مکافاتـــ♥️عشق

#پارت۴۶۹
#ستیزه‌جو 🍃


پریدم وسط حرفش و بی حوصله گفتم: 
- وقتی خوابه نفسش پس میفته اگر بغلش بگیری، باید راه تنفسش آزاد باشه و روی دست بخوابه...


سیب آدمش دوباره  تکون خورد و چشم هاش به نم نشست...

زانو زد کنار آوین و خم شد و موهاش رو بوسید...


- باور می کنی بگم نفس خودم بند اومد با این حرفت...؟ کاش من بمیرم... بمیرم برای دخترم... برای نفس های تنگ شده اش...


صداش می لرزید  و می فهمیدم که نقش بازی نمی کنه!

دوسش داشت.. .دخترم رو دوست داشت ولی دیر شده بود.

ما همه فرصت های زندگیمون رو از دست داده بودیم.


لب هاش روی پیشانی آوین  گذاشت و عمیق و طولانی بوسید

- بابا قربون این نفس هات بشه... بمیرم من.. بمیرم!


زیر لب خودش رو نفرین می کرد و من به بدبختی مقابلم خیره بودم...

حتی اگر ذره ای فکر می کردم می تونم از دستش راحت باشم دیگه اینطور نبود!


این مرد حتی اجازه نمی داد لحظه ای آوین ازش جدا بشه...

- در مورد من چی می دونه؟ منو نمی شناسه باوان!


با حسرتی عمیق نالید، انگار که بدترین اتفاق دنیا براش افتاده باشه...

#پارت_۱۹۳



🔥💜  حس داغ 🔥💜




دکمه های پیرهنم رو دونه دونه باز کردم و با بی حوصلگی به سمت پنجره رفتم.
احساس خفگی میکردم و حتی با وجود این احساس تمایلی شدیدی به کشیدن سیگار داشتم.
خم شدم و پاکت سیگارم رو از روی میز برداشتم.
چند ضربه بهش زدم و یه نخ بیرون آوردم و مابین لبهام گذاشتم.فندک رو زیرش گرفتم و وقتی روشن شد  پرتش کردم کنار و 
قدم زنان سمت پنجره رفتم.
پرده هارو کنار زدم و پنجره های قدی رو  باز کردم و عقب عقب روی صندلی نشستم.
سرم رو به عقب تکیه و چشمهام رو به آرومی روی هم گذاشتم.
باد سرد و یخی که به تن لختم میخورد با گرمایی که هر پک سیگار به درونم میفرستاد در تضاد بود و من هردوی اینها  رو دوست داشتم هم اون سردی و هم این گرمی...
دردی رو تو شقیقه هام حس میکردم که همیشگی بود.
پلکهامو روی هم فشردم  و سرم رو کج کردم.
دستم بالا اومد و نخ سیگار مابین لبهام قرار گرفت.
اینبار کام عمیقتری گرفتم که همون لحظه احساس کردم دوتا دست روی شونه ام نشست و چنددقیقه بعد صدای گیسو رو نزدیک به گوشم شنیدم :


-تو اینکارو نمیکنی پیمان...


چشمهام رو باز کردم.آخر شب بود و دمدای صبح و اون بازهم پنهونی به اینجا اومد.مثل خیلی از شبهای دیگه...
دوباره سیگارمو بالا گرفتم و یه پک بهش زدم و همزمان دستهاش رو از روی شونه های عریونم جدا کردم و گفتم:


-برگرد تو اتاقت!


قدم زنان از پشتم اومد بیرون و رونمایی کرد از خودش.
پا برهنه بود.لباس خواب سیاه  و حریری پوشیده بود که تمام تنش رو در معرض دید میذاشت. بدون شرت...بدون سوتین....
رو به روم ایستاد.
موهای بلوند کوتاهش رو پشت گوشش جمع کرد و خیره به چشمهای بازم گفت:


-پیمان...تو تنها کسی که دوست داری منم! تو فقط منو دوست داری...فقط من!


دود سیگارو از دهن و بینیم بیرون فرستادم و سرم رو به آرومی به طرفین تکون دادم و گفتم:


-برگرد تو اتاقت..برگرد!