رمان‌های زینب رستمی🌸💕

#پارت_۶۰۴
#پارت_واقعی

_نمی تونم بفهمم که..که شوخی می‌کنید یا جدی هستید...چون..چون چهره‌تون..

یک دم کوتاه،دمی که قفسه سینه اش را نرم پایین و بالا،لب هایش را نامحسوس برچیده و چهره اش را مظلوم کرد:

_همیشه آرومه!
_همیشه به چهرم دقت میکنی؟

امیر بدون یک ثانیه مکث،درست پس از پایان جمله‌ی دخترک این را گفت.
گفت و نفس را به اندازه همان یک ثانیه درون سینه‌ی دخترک حبس کرد.چطور می‌توانست با یک جمله،حال و هوایش را انقدر راحت عوض کند؟می‌خواست..می‌خواست اذیتش کند؟

_دارید..دارید اذیتم می‌کنید؟

پلک بر هم فشرد؛و همانکه خواست لب زیر دندان بکشد صدای بم مرد در گوشش نشست:
_اذیت میشی؟!

پلک هایش در لحظه باز و فشار انگشتانش بیشتر از قبل شد.
_من و ببین نفس..

لحن مرد،صدا کردنش،آن نوع تلفظ عجیب اسمش از میان دهان او،جوری که با تحکم بود اما نرمی خاصی هم نیز درش دیده می‌شد موجب شد سرش را نرم نرمک بالا بی‌آورد و مردمک هایش را با مکثی کوتاه به چشم های او بدوزد:
_حرف هام اذیتِت میکنه؟!

یک "نه" بزرگ جواب قلبش به مغز پر شده از سوالات ناجوانمردانه اش بود!
شاید گاه از خونسردی و آرامش عجیبِ او حرصش می‌‌گرفت،شاید بعضی مواقع از رک گویی و صراحت کلامش خجالت می‌کشید اما اذیت؟نه..اصلا...
پس با نگاهی پر از حرف،مردمک هایش را میان چشم های خسته‌ی مرد چرخانده و بعد مانند خودش‌،آهسته و مطمئن لب زد:

_نه...؛فقط...فقط یکم...یکم خجالت..می‌کشم!

چشم هایش که تا لبخند کمرنگ روی لب های مرد پایین آمد امیر کاملا جدی و بی مقدمه گفت:
_سعی کن دیگه از من خجالت نکشی!

سپس دست پایین آورده و آن دسته‌ مویِ کوچکِ گیس نشده‌ی جای گرفته زیرِ کِش پاپیونی شکل دخترک را میان انگشت شصت و اشاره اش گرفت:
_موهات خیسه هنوز...سشوار نکشیدی چرا؟!

https://t.me/+Fb0ktZmuGSljMmE0
https://t.me/+Fb0ktZmuGSljMmE0
امیر تابش معروف ترین برنامه نویس دنیا که توی یکی از بلند ترین برج های نیویورک زندگی میکنه.از ضریب هوشی بالایی برخورداره و حتی نیروی پلیس هم قصد همکاری باهاش داره چون کمتر کسی از مهارت بالاش توی هَک خبر داره.چی میشه وقتی که یک دختره ۲۰ ساله برای پیدا کردن پدرِ داروسازش که مفقود شده ازش کمک بخواد؟دختری که نمیدونه سال ها قبل،تو کوچه پس کوچه های قدیمی با خونه های با صفا تو بغل یک پسر نوجوونی آروم می گرفته که حالا برای خودش کسی شده.چی میشه وقتی امیر برای عروسی خواهرش با بهترین رفیقش به ایران بر گرده و با همون دختر کوچولویی مواجه بشه که حالا بی تاب و بی قراره پدرشه.دختری که نمیدونه شخصی که قراره پدرش رو پیدا کنه کسی نیست جز امیر تابش!🔥❌

رمانی عاشقانه و پر هیجان با بیش از ۵۰۰ پارت آماده در کانال عمومی👇🏻😍
https://t.me/+Fb0ktZmuGSljMmE0
https://t.me/+Fb0ktZmuGSljMmE0
https://t.me/+Fb0ktZmuGSljMmE0
https://t.me/+Fb0ktZmuGSljMmE0

_ تو گند زدی، ما که داشتیم با عشق زندگی می‌کردیم، حالا اومدی که چی!؟ از جون من و زندگیم چی میخواهی؟


یزدان و آیه به خاطر خیانت از هم طلاق گرفتند، حالا یزدان با دو تا بچه از زن دومش برگشته و می‌خواد هم انتقام بگیره و هم آیه رو برگردونه ولی با داداش آیه درگیر میشن و....


