آکادمی زندگی عالیش (راضیه عالیش‌وندی) روانشناسی کل نگر، رشد فردی و تغییر

راست میگه بچه‌م.❤️
#آکادمی_زندگی_عالیش

◣@AlishLifeAcademy◢

و گفت مصطفی (ص) نمرده است.
بلکه نصیب چشمِ تو از مصطفی (ص) مرده است.
«ابوالعباس قصاب»
#مدد_از_حق
#مدد_از_اولیاالله
#مددی_یا_رسول‌الله
#آکادمی_زندگی_عالیش

◣@AlishLifeAcademy◢

یادآوری؛ ۲۴ شهریور روز آخر چالش ۹۱ روزه است.
#راضیه_عالیش_وندی
#آکادمی_زندگی_عالیش

◣@AlishLifeAcademy◢

خوک‌های درون...

#عطار در #منطق‌_الطیر و در میانه‌ی داستان #شیخ_صنعان استعاره‌ی معرفتی قابل تاملی را بیان می‌کند. تمثیل را زمانی مطرح می‌کند که #شیخ_صنعان به فرمان #دختر_ترسا عازم خوکبانی در اطراف معبد ترسایان شده است.

او می‌گوید در درون هر انسانی، صدها خوک(و حتی انواع حیوانات) وجود دارد که گوشه گرفته و کمین کرده‌اند. شاید در زندگی متعارف و زیست‌جهانِ معتدل، این حیوانات سر بر نیاورند، ولی به محض آغاز سختی‌ها و یا شروع سفر سلوک، هر یک از این خوک‌ها از کمین‌گاه خود بیرون آمده و نقش منفی خود را ایفا خواهند کرد. اگر کسی درون خود را بی‌خوک می‌داند، غالبا به این علت است که راه نیفتاده و سختی‌های سفر را نچشیده است.

در نهادِ هرکسی صد خوک هست
خوک باید سوخت یا زنّار بست
در درونِ هر کسی هست این خطر
سر برون آرد چو آید در سفر
تو ز خوکِ خویش گر آگه نه‌ای
سخت معذوری که‌مردِ ره نه‌ای
گر قدم در ره نهی چون مردِ کار
هم بت و هم خوک بینی صد هزار

این استعاره چیزی شبیه برون‌ریزی بیماری‌ها در آغاز دوره‌های درمان سنتی و یا ورزش‌های منظم است.
عطار می‌گوید اگر در همین زندگی معتدل، خوک‌ها را نشناسی و تک‌تک نسوزانی، بعدا اگر سفری معرفتی آغاز کردی، ای بسا به مانند شیخ صنعان، زنّار(کمربند) ترسایان ببندی و کار به رسوایی بکشد.

خوک کُش، بُت سوز در صحرای عشق
ورنه همچو شیخ شو رسوای عشق
#جهان_سین
#آکادمی_زندگی_عالیش

◣@AlishLifeAcademy◢

عصبانیت هنگامی رخ می‌دهد که ما از چیزی ناراحت می‌شویم و می‌خواهیم این ناراحتی را جبران کنیم. اگر کسی به شما آسیب برساند، در مقابل درد این آسیب، ‌عصبانی می‌شوید. هر ناراحتی و دردی با عصبانیت سرکوب می‌شود. لایه‌های عصبانیت، درد را پوشانده است.
با پرورش آگاهی و حضور، عصبانیت ناپدید می‌شود و به جای عصبانی شدن، غمگین می‌شویم. هنگامیکه عصبانیت به غم تبدیل شود، مطمئن باشید که به دردها و ناراحتیهای سرکوب شده نزدیک شده‌اید و به زودی این دردها بیرون می‌ریزد؛ درست مثل اینکه زمین را حفر می‌کنیم تا به آب برسیم.

ابتدا باید لایه‌های خاک و سنگ را برداریم. سپس آب خودبخود می‌جوشد و بالا می‌آید. این آب، نخست گل آلود و کثیف است، ولی با کندن عمیق‌تر، آب تمیز دردسترس خواهد بود.

عصبانیت همان لایه‌ی ابتدای سنگ و خاک است. سپس نوبت به آب گل آلود و کثیف می‌رسد که همان غم و اندوه است و سرانجام،‌ به آب خالص می‌رسیم که همان دردها و ناراحتیهاست.

درد خالص زیبایی خاص خودش را دارد؛ زیرا به شما زندگی جدیدی می‌بخشد.

پ.ن.
عواقب زیبای خودآگاهی و حضور با نوشتن صفحات صبحگاهی، مکث مقدس و صبر زیبا، و مراقبه👆👆👆
#آکادمی_زندگی_عالیش

◣@AlishLifeAcademy◢