان الهیات و طلبه‌های مرد و زن، ازدواج سفید صورت می‌گیرد.مقامات بالاتر حوزه نیز از عدم تقیدات به شریعت مطلع هستند!

ریشه بسیاری از معضلات زنان به مردسالاری ریشه‌داری برمی‌گردد که در طول تاریخ در مذهب، فلسفه، شعر و ادبیات در جوامع مختلف نفوذ داشته است.

حتی تا عصر روشنگری، در بیان کانت و هگل و به خصوص نیچه، چنان تعابیر تندی علیه زنان وجود دارد، که شگفت‌انگیز است. شعر و ادبیات بشری نیز مشحون از فرهنگ مردسالاری است. فرهنگ دینی سنتی هم به علت تصلب بیشتری که نسبت به سویه‌های دیگر فرهنگ دارد، در تقویت این مناسبات نقش مهمی داشته است.

رشد فرهنگ برابری زن و مرد در ایران یک فرایند اجتماعی است. اگر روحانیون بخواهند جلوی این رود خروشان دوران روشنگری و رنسانس ایرانی، بایستند شدیدا شکست می‌خورند.

اکثر قریب به اتفاق روحانیون شیعه در لبنان اصلا با اوضاعی که در ایران حاکم است؛ اختلاط دین و حکومت، ولایت فقیه و یا اجبار در شریعت، موافق نیستند و کاملا مخالفند. و یا امثال آیت‌الله سسیستانی در عراق، مشکلی برای روند سیاست ایجاد نمی‌کنند. قبلا نیز در ایران امثال آیت‌الله شریعتمداری، گلپایگانی و مرعشی همین وضعیت را داشتند.

قبل از انقلاب اکثریت روحانیون و حوزه‌های علمیه دخالت چندانی در سیاست نداشتند. بعدا اقلیتی از طلاب انقلابی این توازن را به‌هم زدند و تغییر دادند. اینک اوضاع حوزه‌ها دارد دو باره به وضعیت قبل برمی‌گردد.

بند ناف حوزه روحانیت بعد از انقلاب از جامعه کنده و به چاه نفت وصل شد و از قند و چای مساجدش تا ماشین ضد گلوله‌ی نوک هرمش از طرف حکومت می‌آید و همین مسئله فرایندی از استحاله و فساد را برای حوزه‌ها رقم می‌زند.

حوزه و روحانیت نیز شکل هرمی دارد؛ قاعده، لایه میانی و نوک هرم. در تحلیل روحانیت باید این سه لایه را تفکیک کرد.

از زندگی روزمره روحانیون فیلم‌های مستندی از سوی کارگردان‌هایی مثل آقای تدین و یا خانم ایلانلو ساخته شده که بسیار گویاست.

ناطق نوری که در دهه هفتاد رئیس مجلس بود، در هنگام بررسی یک قانون در صحن مجلس که به نفع زنان بود، به طنز گفت آقایان رأی که می‌دهید حواست‌تان باشد بعد از جلسه‌ خانه هم می‌خواهید برویدها! یعنی زنان و دختران نمایندگان و روحانیون مجلس نیز مدعی حقوق‌شان هستند.

آقای امیر ترکاشوند به مطلب مهمی اشاره کرده و گفته بود همان‌طور که مذهبی‌های سنتی در تاریخ معاصر ما به تدریج عادت کردند که زنان صورت‌شان را با نقاب و برقع نپوشانند و عرش خدا هم به زمین نمی‌آید!، به تدریج پذیرفتند که به جای چادر می‌شود روسری سرکرد. همینطور به تدریج چشم‌های‌شان عادت خواهد کرد که اگر این روسری هم نباشد اتفاقی نمی‌ا‌فتد.

من به رابطه دیالکتیکی روندهای عینی(اقتصادی و سیاسی) و ذهنی(فرهنگی به معنای عام آن؛ دین و فلسفه و ادبیات)، در جامعه و تاریخ معتقدم. فرهنگ مردسالار را نیز با همین عینک تحلیل می‌کنم.

بنا به تحقیق مشترک خانم مهرانگیز کار و شهلا لاهیجی، قوم آریایی بخاطر عشایری، کوچنده و رزمنده بودن‌شان مردسالاری قوی‌ای دارند و در گذشته‌های دور، به هر کجا که در آسیا و اروپا مهاجرت کرده‌اند، مناسبات مردسالاری را تقویت کرده‌اند.