به خودم اومدم که جلوی خونه بودم، زنگ در رو زدم اما کسی درو برام باز نکرد به در تکیه دادم و چشمام رو بستم.

صدای باز و بسته شدن در ماشین و بعد صدای پایی که بهم نزدیک میشد به گوشم رسید، چشم باز کردم و با دیدن یزدان پوزخندی زدم.

دیگه هیچ چیز این زندگی سوپرایزم نمی‌کرد.

_با هم حرف بزنیم؟

آهی از ته دلم کشیدم:
_ کاش تو یکی دست از سرم برداری.

از بغض توی صدام متنفر بودم.
_نمی‌تونم.

از جواب اون بیشتر...
_قبل از اینکه امیرحسین برسه برو...
_اشکان به قید وثیقه آزاد شد.

پوزخندی زدم، زندگی برای من به همین اندازه مسخره شده بود.
_تا زمانی که مدارکش پیش زنش باشه، برای تو خطرناکه...

حتی اسم آواز رو هم به زبون نمی‌آورد.
_این خونه اصلاً امن نیست.

_این خونه هیچ وقت برای من امن نبوده اما ناامنی الانش رو مدیون شمام جناب صدر!

صدر رو به کنایه گفتم، اخماش رو توی هم کشید:
_ این خونه دیوار کاهگلی داره که در حال ریختنه اما چشمات نمی‌بینه، من بهونه‌ام مثل همه وقتایی که نیاز داری نفرت از همه رو روی اون بالا بیاری، باشه حرفی نیست، دندم نرم، میشم بلا گردوندت، می‌شم اونی که می‌تونی درد و نفرت توی سینه‌ات رو روش خالی کنی...
من باختم آیه ...
زندگیمو باختم، جوونی و سلامتیم رو باختم، اونم نه عادلانه، کاملاً ناجونمردانه ...
سالها نشستم نگاه کردم و برای زندگی که رفت برای بچه‌ای که هیچ وقت به دنیا نیومد، عزاداری کردم، چون نه قدرتش رو داشتم نه توانش رو... الان هر دوش رو دارم و اگه قراره تو و سلامتیم رو نداشته باشم، زندگی همه‌شون رو به آتیش می‌کشم.
کاری می‌کنم تمام کسایی که باعث شدند من و تو مثل دو تا غریبه روبه‌روی هم بایستیم و توی دلمون پر از کینه از خودمون و بقیه باشه، چراغ بگیرن دستشون و دنبال آبرو و حیثیتشون بگردن، کاری می‌کنم خوشبختی بشه آرزوشون ...

اشکام روی صورتم ریخت و نگاهش پر از خشم با اشکام پایین اومد.

با صدایی که از خشم می‌لرزید ادامه داد:
_ تک تکشون باید تقاص اشکامون رو پس بدند.
_از اینکه تظاهر به بی‌گناهی می‌کنی ازت بدم میاد.
_نمی‌کنم، هیچ وقت این کارو نکردم، اما یادمم نمیره کی بیشتر از همه مقصره...!

ماشینی به ما نزدیک شد اما نگاه پر از اشکم رو ازش نگرفتم. ماشین ایستاد و امیرحسین ازش پایین پرید و صدای پر از خشمش شونه‌هام رو لرزوند.

به شونه یزدان کوبید باعث شد قدمی عقب بره.
_بی‌شرف اینجا چه گوهی می‌خوری!؟

رامین و پدرش جلو اومدند، امیرحسین رو ازش جدا کردند. راحیل با اخمای در هم خیره‌ی ما بود.
امیرحسین به سیم آخر زده بود با فریاد گفت:
_ - دختره رو بی عفتش کردی دیگه از جونش چی می‌خوای بی‌ناموس، دیگه چی ازش مونده که دست از سرش برنمی‌داری!؟ ...

اشکام رو با پشت دست پاک کردم. یزدان با نگاهی به من و امیرحسین گفت:
_ فقط داشتم باهاش حرف می‌زدم.
_تو گوه خوردی، ریدی به زندگیش، چرا گورتو گم نمی‌کنی؟
_زندگی من اینجاست، کجا برم؟! بخوام هم نمی‌تونم برم.

این بی‌پرده حرف زدنش خشم امیرحسین رو فوران کرد و ....


https://t.me/+rhBSFn3MSsNhYWM8
https://t.me/+rhBSFn3MSsNhYWM8
https://t.me/+rhBSFn3MSsNhYWM8