همه شاخه‌های مردسالاری در ایران دارد آخرین نفس‌هایش را می‌کشد؛ چه در شکل متصلب مذهبی، چه چپ، چه ملی و چه در شکل سلطنت‌طلبانه‌اش. این فرهنگ از بین نمی‌رود ولی تضعیف شده و به حاشیه رانده می‌شود. کشور ما در خاورمیانه اگر نگویم تنها، ولی یکی از پیشروترین جوامعی است که دارد در این مسیر پیش می‌رود.

به قول پرفسور جواد فلاطوری محقق ایرانیِ مقیم آلمان که مدتی پیش فوت کرد، در جهان اسلام مسئله زنان آخرین مسئله‌ای است که حل خواهد شد.

بخشی از سلطنت‌طلبان به شدت مردسالار هستند. آدم وقتی نوشته‌های‌شان را می‌خواند از شدت و تندی زن‌ستیزانه‌شان متعجب می‌شود.

بنا به تعبیر برخی جامعه‌شناسان جامعه ایران نوعی حرکت پاندولی و افراط و تفریطی دارد. اما این روند ایستا نیست و شبیه دوربین‌های بالای زمین‌های فوتبال حرکت هم می‌کند. بنابراین علیرغم همه حرکت‌های پاندولی، سرجمع، فرهنگ ما به خصوص در رابطه با مسئله زنان دارد رو به جلو حرکت می‌کند.

دست و پا زدن‌های مذبوحانه مردسالاری در ایران، از جمله و به خصوص در شکل مذهبی‌اش که متصلب‌تر است، هم اثری در فرایند و مطالبه برابری خواهی نخواهد داشت.

لینک فایل صوتی




#فرهیختگان راهی به رهایی

دوستان ارجمند 
دوسال گذشته و بمناسبت ماه رمضان برآن شدم تا مجموعه سی‌تایی از حکمت اخلاقی/قرآنی چندمنظوره را به نثر و سبک قدیم ولی معطوف به نیازها و دلالت‌های امروزین بنویسم. این مجموعه بداهتا "فضایل القوم فی شوارق الصوم" یا "اخلاق عامه در روشنای روزه" نامیده و با مضامین اخلاقی و استناد قرآنی متناسبِ هر مضمون به‌صورت روزانه نوشته و به‌لطف مدیران محترم  "فرهیختگان" و سپس "دین آنلاین" منتشر و بازنشر شد و مورد استقبال و مقبول طبع خوانندگان فرهیخته فضای مجازی قرار گرفت.

عناوین "اخلاق عامه" عبارت بود از: توکل، حسد، غرور، بدگمانی و سوءظن، گشاده رویی و خوشخویی، غیبت، تهمت، دروغ، رازداری، سخن چینی، تمسخر و ریشخند، جدال و جروبحث، تملق و چاپلوسی، پرحرفی، عهدشکنی، دشنام و ناسزا، ریاکاری، توبه، عجب و خودپسندی، بخشندگی، عافیت طلبی، اعتدال و میانه روی، سوء و حسن عاقبت، گذشت، خدمت به خلق، قناعت، عدالت، عشق، شادی.
درحقیقت مجموعه سی تایی اخلاق عامه یک قسمت از سه‌گانه یا تریلوژیِ درحال تدوین است. دو قسمت دیگر این اثر یکی به اخلاق دانشمندان (رذائل الافاضل) و دیگری اخلاق روسا و امراء اختصاص دارد.
سبک انتخابی نگارش من در این اثر چنانکه تاکنون خوانده‌اید محاکات یا آپولوگ  Apologue دو شخصیت فرزانه خیالین (مجنون مغربی و فیض مشرقی) است و کوشیده‌ام ابتلائات عصری ما را از زبان آنها کوتاه بقدر وسع و با لطافت ادب پارسی و در جغرافیای مسلمانان بازگویم. آنچه تاکنون نشر یافته اقتضائات اخلاق عمومی در ماه رمضان را داشته و البته با ضرورت و عجله در نگارش هم همراه بوده است و بنابراین نسخه نهایی نخواهد بود.
امیدوارم استقبال خوب شما خوانندگان عزیز در کمال این اثر موثر افتد و جودت بازخوانی و بازاندیشی مضامین دو بخش دیگر را هم درپی آورد. 

والله المستعان
رضا بهشتی معز
یکشنبه ۳ خرداد ۱۳۹۹ برابر با ۲۹ رمضان ۱۴۴۱

#رمضان

#فرهیختگان راهی به رهایی

مردی چنین میانهٔ میدانم آرزوست

✍ ناصر دانشفر

چندین ساعت چشمانم بر صفحهٔ صدا و سیمای میلی خشک شد تا شاید معجزه‌ای رخ دهد و یکی از غاصبان کرسی‌های خانهٔ ملت به دلیل اصلی وخامت اوضاع اقتصادی کشور اشاره‌ای کند. بی‌صبرانه و در عین حال ناامیدانه به نطق‌های مخالفین استیضاح گوش جان دادم تا شاید یکی و فقط یکی از اینان فریاد کند که مسئول اصلی این فاجعه شخص رهبری است، او که با سیاست‌گذاری‌های غیرمنطقی کشور را به مرز فروپاشی رسانده است.
اما همه از معلول گفتند، روضه خواندند و بر حال زار مردم گریستند، اما یکی از این وکیل‌الدوله‌ها نگفت که این شرایط غیرقابل تحمل ناشی از سالها فرصت‌سوزی ولی‌امر مسلمین‌جهان می‌باشد و بس.
یکی نگفت، اگر حضرت‌آقا در مقابل برجام نمی‌ایستاد و به ایالات‌متحده به عنوان مهمترین عضو امضاء کنندهٔ این معاهده، اجازهٔ سهیم شدن با دیگر شرکای اروپایی خود در بازار بزرگ کشورمان را می‌داد، اگر با پیوستن کشور به معاهدات بین‌المللی ضامن تبادلات اقتصادی مخالفت نمی‌نمود، اگر دار و ندار کشور را خرج شش لشکر خیالی نمی‌نمود، اکنون کشور در اینجا قرار نمی‌گرفت که به فرض تسلیم در برابر مذاکره با کدخدا، بدون هیچ کارتی دور میز بنشیند.
آی مجلسیان، ما به شما هیچ امیدی نداریم و یقین داریم که این گره کور سرزمین مادری با دستان لرزان شمایان باز نمی‌شود. لذا خواسته‌ای از محضرتان نداریم، اما برای خودتان هم که شده، جلوی ترکتازی پایداری‌چی‌ها این خوارج بدتر از نهروانیان را بگیرید و بدین سان اندکی به رئیس‌جمهور بی‌اختیار و سیبل جدید مقام معظم رهبری اندکی کمک کنید تا بتواند دورهٔ سیاه پیش رو را به پایان برساند.
او مرد استعفا نیست، ما بی‌دلیل گمان داشتیم که وی وقتی کارد به استخوانش برسد، خدمت آنکه کلیهٔ امور به کف با کفایت اوست، خواهد رفت و عطای ریاست قوهٔ مجریه را به لقایش خواهد بخشید.
گویا همهٔ آدمها، بدون استثناء این طرف و آن طرف قدرت متفاوت می‌باشند.



#فرهیختگان راهی به رهایی

فهرست جلسات کلاس شاهنامه شاهرخ مسکوب:

مقدمه

گفتار ۱، حماسه

بخش یک


گفتار ۲، زمان

بخش یک

بخش دو


گفتار ۳، تاریخ

بخش یک

بخش دو

بخش سه

بخش چهار

بخش پنج

بخش شش


گفتار ۴، جهانداری و پادشاهی

بخش یک

بخش دو

بخش سه

بخش چهار

بخش پنج


میان‌گفتار: از گاتها تا حافظ ، از زئوس تا نیچه

از گاتها تا حافظ ، از زئوس تا نیچه


گفتار ۵، آفرینش

بخش یک

بخش دو

بخش سه

بخش چهار

بخش پنج

بخش شش

بخش هفت

بخش هشت

بخش نه

بخش ده


گفتار ۶، سخن

بخش یک

بخش دو

بخش سه

بخش چهار

بخش پنج

بخش شش

بخش هفتم




#فرهیختگان راهی به رهایی